Αποκέντρωση και επιστροφή στη φύση!

Είναι εφικτή η αποκέντρωση ή ουτοπική; Πόσο εύκολα μπορεί ο άνθρωπος να επιστρέψει σε μια ισορροπημένη ζωή κοντά στο φυσικό περιβάλλον αφήνοντας πίσω την πόλη και τα πλεονεκτήματά της -πραγματικά ή φαινομενικά (εργασία, ευκαιρίες, ψυχαγωγία κ.λ.π)

Περνάει από το μυαλό σας να την..κάνετε από την μεγάλη πολη; Ποιος το τόλμησε;

Ειναι ενα πολυ μεγαλο μου ονειρο να ζησω εκτος πολης!
Ενα μικρο σπιτακι πανω σε καποιο βουνο.......

Δεν βρισκω μεγαλα πλεονεκτηματα στην πολη.....Εκτος ισως την ιατρικη περιθαλψη....
Ολα τα αλλα μου φαινονται υποκαταστατα.....
Το πραγματικο και το αληθινο βρισκεται στην φυση.
Εκει δημιουργηθηκαμε, εκει μπορουμε να βρουμε και τον εαυτο μας.

Εγώ παιδιά δεν σκέφτηκα καμιά απο τις παραμέτρους που ίσως θα πρεπε.Ξύπνησα ένα πρωί είπα "Βρε μάνα δεν φεύγουμε?" και φύγαμε.

Δεν έχω μετανιώσει για την επιλογή μου γιατί εδώ που είμαι είδα ποιοί ήταν οι πραγματικοί μου φίλοι κι είδα ποιοί απο τους συγγενείς μου με αγαπούν ανιδιοτελώς.

Για την ιατρική περίθαλψη μέλος  punkster έχω να σου πω πως 3 χρόνια εδώ και πηγαίνοντας αρκετές φορές σε νοσοκομεία εξαιτίας του παππού μου ήταν πάρα πολύ καλή.Έχοντας κι εγώ κάποια μικρά προβληματάκια υγείας δεν αντιμετώπισα προβλήματα ή αργοπορίες.

Σου βρίσκεται ελεύθερος χρόνος να ασχοληθείς με τον εαυτό σου , πράγμα δυσεύρετο στην πολή.

Την απόφασή μου προς το παρόν δεν την έχω μετανιώσει.Στο χέρι μας είναι ανά πάσα ώρα και στιγμή να γυρίσουμε και να πάμε σε όποια μέρη θέλουμε.

Αρκεί να κουβαλάμε τρέλλα!

Εαν κάτι θέλει τόλμη , αυτό είναι να ακούς την ψυχή σου κι ας σου φαίνεται οτι πάει ενάντια στην κατάσταση που βρίσκεσαι(οικονομική,δουλειά κ.τ.λ.).

Εγώ πάντως ηρέμησα τόσο πολύ απ'όταν έφυγα βρε παιδιά απο την πολή που για δυό μέρες πάω.Δεν μπορώ παραπάνω!

δε θέλω να πω κάτι άλλο..

Ο τίτλος του τόπικ είναι το σύνθημά μου :

Αποκέντρωση και επιστροφή στη φύση!

Εξαρτάται μόνο από τη δική μας θέληση

Πόσο πολύ συμφωνώ με τον τίτλο του Θέματος!!

Αν είχα προοπτική για κάποια δουλειά κάπου αλλού,δεν είχα πρόβλημα να πάω οπουδήποτε.Υπάρχουν πρακτικά προβλήματα,στέγης και δουλειάς.Αλλιώς προσαρμόζομαι οπουδήποτε.

Λέω καμιά φορά και γελάω,ότι και στον Βόρειο Πόλο να με πας θα πιάσω κουβέντα με τους πιγκουίνους!Τόσο εύκολα προσαρμόζομαι!

Κουράστηκα απ'την Αθήνα...

Νέφος,πολυκοσμία,κίνηση,φασαρία και τόσα άλλα προβλήματα...Ακόμα και στο περίπτερο να πας,ουρά θα συναντήσεις...Τόσος κόσμος...Σαν να σου κλέβουν τον αέρα...Προσωπική ζωή δεν υπάρχει,είναι τόσο κοντά τα σπίτια και τόσο κακή η ακκουστική τους,που ξέρουν όλοι τι ώρα ήρθες,τι ώρα έφυγες...

Δεν έχουμε πια χρόνο να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας,όλη μέρα τρέξιμο για το τίποτα...Ελευθερη ώρα καμία και για να συναντηθείς με ένα φίλο που μένει σε άλλη περιοχή απ' τη δική σου ,Οδύσσεια!!

ΒΑΡΕΘΗΚΑ.

Θέλω να τριγυρίζω άσκοπα με τη φωτογραφική μου μηχανή,μετά τη δουλειά...Ζητάω πολλά;

Για κανενα λογο δεν πρεπει να ζησουμε στη φυση. Μια χαρα ειμαστε στις πολεις.

Σοβαρολογείς?

Η αθήνα είναι μια πολύ όμορφη πόλη...απο τις αγαπημένες μου.Δεν έχω καλύτερο απο το να τριγυρίζω σε μοναστηράκι,πλάκα και αναφίωτικα,αλλα.....δεν αντέχεται πλέον.έχει γίνει κόλαση και διαρκώς χειροτερεύει......το να φύγω απο την πόλη είναι μια σκέψη λύτρωσης......κάπου εδώ κοντά όμως γιατί δεν αντέχω πολύ μακρία της.....το ιδανικό μέρος για μένα θα ήταν η αίγινα ή ο πόρος,και κοντά αλλά τόσο μακρία.....

Φύγαμε από την Αθήνα όταν ήμουν 6 και τώρα μένουμε έξω απ'την Πάτρα, ουσιαστικά στην εξοχή. Αν και υπάρχουν ώρες που ζηλεύω τις ευκολίες που προσφέρει η πόλη πχ. την ευκολία στις μετακινήσεις και όχι την υποχρεωτική χρήση αυτοκινήτου, γενικά μου αρέσει αυτή η ηρεμία που υπάρχει καθώς και η επαφή με την φύση. Οπότε ναι, μια χαρά είναι η αποκέντρωση και κυρίως για τα νεύρα!

Γύρισε στη φύση γύρισε στη φύση ροκάς πηγε κι έγινε και ρούφαγε χασίιιισιι    

Επειδή δεν μπορώ να πω αν προτιμώ στη φύση ή στη πόλη δεν απαντώ, αλλά pasxalinamakia σίγουρα δεν είναι τόσο απλό και εύκολο για να γίνει αυτό όπως το περιγράφεις...

Θα διαφωνήσω απο πάνω μέλος...

Ανάλογα με το τι θες να κάνεις στη ζωή σου,αν σκέφτεσαι το μέλλον και γενικά τέτοιες αρλούμπες.

Είμαι όπους φυσάει ο άνεμος πάω και δεν με νοιάζει καν το μέλλον.Γουστάρω να ζω την κάθε μέρα λες κι είναι η τελευταία μου κι ας μου "κοστίσει" κάπως στο μέλλον.

Όλα είναι εύκολα αρκεί να το θες.Δεν έστησα ποτέ μπροστά μου αόρατα εμπόδια για πράγματα που ήθελα...

Πρώην απο κάτω, τώρα απο πάνω μέλος με προκαλείς......

Πρέπει να έχεις ένα υπόβαθρο, οικονομικό ή κάτι σχετικό για να το κάνεις αυτό που λες....

Και ειδικά γιαυτό που είπες όπου φυσάει ο άνεμος πας και γουστάρεις να ζεις τη στιγμη και μπλα μπλα μπλα

Να πω κι εγώ ότι βασικά αυτό που θα ήθελα είναι να ζήσω(όχι να επισκευτώ) πολλά μέρη για να δω και τις διαφορές. Απο μικρός αυτο ονειρευόμουν και γιαυτό δεν μπορώ να εκφ΄λερω άποψη για το αν προτιμώ φύση ή πόλη. Αλλά όπως προείπα αυτό προυποθέτει μία οικονομική άνεση...

Δεν νομίζω να προϋποθέτει μόνο οικονομικό υπόβαθρο.

Αυτό που σίγουρα χρειάζεται είναι αντοχή,στην μοναξιά τον πρώτο καιρό αλλά και σε ο,τι άγνωστο έρθει.

Πω,πω,πω...Αυτό που βλέπω είναι πως όλοι κοτούν τα σίγουρα.Πες μου έναν που τόλμησε και βγήκε χαμένος...

Υ.γ.:Δεν σε ρωτάω σύμφωνα με την άποψή σου ποιός βγήκε χαμένος αλλά με αντικειμενικά κριτήρια.

Και δεν κατάλαβα προκαλώ σε τι?

Συμφωνώ μαζί σου Λίνα!!

Εντάξει,σίγουρα χρειάζεται κάποια χρήματα για τον πρώτο καιρό.Ιδιαίτερα αν δεν έχεις δικό σου σπίτι και πας κάπου μόνος,χωρίς οικογένεια.Εγώ,για παράδειγμα, αν αποφάσιζα να φύγω,δεν έχω τίποτα για να ξεκινήσω,ούτε σπίτι κάπου,ούτε δουλειά και θα έφευγα ολομόναχη.Αλλά δεν με φοβίζει ΚΑΘΟΛΟΥ αυτό,αντίθετα μου αρέσει!Πιστεύω κάποια στιγμή θα γίνει.Προετοιμάζω το έδαφος.

Αλλά κυρίως χρειάζεται να σου αρέσουν οι αλλαγές,να είσαι άνθρωπος ανοιχτός στις αλλαγές και να μην σε φοβίζουν,επίσης να μην σε φοβίζει η μοναξιά,να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.Κάποιοι άνθρωποι λατρεύουν τη ρουτίνα και τη σιγουριά και ζουν με φόβο μην χάσουν τη σιγουριά τους και ξεβολευτούν...Τους αγχώνει τόσο πολύ το μέλλον και τι θα γίνουν στο μέλλον που δεν απολαμβάνουν το παρόν.

Θάρρος θέλει η ζωή!

Δεν ήρθαμε στη ζωή να κάνουμε αυστηρά αυτό που πρέπει αλλά αυτό που θέλουμε και μας αρέσει,για να περνάμε όμορφα,κι εμείς και όσοι αγαπάμε.

Τι να την κάνω μια ζωή στην πόλη με όλες τις ανέσεις,αλλά κενή από κάθε ευχαρίστηση και βουτηγμένη στο άγχος,από μια ζωή απλή,δύσκολη ενδεχομένως στην αρχή,αλλά με την ευχαρίστηση να βλέπεις τη φύση,να βλέπεις αστέρια στον ουρανό,να έχεις τις μυρωδιές της φύσης;Την δεύτερη θα διάλεγα.

Παραπάνω μέλος

μην αλλάζεις αυτά που λέω!!! Δεν είπα θέλει μόνο οικονομικό υπόβαθρο, θέλει όμως και αυτό!!!

Εγώ αυτό που είχα πει και διαφώνισες ήταν ότι δεν είναι τόσο εύκολο όπως το περιγράφεις <<Σηκώθηκα μια μέρα πρωί και είπα δε πάω και πήγα....>>

Αν δεν έχεις όπως είπα ένα οικονομικό υπόβαθρο δε μπορείς να το πεις και να το κάνεις αυτό.(Γιαυτό είπα μετά ότι προκαλείς λέγοντας μου πως είναι τόσο απλό αρκεί να μη σκεφτεσαι το μέλλον και τέτεοιες αρλούμπες... και ότι είσαι εσύ όπου φυσάει ο άνεμος και ότι γουστάρεις κάνεις και πολύ easyrider φαση και δε συμεζεύεται....) νταξ....

Σίγουρα υπάρχουν άτομα που μπορούν να το κάνουν κι ενώ το θέλουν δεν το κάνουν γιατί φοβούνται το άγνωστο. Αλλά το ίδιο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν και άτομα που πχ με 500 ευρώ στη τσέπη και χωρίς μέρος να μείνουν ή να δουλέψουν που δεν μπορούν να πουν << Ααα...  ξύπνησα σημερα και θα πάω να ζήσω στη φύση...>>

Όσο για το άλλο διάλογοι του στύλ <<πω, πω ,πω όλοι κοιτούν τα σίγουρα..... και πες μου ποιος βγήκε χαμένος.... >>... Ε δε θέλω να το συνεχίσω με απαντήσεις του στυλ << αν κοιτάω τα σίγουρα το ξέρω εγώ και οι πράξεις μου... και δεν είσαι ρε παιδί μου πια και η ηρωίδα ή η προστάτρια της αποκέντρωσης.....    ή ναι ξέρω βγήκε χαμένος ο Μπάμπης ο κουμπάρος του Μάκη ξάδερφος του μπατζανάκη της κολλητής της θείας μου.... για να μου πεις εσύ μετά... ναι όμως δε βγήκε χαμένος ο Θράσύβουλας ο ξάδερφος της συνιφάδας του κουμπάρου του παππου μου....>>

Έλεος δηλαδή...

Πώς είχες την φαϊνή ιδέα να συνεχίσεις μόνος σου τον διάλογο δεν μπόρεσα να καταλάβω...

Εγώ σου λέω οτι χρειάζεσαι ΜΟΝΟ ψυχή για να το κάνεις.

Εαν είμαι έτσι όμως στη ζωή μου και το βγάζω τι πρόβλημα έχεις εσύ?

Εαν ίσαι υγιής και δουλειά πιάνεις κι απ'όλα όπου κι αν βρίσκεσαι.

Βασικά, διαβάζω εδώ και μέρες αυτό το τόπικ και έχω μείνει με την απορία πώς και κανείς ως τώρα δεν έκανε την ερώτηση "τί είναι φύση;", δηλαδή τί είναι εκείνο στο οποίο θέλουμε να επιστρέψουμε...

-Σύμφωνα με την επιστήμη των πολιτικών μηχανικών, το αποκαλούμενο "τσιμέντο" είναι υδροκονίαμα (μίγμα σε νερό) διαβαθμισμένων αδρανών υλικών (αμμοχάλικο) και επεξεργασμένης Θηραϊκής γης (τσιμέντο). Τί το αφύσικο λοιπόν στο τσιμέντο;

-Σύμφωνα δε με την ιατρική θεωρία περί καπνίσματος που λέει ότι ο παθητικός καπνιστής κινδυνεύει 3 φορές περισσότερο από τον ενεργητικό, η επιστροφή σε φυσικά τοπία θα μας καταστήσει 3 φορές πιο εκτεθειμένους στα μονοξείδια-διοξείδια-μικροσωματίδια του ελεύθερου αέρα, μιας και ο οργανισμός δεν θα έχει τις κατάλληλες άμυνες.

- Σύμφωνα με τους διατροφολόγους, ο άνθρωπος της μεγαλούπολης (=60% του παγκόσμιου πληθυσμού) έχει μάθει σε συγκεκριμένη διατροφική σύσταση και το στομάχι του δεν είναι έτοιμο σε έκθεση σε απευθείας φυσική τροφή. Ακόμη δεν μπορεί να διακρίνει τα βρώσιμα(φαγώσιμα) από τα επικίνδυνα, άρα τίθεται θέμα επιβίωσης...

-Σύμφωνα με τους φιλόσοφους (Αριστοτέλης) η αιτία του πολιτισμού ονομάζεται "άστυ". Με άλλα λόγια ο σεβάσμιος αποθανών φιλομαθής μας στρέφει στην αστυφιλία μέσω του πολιτισμογεννησιακού επιχειρήματος...

Τα σχόλια επί της σοφιστικής επιχειρηματολογίας δικά σας.

Θερμή παράκληση: επιδείξτε το απαραίτητο χιούμορ...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 18-06-2008 21:41 ]

Παιδια το πιο ωραίο είναι να ζείς στην φύση!!!!!!!! Εκει θα ζήσω..... να περνάω καλά με το εαυτό μου.... Η πόλη είναι κουραστική, χάνεις τον χρόνο σου αδικαιολόγητα λόγω κινησει κτλ........

Συμφωνω πως η πόλη έχει πολλά πλεονεκτήματα,  άλλα εχει και τόσα μεγαλα μειονεκτήματα. Τα βασικότερα πλεονεκτήματα επικεντρώνονται στην παροχή των υπηρεσιών στην πόλη βρίσκεις οτιδήποτε μπορεί να διευκολύνει καλύτερα την διαβίωση μας σε αγροτικές περιοχές οι δυνατότητες είναι πάντα μειωμένες.
Τα μειονεκτήματα ξεκινούν απο την στιγμή που εμφανίζονται δύο απρόσμενοι συντελεστές : η αλλοίωση των ανθρώπινων σχέσεων, και η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος το πρώτο επιδρά στον ψυχολογικό μας κόσμο το δεύτερο στον βιολογικό. Όταν φτάσουμε στο σημείο τα μειονεκτήματα να πλεονεκτούν σαφώς έναντι του πλεονεκτήματος της παροχής υπηρεσιών η ζωή στην πόλη αρχίζει να γίνεται αφόρητη.
Πολλές φορές τα μειονεκτήματα γιγαντώνονται τόσο πολύ που εάν και γίνονται εξώφθαλμα όπως σήμερα στην Αθήνα αρνούμαστε να εγκαταλείψουμε την συγκεκριμένη αστική ζωή απο φόβο και μόνο μήπως σε ένα λιγότερο αστικό περιβάλλον η παροχή υπηρεσιών που είναι το μόνο μεγάλο πλεονέκτημα είναι μειωμένη σε σχέση με αυτήν που έχουμε τώρα.

Αυτό που κύρια απουσιάζει λοιπόν από την πόλη είναι η αμεσότητα στις ανθρώπινες σχέσεις. Επέρχεται σταδιακά απομόνωση των ατόμων. Στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις μάλιστα κυριολεκτικά δε γνωρίζουμε ποιος μένει στο διπλανό διαμέρισμα.
Ο άνθρωπος κινείται άγνωστος μεταξύ αγνώστων με την καχυποψία ως το πρώτο πράγμα που αισθάνεται κάποιος για αυτόν που γνωρίζει για πρώτη φορά.
Αυτή η καχυποψία διαχέεται μέσα στην κοινωνία της πόλης και διαβρώνει όλες τις σχέσεις αυξάνοντας την αποξένωση και την απομόνωση.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι αυτή που κυρίως αποδομεί την κοινωνικότητα και κατά συνέπεια την κοινωνία.

Με την πρωτη ευκαιρια θα ξαναγυρισω στην επαρχεια,δεν κερδησα τιποτα απο την ζωη στην πολη αλλα αντιθετως εχασα πολλα και το κυριοτερο την ηρεμια μου.Εξαλου εχουν εκμηδενηστει τοσο πολυ οι αποστασεις που ανα πασα στιγμη μπορεις να βρισκεσε σε καποια πολη.

..........

StavmanR είσαι στα κέφια σου

-----------------
"..Δεν μπορείς να σταθείς στη Γη αν δεν έχεις το ένα πόδι στο διάστημα.." Ο.Ε.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : margo στις 19-06-2008 00:25 ]