Σατανισμός στη μουσική ροκ

αυτος που πιστευει οτι η ροκ(και η μεταλ) ειναι συνδεδεμενη με τον σατανα ειναι ο τυπος που στο μεσαιονα θα εκεγε βιβλια και ανθρωπους γιατι δηθεν  ηταν αιρετικοι! κατι τετιοι τυποι με εκνευριζουν και τους θεωρω καθηστερημενους ! ειναι τυποι που δεν ειναι ψαγμενοι και τυποι που βλεπουν μονο εξωφυλα! και τα επιχυρηματα τους ειναι τοσο γελοια οσο και αυτοι! 

-----------------
Tomorrow will take it away The fear of today It will be gone Due to our magic songs

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : fireroc στις 15-08-2008 18:36 ]

φίλε όπως και να έχει αυτοί που τα πιστεύουν αυτοι που χρησιμοποιούν τετοια περιεχόμενα για να "πουλήσουν" την εικόνα του κακού η του αρνητικού ε και αυτοί που φτιάχνονται με τετοια πράματα ειναι απίστευτοι..... ο σατανισμος ήταν μια απόρροια ενα αποτέλεσμα μια ιδεολογία που γεννήθηκε βάση του χριστιανισμού......μην ξεχνάνε και οσοι δηλώνουν σατανιστές οτι χωρίς τους χριστιανούς θα ηταν και αβάσιστη η ιδεολογία τους

ωστόσο το ερωτημά μου εμένα ειναι το εξής ..αυτοι όλοι που ασχολούνται με τέτοια πράματα......εχουμε πιστεύω όλοι εδώ την τύχη να καταγόμαστε απο την πατρίδα των μουσων των θεών... ηρώων και πολεμιστών..... ταξιδιώτες σε θάλασσες τοτε απεραντες και ανεξερευνητες....... νεραιδες ξωτικα ......ιστοριες ομορφες τραγικες για κάποιους παράλογες για κάποιους σαν όνειρο πια.... τοσο πλούσια η ιστορία μας και ας την ονομάζουν κάποιοι μυθολογία .......οπως δεν έφτιαξε ο πατερ-Αθανασιος τυχαία τον ναο του Αη Παντελεήμονα εδω παραδίπλα έτσι και οι αρχαίοι μας δεν σηκώσανε τυχαια ναους οπως τον Παρθενώνα της Αθηνάς η το ναο του Απόλλωνα και του Ερμή ουτε βγάλανε αυτα τα ονόματα τυχαία για να τα κάνουν copyright σε καποια ελληνική σειρά της απογευμάτινης ζώνης........

έχουμε πιστεύω αρκετά περισσότερα ενδιαφέροντα απο καποιον ξένο που μισουσε ανθρώπους και κυρίως χριστιανούς....

Η όλη συζήτηση μου θυμίζει τις ανιστόρητες αναφορές που ήθελαν το ρεμπέτικο να εξυπηρετεί τη διακίνηση των ναρκωτικών ή την κλασική μουσική να ορίζει τον αριστοκράτη. Αν και υπάρχουν αναφορές και συσχετισμοί όλων αυτών με τα στοιχεία που αναφέρονται, η ερμηνεία και ο τρόπος που εμείς αντιμετωπίζουμε τις αναφορές είναι δηλωτικά της δικής μας νοητικής μονολιθικότητας και τάσης για εφαρμογή ολιστικών θεωρήσεων (μία θεώρηση που να ανταποκρίνεται σε όλα τα μοντέλα).

Ας πάρουμε το ρεμπέτικο. Αναφέρεται στην Ελλαδική αστική τάξη, σε μία εποχή βίαιων κοινωνικών αναταραχών. Οι άνθρωποι ζουν μέσα στη δυστυχία και τη μιζέρια, χτυπημένοι από τις απανωτές κοινωνικές αναταραχές, δίχως πολλές ελπίδες βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους. Η μουσική γίνεται μία συναισθηματική διέξοδος- εκτόνωση και ο συνδυασμός "μαύρου" και αλκοόλ ένα διαρκές αναλγητικό (παυσίπονο στην καθομιλουμένη), καθώς ο άνθρωπος δεν διαθέτει ούτε την παιδεία,  αλλά ούτε και τα μέσα να δημιουργήσει συνθήκες ευδαιμονισμού στην καθημερινότητά του. Το γεγονός πως αναφερόμαστε σε μία "δύσκολη" εποχή μέσα από τον τρόπο σκέψεως του σημερινού "ευδαιμονισμού", δηλώνει την αδυναμία μας να σκεφτούμε αμιγώς ιστορικά.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει με με την ροκ μουσική. Στο ξεκίνημά της, που χρονολογείται περί των δεκαετιών 60-70, απετέλεσε ένα επαναστατικό έτεχνο κίνημα ενάντια στα προβλήματα της εποχής. Η επαναστατικότητα γρήγορα μετατράπηκε σε στείρα αντιδραστικότητα, κάτι σαν το σύγχρονο εφηβικό σύνδρομο: "όλα μου φταιν, όλα είναι λάθος". Έτσι, μπήκαν στο στόχαστρο όλες οι παγιωμένες αντιλήψεις, παραδόσεις και λειτουργίες της κοινωνίας. Δεν ήταν δυνατόν να εξαιρεθούν οι θρησκείες ως το πλέον παγιωμένο "σύστημα" στην ανθρώπινη νόηση, αλλά και ο ορθολογισμός και η πολιτική. Έτσι, εμφανίστηκαν τα πρώτα στίγματα "οργανωμένης αναρχίας" (!) , θρησευτικού αντιθρησκευτισμού (!), και ορθολογικού ανορθολογισμού (!), που μετατράπηκαν σε κινήματα και μουσικές ιδεολογίες. Θυμίζω ότι το ροκ κίνημα των παιδιών των λουλουδιών, παρότι περιελάμβανε αναρχία, είχε συγκεκριμένες αυστηρές αρχές (ντύσιμο, αποκοπή από οικογένεια, οργανωμένες κλοπές, απαραίτητη χρήση ναρκωτικών ουσιών, συγκατάθεση στη σεξουαλική απελευθέρωση με ομαδικά όργια κλπ.).

Έτσι, φτάνουμε στη σημερινή εποχή, που έχει κληροδοτηθεί με τα εκφυλιστικά κινήματα του παρελθόντος και τα αναπαράγει ως επαναστατική μόδα, στοχοποιώντας την "έμφυτη" αντιδραστικότητα των παιδιών και των εφήβων. Κάπου εκεί αρχίζει και η δική μας ιστορία με την αναπαραγωγή της εξύμνισης των "απαγορευμένων σατανιστικών ιδεολογιών" ως απλής αντίδρασης στο αόριστο και αφηρημένο κατεστημένο. Φυσικά, εκείνος που "πουλά" σατανισμό δεν έχει λόγο να σταματήσει να τον πουλά εφόσον κάποιος τον "αγοράζει". Κι αυτό ονομάζεται μόδα, η παραγωγή προτύπων που ευαγγελίζονται και λεηλατούν την έννοια του φιλελευθερισμού και της νεωτερικότητας σε κάθε επίπεδο.

ναι ενταξει! καπιοι προκαλουν  με αυτον τον τροπο!  παντως  στην ελλαδα τα πραγματα ειναι  τραγικα ! απ τη μια ακαλιαζουμε μοδες σαν την emo και οταν βλεπουμε καποιον με γκοθικ στυλ λεμε τον σατανιστη ενω για τον emo λεμε α το παιδι εχει προβληματισμους ειναι φιλοσοφικοποιημενο κτλπ! εκπομπες εχουν ασχοληθει με τους εμο με τους μεταλαδες και τους ροκαδες κανεις! επειδη ακουμε τον καθενα παπα που νομιζει οτι η κοινονια απειλειτε απο αυτη την μουσικη! ( δεν βλεπει ποιο ειναι το αληθηνο προβλημα)! σε αλες χορες οπως η φιλανδια και η νορβηγια τα πραγματα ειναι καλυτερα!

-----------------
Tomorrow will take it away The fear of today It will be gone Due to our magic songs

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : fireroc στις 16-08-2008 17:12 ]

Δεν ειναι καθολου υπερβολες τα περι σατανισμου στην μουσικη. Εγω λιγο James ακουσα και σχηματισα μια πενταλφα. Καλη ηταν. εβαλα και κατι κερια και αρχισα να ψιθυριζω κατι αγνωστες λεξεις που δεν καταλαβαινα.

Το αν κάποια μέλη συγκροτημάτων πιστεύοθν ή δεν πιστεύουν δεν το γνωρίζω. Αυτό που ξέρω είναι ότι οι πιτσιρικάδες γουστάρουν και ψάχνουν ν' ακούσουν το πιο << κακό >> συγκρότημα ΄κι έτσι νιώθουν κια οι ίδιοι κακοί και μάγκες. Οπότε το να παρουσιαστεί ένα συγκρότημα με πεντάλφες σίγουρα θα πουλήσει.

Με τους James, ε; Εγώ με τους Red Hot Chili Peppers...
Αυτά περί σατανισμού στην rock πότε θα σταματήσουν να λέγονται; Έχω μεγάλη περιέργεια...
Πρέπει να ακούει κάποιος rock ή metal για να γίνει/είναι σατανιστής;