ελληνική μουσική
    869 online   ·  210.851 μέλη

    Γελοίοι στίχοι από το Έντεχνο

    Amelie
    24.10.2006, 14:23
    Εγώ με τις ιδέες μου

    Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
    Μουσική: Νικόλας Άσιμος
    Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Λεονάρδου

    Εγώ με τις ιδέες μου
    κι εσείς με τα λεφτά σας,
    νομίζω πως τα θέλετε μονά ζυγά δικά σας,
    δε θέλω την κουβέντα σας
    ούτε τη γνωριμιά σας.

    Θα τραβήξω το δρόμο μου όσο πάει
    κανένα δε θα αφήσω
    εμένα να κερνάει,
    θα με χρίσω ιππότη και τζεντάι
    και άμα ξεμεθύσω
    σας λέω και γκοντμπάι.

    Και οι θεοί σαν πείθονται
    εάν υπάρχει ανάγκα,
    για πόλεμο δεν έκανα
    ποτέ εγώ το μάγκα
    και ούτε νεροπίστολο
    δεν έχω στην παράγκα.

    Θα χτυπήσω εκεί που σας πονάει,
    κανένα δε θα αφήσω εμένα να κερνάει.
    Θα απολύσω κι όποιον με παριγελάει,
    χιλιάδες δυό αλήθειες
    ο πόνος μου γεννάει.

    Εγώ στα δίνω έτοιμα
    κι εσύ τα θες δικά σου
    λιγούρα που σε έδερνε
    παρ'όλα τα λεφτά σου
    και ούτε στο νυχάκι μου
    δε φτάνει η αφεντιά σου.

    Δε σε παίρνει εμένα να κοιτάξεις
    χωρίς καμμιά ουσία εσύ
    θα τα τινάξεις.
    Είσαι θύμα του νόμου και της τάξης
    ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΝ ΤΟ ΛΟΓΟ
    ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΥΠΟΤΑΞΕΙΣ...

    Δεν είναι με τίποτα γελοίο εννοείται αλλά οι στίχοι έχουν πλάκα επειδή τα χώνει και τα λέει τσεκουράτα! Υπέροχο! Απίστευτο! Μοναδικό!
    maspa
    24.10.2006, 15:14
    Παράθεση:

    Το μέλος Hastaroth στις 24-10-2006 στις 08:56 έγραψε...


    @maspa.Σού αρέσει ο στίχος αυτός;

    «Ηθελα να’χα ένα πέταλο από μέταλλο
    νά το καρφώσω στό κορμί μου το ακέφαλο
    νά περπατάω ανάποδα στον ήλιο
    κοιτάζοντας το μέσα μου επιθήλιο»

    Αν ναί,μπορείς να με θεωρής μεγάααααλο «έντεχνο» στιχουργό!




    Με ανατρίχιασες (σοβαρά τώρα ε?)


    Παράθεση:

    Την αυτοκρατορική θέση στους γελοίους στίχους του έντεχνου, κατέχουν οι ΠΥΞ ΛΑΞ. Τέρμα.




    Γιατί με κάνετε και κλαίω?

    "Το να νικάς τον εαυτό σου είναι η πρώτη και η άριστη απ'όλες τις νίκες, ενώ το να νικιέσαι από τον εαυτό σου το χειρότερο και το πιο ατιμωτικό απ'όλα."
    Πλάτων

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : maspa στις 24-10-2006 15:14 ]


    dimko
    24.10.2006, 16:49
    Η Νικολακοπούλου είναι "δηθεν", αλλά έχει ταλέντο στο να ταιριάζει με ομοιοκαταληξία εικόνες άσχετες μεταξύ τους.
    dial
    25.10.2006, 22:27
    Παράθεση:

    Το μέλος dimko στις 24-10-2006 στις 16:49 έγραψε...

    Η Νικολακοπούλου είναι "δηθεν", αλλά έχει ταλέντο στο να ταιριάζει με ομοιοκαταληξία εικόνες άσχετες μεταξύ τους.



    Τι σημαίνει δήθεν; Από πού προκύπτει;
    dimko
    26.10.2006, 10:15
    Παράθεση:

    Το μέλος dial στις 25-10-2006 στις 22:27 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος dimko στις 24-10-2006 στις 16:49 έγραψε...

    Η Νικολακοπούλου είναι "δηθεν", αλλά έχει ταλέντο στο να ταιριάζει με ομοιοκαταληξία εικόνες άσχετες μεταξύ τους.



    Τι σημαίνει δήθεν; Από πού προκύπτει;



    Φτιάχνει όμορφους στίχους που δεν έχουν κανένα νόημα μεταξύ τους. Πουλάει στυλ αποσκοπώντας στην αρχική εντύπωση που θα προκαλέσει, αλλά αυτά που λέει δεν έχουν ειρμό στο σύνολό τους.
    maspa
    26.10.2006, 12:21
    Dimco ένα παράδειγμα μπορώ να έχω;
    (Αν σου είναι εύκολο παρέθεσε όλους τους στίχους ενός τέτοιου τραγουδιού της Λίνας..)
    dimko
    26.10.2006, 13:32
    Παράθεση:

    Το μέλος maspa στις 26-10-2006 στις 12:21 έγραψε...

    Dimco ένα παράδειγμα μπορώ να έχω;
    (Αν σου είναι εύκολο παρέθεσε όλους τους στίχους ενός τέτοιου τραγουδιού της Λίνας..)



    Βρήκα μια τρύπα στο χρόνο της μέρας
    σε μέγεθος βέρας
    Και τάισα τον εαυτό μου
    μακριά απ'το κυνηγητό μου
    Πήρα καφέ πήρα γλυκό
    καθώς τη στέρηση ελαττώνω
    Πάνω στο πιάτο το λευκό
    ίχνη από μάυρο δάσος λιώνω

    Με συγχωρείς, που ήμουν με σένανε χωρίς
    Με συγχωρείς

    Βρήκα ένα κέρμα που το'χα στην τσέπη
    γι'αυτόν που δεν βλέπει
    ʼραζε ο κόσμος στην πλατεία,
    γι'αυτό που είμαι είσαι η αιτία
    Μαύρο μπλου τζην, μαύρο μακό
    και άσπρη άδετη ελβιέλα
    Μ'ότι καλό κι ό,τι κακό σου είπαν για μας,
    Κοντά μου έλα

    Με συγχωρείς,που ήμουν με σένανε χωρίς
    Με συγχωρείς

    Το βράδυ θα δούμε μαζί
    τα λόγια στο βλέμμα μου που έγραψα
    Στο πιο κεντρικό μαγαζί
    ολόκληρο κόσμο σου αντέγραψα
    χωρίς να με νοιάζει αν ζει

    =========================================

    Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό.
    Λες και πέφτουμε σε τοίχους μ' εκατό.
    Έτσι ανάποδα λυγάω το βράδυ αυτό
    του νου τη βέργα.

    Λες και η στάθμη της αγάπης πάει να βρει
    πόσοι κρύβονται στη λάσπη θησαυροί.
    Πώς κοπήκανε στα δάχτυλα οι σταυροί
    γι' ανθρώπων έργα.

    Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
    με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
    δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
    κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα.

    Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί
    λες και βγήκε τ' ασανσέρ σ' ένα κελί
    που ένας το βλέπε το φως γι' ανατολή
    κι άλλος για δύση.

    Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν
    να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
    σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν
    του ανθρώπου η φύση.
    maspa
    26.10.2006, 13:38
    Εγώ γιατί διακρίνω μια συνοχή;
    Ειδικά στο δεύτερο που είναι και αγαπημένο μου(ανθρώπων έργα) υπάρχει συνοχή....
    meltica
    26.10.2006, 13:52
    Βρε παιδιά χωρίς να θέλω να γίνω κακιά σταματήστε πια αυτό το πράγμα... Σε κάποιους αρέσει η Νικολακοπούλου σε κάποιους όχι. Δεν είναι ανάγκη να υπάρχει αυτή η αντιπαράθεση. Και για να μην βγω εντελώς off topic με την παρεμβασή μου- που ελπίζω να πιάσει τόπο για μια φορά τουλάχιστον...


    Στίχοι: Αλέξης Σολωμός
    Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
    Πρώτη εκτέλεση: Μάρω Κοντού
    Άλλες ερμηνείες: Ζωή Φυτούση

    Οι αδελφές Τατά, οι αδελφές Τατά,
    που ήσαν δύο, που ήσαν δύο μοναχά.
    Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά
    που ήσαν δύο μοναχά.

    Μα είχαν μια καλή μαμά
    και έναν άτακτο μπαμπά
    και έναν άτακτο μπαμπά
    κι έτσι γίναν τρείς,
    γίναν τρείς, γίναν τρείς.
    Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά
    που ήσαν δύο μοναχά... (έχει και συνέχεια)

    Τυχαία το βρήκα και αυτό προχτές στο stixoi.info... ένας καθηγητής μου στο λύκειο έλεγε εμένα και την κολλητή μου "αδελφές Τατά από τον Λαγκαδά" και δεν ήξερα ότι είναι τραγούδι. Δεν ξέρω τι ιστορία έχει, αλλά δεν το λες και το πιο σοβαρό.
    maspa
    26.10.2006, 14:11
    Παράθεση:

    Το μέλος meltica στις 26-10-2006 στις 13:52 έγραψε...

    Βρε παιδιά χωρίς να θέλω να γίνω κακιά σταματήστε πια αυτό το πράγμα... Σε κάποιους αρέσει η Νικολακοπούλου σε κάποιους όχι. Δεν είναι ανάγκη να υπάρχει αυτή η αντιπαράθεση. Και για να μην βγω εντελώς off topic με την παρεμβασή μου- που ελπίζω να πιάσει τόπο για μια φορά τουλάχιστον...


    Στίχοι: Αλέξης Σολωμός
    Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
    Πρώτη εκτέλεση: Μάρω Κοντού
    Άλλες ερμηνείες: Ζωή Φυτούση

    Οι αδελφές Τατά, οι αδελφές Τατά,
    που ήσαν δύο, που ήσαν δύο μοναχά.
    Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά
    που ήσαν δύο μοναχά.

    Μα είχαν μια καλή μαμά
    και έναν άτακτο μπαμπά
    και έναν άτακτο μπαμπά
    κι έτσι γίναν τρείς,
    γίναν τρείς, γίναν τρείς.
    Οι αδελφές Τατά απο τον Λαγκαδά
    που ήσαν δύο μοναχά... (έχει και συνέχεια)

    Τυχαία το βρήκα και αυτό προχτές στο stixoi.info... ένας καθηγητής μου στο λύκειο έλεγε εμένα και την κολλητή μου "αδελφές Τατά από τον Λαγκαδά" και δεν ήξερα ότι είναι τραγούδι. Δεν ξέρω τι ιστορία έχει, αλλά δεν το λες και το πιο σοβαρό.



    Υπάρχει στο cd "Οδός Ονείρων" του Μάνου Χατζιδάκι και συμπεριλαμβάνει τραγούδια από την ομότιτλη παράσταση. Το έχουν πει:Μάρω Κοντού, Ζωή Φυτούση, Σούλα Μπάστα, Νίκη Λεμπέση, Γιώργος Ζωγράφος.

    παρακάτω!

    Οι αδερφές τατά από το Λαγκαδά που ήσαν δύο μοναχά
    μα η μοίρα κυβερνά και εγχειρίστηκε η μια κι έγινε αρσενικιά....

    Έχει πλάκα είναι αλήθεια! Όταν το πρωτοάκουσα σ'αυτό το σημείο έπεσα κάτω από το γέλιο! Δεν το θεωρώ γελοίο όμως από τη στιγμή που αποτελεί μέρος μιας παράστασης και δεν κυκλοφόρησε αυτούσιο ως τραγούδι....

    "Το να νικάς τον εαυτό σου είναι η πρώτη και η άριστη απ'όλες τις νίκες, ενώ το να νικιέσαι από τον εαυτό σου το χειρότερο και το πιο ατιμωτικό απ'όλα."
    Πλάτων

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : maspa στις 26-10-2006 14:21 ]


    trademark
    26.10.2006, 14:18
    Χωρίς να ξέρω πολλές λεπτομέρειες νομίζω ότι το τραγούδι είναι από το δίσκο ''Ομορφη πόλη'' του 1962 ο οποίος είχε γραφτεί για την ομότιτλη θεατρική παράσταση , ίσως το τραγούδι να σχετίζεται με την πλοκή.
    megaloserwtikos
    26.10.2006, 16:09
    Οι αδελφές Τατά, είναι τραγούδι γραμμένο από τον Χατζιδάκι, για τις ανάγκες του θεατρικού έργου ''οδός ονείρων''.
    Γι αυτό και η ιδιαιτερότητα των στίχων. Είναι σε σχέση με την δράση του έργου.

    Δεν ξέρω το σκετς, δεν υπήρχα το 62, αλλά και δεν έχω ακούσει κάτι, αλλά είναι εμφανές ότι θα ήταν κάποιο χαριτωμένο στιγμιότυπο και κάπως κωμικό στην παράσταση.

    Shakti_
    27.10.2006, 01:28
    Εγώ πάλι θυμήθηκα ένα παληό τραγούδι με τον Κώστα Χατζή που έλεγε το εξής:

    Πάει έφυγε το τραίνο
    Έφυγες κι' εσύ
    Σε γαλανό νησί
    Σε γαλανό νησί


    megaloserwtikos
    27.10.2006, 01:31
    το ''πάει έφυγε το τρένο'' κάτα σύμπτωση είναι επίσης από την ''οδό ονείρων''. Το έλεγε η Ζωή Φυτούση στην πρώτη εκτέλεση...
    Κι αυτό γραμμένο για τις ανάγκες του ίδιου θεατρικού έργου...
    Shakti_
    27.10.2006, 01:53
    Εντάξει Πέτρο, δεν αντιλέγω, αλλά δεν είναι λίγο παράξενο που "έφυγε το τραίνο σε γαλανό νησί, σε γαλανό νησί";
    megaloserwtikos
    27.10.2006, 02:33
    Υποθέτω ότι θα έφυγε με τρένο, θα πήγε Πειραιά και στην συνέχεια θα πήρε καράβι...
    Το γαλανό νησί πάλι πιστεύω πως σηματοδοτεί την αντικρουόμενη αντιστρέψιμη κουδονοκρουσία μιας υπερεαλιστικής και μινιμαλιστικής υπέρβασης της συγκαταβατικής αβάσιμης θεωρίας του Πασκουάλ. Να σου θυμίσω ότι νύξεις έκανε και ο Φλωμπέρ.
    Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως...
    Shakti_
    27.10.2006, 02:44
    Αν υποθέτεις έτσι εσύ, εγώ θα σου πάω κόντρα;
    maspa
    27.10.2006, 03:13
    Παράθεση:

    Το μέλος megaloserwtikos στις 27-10-2006 στις 02:33 έγραψε...

    Υποθέτω ότι θα έφυγε με τρένο, θα πήγε Πειραιά και στην συνέχεια θα πήρε καράβι...
    Το γαλανό νησί πάλι πιστεύω πως σηματοδοτεί την αντικρουόμενη αντιστρέψιμη κουδονοκρουσία μιας υπερεαλιστικής και μινιμαλιστικής υπέρβασης της συγκαταβατικής αβάσιμης θεωρίας του Πασκουάλ. Να σου θυμίσω ότι νύξεις έκανε και ο Φλωμπέρ.
    Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως...





    AlmaNegra
    27.10.2006, 03:16
    Παράθεση:
    Υποθέτω ότι θα έφυγε με τρένο, θα πήγε Πειραιά και στην συνέχεια θα πήρε καράβι...
    Το γαλανό νησί πάλι πιστεύω πως σηματοδοτεί την αντικρουόμενη αντιστρέψιμη κουδονοκρουσία μιας υπερεαλιστικής και μινιμαλιστικής υπέρβασης της συγκαταβατικής αβάσιμης θεωρίας του Πασκουάλ. Να σου θυμίσω ότι νύξεις έκανε και ο Φλωμπέρ.
    Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως...




    Πέτρο εγώ ελπίζω να κάνεις πλάκα!
    Jasmine
    27.10.2006, 14:06
    Παράθεση:

    Το μέλος Shakti_ στις 27-10-2006 στις 01:53 έγραψε...

    Εντάξει Πέτρο, δεν αντιλέγω, αλλά δεν είναι λίγο παράξενο που "έφυγε το τραίνο σε γαλανό νησί, σε γαλανό νησί";



    Τουλάχιστον ένας στιχουργός γράφει για διάφορα, δημιουργεί εικόνες φανταστικές η μή. Που να δείτε που παίρνουν τηλέφωνο στο 1110 (τηλεφωνικό κέντρο του ΟΣΕ) και τους ζητάνε να πάνε με τρένο στη Σαντορίνη!! Και εδώ μου έρχεται στο μυαλό εκείνο το καταπληκτικό τραγούδι...
    "Ποιος είδε φάρο στον Ψηλορείτη
    στην Ελασσόνα λευκό πανί
    κι ένα καράβι από τη Κρήτη
    να πιάνει Ξάνθη, Κομοτηνή"

    Υ.Γ. Μου λείψατε παιδακια, μπαίνω σπάνια πλέον... Πότε θα γίνει το επομενο live?? (Μη ξεχνιόμαστε) Να είστε και να περνάτε καλα!!