Η "Ρόζα" είναι απ' τα τραγούδια που όχι απλώς υπερτιμήθηκαν, αλλά κι απ' εκείνα που πέρασαν τελείως στο ντούκου οι απερίγραπτες στιχομπαρούφες τους.
"Φταίει" η χαρακτηριστική δυναμική εισαγωγή της Ρόζας, που φτιάχνει κλίμα ?
"Φταίει" το αιωρούμενο τσιμπούκι του παλλόμενου στο πιάνο Μικρούτσικου, που φτιάχνει κι αυτό κλίμα και κατάσταση εντεχνίλας ?
"Φταίει" το Ελληναριό που σύσωμο χορεύει ότι κάθεται καλά σαν ζεμπεκιά κι ας λένε τα λόγια "χόρευε μαλάκ@@, χόρευε αρκούδι" ?
Πάντως, η "Ρόζα" είναι ο ορισμός της στιχομπαρούφας, αφού δεν υπάρχει ούτε ένας στίχος (αράδα) χωρίς μπούρδα.
.........
"Ο χιονάνθρωπος" τώρα του Μουσαφίρη, χωρίς να 'χει λόγια για ..Νόμπελ, είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε για να υπηρετήσει ό,τι ακριβώς υπηρέτησε.
Είναι απείρως "τιμιότερο" απ' τη Ρόζα, αφού είναι καμωμένο με απλά λογάκια κι όχι με ..ψαγμένους τάχα κι εμπνευσμένους κι έντεχνους-ποιητικούς δήθεν στίχους, σαν αυτούς της Ρόζας που είναι δυστυχώς ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΠΟΥΡΔΕΣ και μόνο, και που σε άλλες εποχές πιο ..τίμιες, δεν θα 'βρισκαν μελοποιό με καμία Παναγία.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : fysiolatris στις 08-01-2012 00:20 ]