Η ανάμνηση που αφήνει ένα τραγούδι

Υπαρχουν καποια τραγουδια που οταν τα ακουτε παντα κατι συγκεκριμενο σας θυμιζουν...
Για μενα ενα απο αυτα ειναι το "Φυλακας Αγγελος" του Γ.Κοτσιρα που με κανει και κλαιω
Εσας?

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: dinaki13b στις 25-03-2003 14:04 ]

Quote:

On 2003-03-22 23:23, dinaki13b wrote: Υπαρχουν καποια τραγουδια που οταν τα ακουτε παντα κατι συγκεκριμενο σας θυμιζουν...

Έχεις δίκιο
Η μουσική είναι όπως οι μυρωδιές...που μας μεταφέρουν συνειρμικά και ασυνείδητα σε κάποιες..."σκηνές" από τη ζωή μας, είτε προσωπικές είτε όχι, συνδεδεμένες με αυτήν ή γενικά σε άλλους κόσμους ...

Κάποια τραγούδια που με μεταφέρουν έντονα σε στιγμές και κόσμους που έχουν φύγει προ πολλού ή που υπάρχουν πια μόνο στη μνήμη μου είναι:

To "First we take Manhattan" (Kohen) .... σε μια εποχή αποχωρισμού από ένα πρόσωπο ....

Το "Τι μου ζητάς" (Κανά).... στην εποχή της επανασύνδεσης...

Το Imagine...(Lennon) που μου θυμίζει το κοριτσάκι της φωτογραφίας που έτρεχε καμμένο και πανικόβλητο μέσα στο χάος του Βιετνάμ...

Το The Wall (Pink Floyd) που με παραπέμπει σε Βερολίνο...

pragmatika kathe tragoudi einai pistevw & mia proswpiki stigmi gia ton kathena apo emas.kathe tragoudi exei & tin diki tou istoria,efxaristi i disaresti,pou apotipwnetai sto yposineidito tou kathena apo emas.otan arxizoun oi prwtes notes na ixoun apo kommatia pou emena proswpika me exoun stigmatisei pianw ton eafto mou na xanetai koitwntas ston orizonta & fernontas stin thimisi mou palies stigmes.apokomenos apo kathe ti pou simvainei girw mou viwnw ekeines tis stigmes.einai monadiko sinaisthima.na erxontai pali mprosta sou katastaseis pou ezises & na epanalamvanontai xari se kapoious stixous & se monadikes melwdies pou exoun apothikeftei stin kardoula tou kathena.aftes tis stigmes eilikrina pianw ton eafto mou na gelaei monos tou, na nevriazei, na klaiei.....einai ena kommati tou xatzidaki orxistriko mia ballanta pou panta akougwntas tin ena dakri kyla apo ta matia mou.nomizw legetai i ballanta tis melaxgolias.ena akomi kommati pou mou ksipnaei entones thimises einai & o kathreftis tou alkinoou alla & polla alla.nomizw kathe tragoudi einai & mia diki mas istoria palia pou aksizei pou & pou na mas anstatwnei .

to i don't wanna miss a thing panta to akouw me .....euharistisi
to lady in red
every u every m....assssheto alla to eho sindesei me polemo,me eikones san auti pou periegrapse i gate!!!
to tha mai konta sou otan me thes tou alkinoou einai to tragoudi me tis kollites mou
to right here in my arms einai to tragoudi pou mou thimizei anazitisi agapis
to house of the rising sun , to strangers in the night ,tis gerakinas gios(!!)panta mou thimizoun to latremeno mou mpampa
to bittersweet symphony einai standar auto pou mou thimizei zoi.
polla tragoudia mou fernoun sineirmous!!!pantos mi sas fanei periergo den eho klapsei me tragoudi oso me to unchained melody.

Tha symfwnhsw me thn GATE oti ta tragfoudia einai san tis myrwdies ...eina tosa polla pou me exoun xaraxei,omws einai ena sygekrimeno pou piano ton eayto mou na mhn mporw na to akousw pia, logo mias pikrhs anamnhshs!
"Two hands of a prayer" - Ben Harper...
einai ena tragoudi pou to exw syndesei apolyta me ena agori pou twra yparxei mono stis pio batheies skepseis mou....

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: GLafki στις 23-03-2003 15:55 ]

Συμφωνώ πως είναι ένα αρκετά παλιό θέμα, το οποίο ανακάλυψα εντελώς τυχαία. Μου άρεσε πολύ όμως και, μιας που, δεν ήμουν τότε μέλος του Μ/Η, αποφάσισα να γράψω κι εγώ, έστω και καθυστερημένα! (Κάλλιο αργά παρά ποτέ, δεν λένε;; )
Λοιπόν...
"Τα ήσυχα βράδια" είναι ένα τραγούδι που όταν το ακούω μελαγχολώ, και πολλές φορές δακρύζω, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο. 'Ετσι απλά...
"Θα' μαι κοντά σου, όταν με θες" γιατί μουθυμίζει την κολλητή μου.
"Πριν το χάραμα" γιατί είναι το αγαπημένο τραγούδι του μπαμπάκα μου!
"Το πάρτυ", "Το σ' αγαπώ" και , κυρίως , το "Φύσηξε ο Βαρδάρης", γιατι μου θυμίζει κάποια ψυχή που τώρα πια είναι πολύ-πολύ μακριά μου...

ΑΠ'ΟΛΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΕΓΩ ΔΙΑΛΕΓΩ ΕΣΕΝΑ
ΝΑΙ 'ΣΑΙ Τ'ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΝΑ 'ΣΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ

ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΡΙΝ ΕΝΑΜΙΣΙ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ

ΚΑΘΕ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΘΕΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ ΜΟΙΡΑΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΚΛΑΙΣ
ΚΑΘΕ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΘΕΑ ΣΤ'ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΠΑΡΕΑ ΘΑ ΡΘΟΥΝΕ ΜΕΡΕΣ ΚΑΛΕΣ

ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ

ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΛΑΨΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΤΑΒΑΘΩς ΕΜΕΙΝΕ ΕΝΘΡΩΠΟΣ ΜΙΣΟΣ
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΕΤΡΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΗΜΟ ΜΕ ΔΑΚΡΥ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΑΞΙΖΕ ΓΙ ΑΓΑΠΗ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΙΧΟΣ; ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΓΩΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΛΗΓΩΝΟΝΤΑΙ

ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ ΠΑΡΑ ΜΟΝΑΧΑ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ
ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΔΑΚΡΥ ΑΝ ΘΑ ΚΥΛΗΣΕΙ ΘΑ ΤΟ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ

ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΑΔΙΚΑ


ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΚΟΜΑ (ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΩ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΕΛΑΓΧΟΛΩ ΑΧ!)

Emena ena tragoudi pou me kanei na klaiw einai tou xatzigianni
Mou fernei kapoies anamniseis poly thliveres......Kathe fora pou to akouw mou thimizei ayto to proswpo einai to ''an mou tilefwnouses''
To exw sindesei me ayto to prwsopo pou agapaw!!!!!

Παράλλειψη! Υπάρχει ένα ακόμη τραγούδι, παραδοσιακό-δημοτικό (ψιλοάγνωστο βέβαια) που για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι πως λέγεται, ένας στίχος του όμως λέει "Δημάκη μου λεβέντη". Όταν τύχει λοιπόν να το ακούσω μου θυμίζει έναν πολύ καλό, θεότρελο φίλο που έχει ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του από όταν την έκανε για Αθήνα. Γκρρρρρρρρρρρρ
Συνήθιζε να το χορεύει αυτό και χθες ,που ακούστηκε εκεί όπου βρέθηκα με την παρέα, ήταν απίστευτα αισθητή η απουσία του από όλους!

Μικρέ "αντάρτη" μας λείπεις! Έλα γρήγορααααα!

Το "Φύλακας Άγγελος" του Κότσιρα και το " Έφυγε Νωρίς" της Αρβανιτάκη είναι τα τραγούδια που όταν τα ακούω μελαγχολώ αφού μου θυμίζουν ένα σημαντικό άτομο που υπήρξε στη ζωή μου...

Έφυγες νωρίς και όλα μείνανε στη μέση
Ό,τι και να πω ακροβασία στο κενό
Τόση μοναξιά σε ποιο αστείο να χωρέσει
Τίποτα δε ζω που να μη φαίνεται φτηνό...

Βασικα το "She's gone" των SteelHeart γιατι ηταν το πρωτο κομματι που ακουσα εκεινο το βραδυ, που τελειωσαν ολα. Εντελη, εχω πολυ καιρο να το ακουσω και να θυμηθω τα περασμενα...

" O Mπαγάσας" του Νικόλα Άσιμου. Τον τελευταίο καιρό μου θυμίζει πάρα πολύ έναν πολύ καλό μου φίλο που "έφυγε" ακριβώς πριν 7 μήνες...

Ρε μπαγάσα περνάς καλά εκεί πάνω;

Χωρις δευτερη σκεψη ενα τραγουδι ειναι η ιδια η αναμνηση και για μενα δεν ειναι μονο ενα τραγουδι μια αναμνηση αλλα πολλα τραγουδια και μια διαφορετικη αναμνηση. Αλλωστε αυτη ειναι η μαγεια της μουσικης η απεραντη δυνατοτητα της φαντασιας.

makin love out of nothin at all.....
Αχ βρε Ολυμπία όπου και να΄σαι καλά να περνάς...εκείνα τα λίγα βράδια με το starfm δεν θα σβήσουν ποτέ

Quote:

Το μέλος Kotsiraki στις 18-04-2004 στις 19:49 έγραψε: " O Mπαγάσας" του Νικόλα Άσιμου. Τον τελευταίο καιρό μου θυμίζει πάρα πολύ έναν πολύ καλό μου φίλο που "έφυγε" ακριβώς πριν 7 μήνες... Ρε μπαγάσα περνάς καλά εκεί πάνω;

+

fobamai ola auta pou 8a ginoun gia mena xwris emena
fobamai ola auta pou 8a ginoun gia mena xwris emena

to wind of change k to still loving you ton scorpions

Πριν μερικά χρόνια, όταν ήμουν ακόμα κοριτσάκι και πηγαίναμε για μπάνιο το καλοκαίρι άκουγα ένα τραγούδι που αν και δεν καταλάβαινα, με ταξίδευε...
"Αγάπης φως της γης ταξίδια..."
Μου θυμίζει αυτό που ήμουν κι αυτό στο οποίο, όσο κι αν θέλω, δεν μπορώ να ξαναγυρίσω.

Εγώ τώρα δεν ξέρω πιο να πρώτο διαλέξω! τέλος πάντων... θα πω μερικά:

Melancholy E.P. (Iced Earth)με κάνει να σκέφτομαι διάφορα αλλά σημαντικά...
I die for you (Iced Earth) μου θυμίζει μια κοπέλα...
The Bards Song: in the forest (Blind Guardian) τα πράγματα αλλάζουν μέσα στο μυαλό μας με τα τραγούδια και τις ιστορίες των "Βάρδων"...
Smells like teen spirit (Nirvana) ένα νόμισμα έχει δύο όψεις...
Και πολλά άλλα τραγούδια...

Το "she's the one" μου φέρνει στο μυαλό μια ταινία όπου το άκουσα που μου άρεσε πολύ.Ένα αίσθημα αγάπης και γαλήνης κατά περίεργο τρόπο.

Ο "Νοεμβρης του 90" του τσακνη γιατι το τελευταιο καιρο αλλαξαν πολλα στη ζωη μου...πηρα πολλα και χρειαστηκε να αφησω πισω μου εξισου πολλα η ακομα περισσοτερα...θελει σκεψη....!!!!