"με το (βγαλμένο από τα παρωχημένα φεστιβαλικά seventies) τραγούδι γρίλιες στην πρώτη θέση να χαϊδεύει τα απαίδευτα αυτιά τους"
Το "ΓΡΙΛΛΙΕΣ" είναι ένα από τα 7 τραγούδια του 5ου γκρουπ που του έδωσα "πεντάστερο" ...... Σίγουρα, πρόκειται για mainstream τραγούδι, πλην, όμως, στα δικά μου αυτάκια έφτασε ως "καλοβαλμένο" και "ορθογραφημένο" άκουσμα, το οποίο ουδόλως προσέβαλε την αισθητική μου ... Επίσης, αν και mainstream, έχει, κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτό "το κάτι" που το κάνει να ξεχωρίζει από άλλα αυτού του είδους [ίσως αυτό να οφείλεται στα αρπέζ της κιθάρας και τους ήχους από τα πλήκτρα στην εισαγωγή του που μού δημιούργησαν την εικόνα από .... γρίλιες παραθύρου που ανοίγουν και δειλά - δειλά μπαίνει στο δωμάτιο το φως του ηλίου κατά δεσμίδες .... ] ..... 'Ετσι, το εν λόγω άσμα το "φιλοδώρησα" με 5 αστέρια [εν αντιθέσει με άλλα, παρόμοια mainstream τραγούδια που άκουσα σε προηγούμενα γκρουπ, τα οποία δεν είχαν "πολλά να μου πουν" κι έτσι .... με το ζόρι τους έδωσα από 1 - 2 αστέρια .... ] .......
Προσωπικά, μού αρέσουν ΚΑΙ οι ανατρεπτικοί καλλιτέχνες, που δεν διστάζουν να πειραματισθούν, αλλά ΚΑΙ όσοι αρέσκονται στο να ακολουθούν την "πεπατημένη" [στο μέτρο, φυσικά, που δεν προσβάλλουν την αισθητική μου και που τα "πονήματά" τους έχουν κάτι να μου πουν]. Για παράδειγμα, πριν λίγες ώρες, κάνοντας διάλειμμα από την εργασία μου, έβαλα να ακούσω μουσική. Και ... τι ακούσματα επέλεξα ??? Στην αρχή άκουσα το αναρχικό / ακατάστατο HALLELUHWAH των CAN και καπάκι .... το εμπορικό / πιασάρικο "ΚΡΗΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΙ ΝΙΟ" με τη φωνή του ΘΕΜΗ ΑΔΑΜΑΝΤΙΔΗ ["καλοκαιράκι μου, την αγαπώ ...] !!! Βλέπετε, και τα 2 τραγούδια, παρόλο που ... εκπροσωπούν τελείως διαφορετική "φιλοσοφία", είναι αγαπημένα μου .......