Και μιας λοιπόν και είδα την εκπομπή, καταθέτω τα συμπεράσματά μου…
Στα θετικά, η απλή και φιλική εμφάνιση του Παπακωνσταντίνου, καθώς και η ισορροπία από πλευράς του στη χρήση του τηλεοπτικού χρόνου, προς τον δημιουργό & «συμπαρουσιαστή» του έργου, Σταμάτη Μεσημέρη… Συνήθως οι καλλιτέχνες, μονοπωλούν το χρόνο και αναφέρονται με φειδώ στους δημιουργούς, λες και τα πάντα οφείλονται σ αυτούς. Ένα μπράβο λοιπόν στον Βασίλη.
Δεύτερο μπράβο, στον Μεσημέρη, που περιγραφικότατα περιέγραψε τα «γιατί» & τα «πως» των στίχων, αλλά και τραγούδησε χωρίς να «φοβηθεί» τη σύγκριση με ένα θρύλο με τεράστιο εύρος φωνής, όπως ο Παπακωνσταντίνου.
Γι αυτά καθ αυτά τα τραγούδια τώρα…
Με εξαίρεση λαμπερές στιγμές πολλών από τους στίχους και με εμφανή την πρόθεση μερικών από τις συνθέσεις για να δημιουργήσουν νέα συναυλιακά «συνθήματα», πιστεύω ότι (λόγω της ενορχήστρωσης ίσως, που δυστυχώς δεν κατόρθωσε να ξεφύγει από τις συνταγές των παλαιών επιτυχιών του Βασίλη, κάπου εκεί στα 80 & 90), δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν τις προσταγές της σημερινής ρυθμολογίας, αλλά και του «φρέσκου» ακούσματος.
Έτσι, (πάντα κατά την προσωπική μου άποψη), για τους παλαιούς φαν του Παπακωνσταντίνου (αλλά και του Μεσημέρη), το CD είναι μια χαρά, αλλά θα τους στερήσει την προσέλκυση νέων ακροατών / οπαδών.
Μια απ τα ίδια λοιπόν? Πιθανότατα…
Ίσως γίνει χρυσό, (τα μεγέθη στις μέρας μας για τη δημιουργία χρυσού δίσκου, δεν είναι πια στα νούμερα των 100.000, αλλά σε κλάσμα αυτού), μιας και αυτοί που ακολουθούν σταθερά μέσα στα χρόνια τον Βασίλη, είναι πάντα δίπλα του...Φέρνει όμως το αεράκι και τη νέα πρόταση / εξέλιξη?
Μοιάζει να μην τον απασχολεί.
Στα αρνητικά της εκπομπής, ο κακός ήχος της ΝΕΤ, το αγέλαστο και το αμήχανο της μπάντας, καθώς και των κοριτσιών στα φωνητικά, ο «λίγος» σε σύγκριση με τον Χριστόφορο-μπροστάρη-Κροκίδη, κιθαρίστας, αλλά και οι χαζοχαρούμενες, επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις της πάλαι-ποτέ καλής δημοσιογράφου Μπήλιως Τσουκαλά, που δεν κατάφερναν να «δώσουν σωστές πάσες» απ το ένα τραγούδι στο άλλο, καθώς και να δημιουργήσουν ένα καλό κλίμα στον τηλεθεατή.
Φιλικά – όπως πάντα –
Γρηγόρης Δεσύπρης.-