745 online · 210.861 μέλη
Παράθεση:
|
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Παράθεση:
|
Μάρθα κατ'αρχάς σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές σου. Προερχόμενος από γονείς εκπαιδευτικούς γνωρίζω καλά τον πόλεμο για τον οποίο κάνεις λόγο και ελπίζω να φανώ αντάξιος των περιστάσεων εάν όντως ακολουθήσω την διδακτική οδό.
Απολογούμαι για την παρανόηση σχετικά με την επιλογή του Ρουβά. Μετά την διευκρίνισή σου, το μόνο που έχω να πω είναι ότι θα πρέπει να περιμένουμε να ακούσουμε την εκδοχή του για να αποφανθούμε - αν και δεν έχω υψηλές προσδοκίες.
-------------------------------------
Σχετικά τώρα με την πολιτιστική προσφορά της Ελλάδας κατά τις δεκαετίες του '60 και του '70, δεν αντιλέγω ότι είναι μεγάλη η προσφορά αυτή, ωστόσο μου φαίνεται ότι α) παρέβλεψες αρκετά καλλιτεχνικά ρεύματα του εξωτερικού, β) η θεώρηση όσων ξένων ρευμάτων ανέφερες ως δευτερευόντων σε σχέση με την ελληνική συνεισφορά είναι κάτι το αυθαίρετο.
Ας μην ξεχνάμε ότι, παρά την όντως διεθνούς εμβέλειας καλλιτεχνική παραγωγή της χώρας μας εκείνα τα χρόνια, η Ελλάδα ανέκαθεν εισήγαγε πάμπολλα καλλιτεχνικά ρεύματα απ' έξω, και μάλιστα με καθυστερήσεις δεκαετιών - περισσότερα από όσα εξήγαγε, γιατί απλούστατα δεν ήταν η ίδια το κέντρο των εξελίξεων, αντίθετα βρισκόταν (και βρίσκεται) στην περιφέρειά τους. Γι' αυτό και πολλά ρεύματα του εξωτερικού δεν έφτασαν ποτέ εδώ ή είχαν πολύ περιορισμένες επιβιώσεις στην εγχώρια παραγωγή.
Pop art, μινιμαλισμός, video art, beatnik κουλτούρα, ψυχεδέλεια, το Νέο Κύμα του Γαλλικού Κινηματογράφου, όλα αυτά ξεκίνησαν εκτός Ελλάδας περίπου την εποχή που αναφέρεις και γνώρισαν τέτοια διάδοση στον δυτικό κόσμο ώστε να μπορούν να θεωρηθούν σημαντικά ρεύματα των οικείων τεχνών τους. Όσα από αυτά όντως έφτασαν μέχρι εδώ έφτασαν με καθυστέρηση μίας ή παραπάνω δεκαετιών. Και φυσικά υπάρχουν πάμπολλα άλλα καλλιτεχνικά ρεύματα που αγνοώ (γιατί αφενός το σχολείο δεν ενδιαφέρθηκε να μου τα μάθει, αφετέρου κι εγώ δεν έχω ασχοληθεί επισταμένως) και συνεπώς δεν μπορώ να παραθέσω εδώ.
Έπειτα, ανάλογα με το πόσο ευρύς θα είναι ο ορισμός της πολιτισμικής συνεισφοράς, ή της πνευματικής συνεισφοράς, καθώς και το ποια είναι η σύνδεση Τέχνης και πολιτικής (η Τέχνη ως μορφή διαμαρτυρίας σε πολιτικές εξελίξεις, ο καλλιτέχνης και ο πνευματικός άνθρωπος ως ταγοί κοινωνικών εξεγέρσεων, η Τέχνη ως ενωτική δύναμη κ.τ.λ.), μπορώ να αναφερθώ π.χ. και στον Μάη του '68, φαινόμενο σαφέστατα του εξωτερικού, με σημαντική πολιτισμική διάσταση και εξ ίσου σημαντικό απόηχο στην δική μας χώρα, και ταυτόχρονα πραγματικά εξέχουσα περίπτωση (η τελευταία;) συσπείρωσης και επιτυχημένης δράσης του λεγόμενου φοιτητικού κινήματος.
Με όλα αυτά στον νου, διαφωνώ με την υπεροχή της ελληνικής πολιτισμικής παραγωγής του '60-'70 και θεωρώ ότι ο συσχετισμός της με την "άγρια τιμωρία" μας από το εξωτερικό ["Kαι η χώρα μας, ήταν η ΜΟΝΑΔΙΚΗ χώρα(τιμή μας και καμάρι μας!), που είχε παράγει, τέτοια έργα και γι αυτό, ακριβώς, θεωρώ, πως μας τιμώρησαν και πολύ άγρια, μάλιστα!!!!"] είναι επισφαλής. Γνωρίζουμε όλοι εξάλλου ότι από την σύσταση του ελληνικού κράτους το 1830 μέχρι και σήμερα αποτελούμε έτσι κι αλλιώς το μικρό κρατίδιο το ελεγχόμενο από τις Μεγάλες Δυνάμεις (για τις οποίες, για να ακριβολογήσουμε, ήμασταν μήλον της έριδος πολύ πριν το 1830) το ευρισκόμενο στο προνομιακό σημείο. Κι όμως, αν η Δικτατορία του '67 ήρθε από έξω, και το Πολυτεχνείο του '73 από έξω ήρθε.
Φιλικά
Πέτρος
-----------------
"LIVE TO Rock!": Rock-metal εκπομπή κάθε Δευτέρα 18:00 - 20:00 εδώ στο Radio MusicHeaven! (http://radio.musicheaven.gr/) 
[ τροποποιήθηκε από τον/την PetrosTser, 25-04-2015 03:51 ]
Το γεγονός ότι ένας Pop τραγουδιστής αγγίζει ένα έργο που είναι συνυφασμένο με την Αριστερά και την Επανάσταση ξαφνιάζει! Όμως δημιουργεί και θετικές σκέψεις, ότι μια νέα ''μερίδα ανθρώπων'' θα γνωρίσουν τον Ελύτη και το Θεοδωράκη (?). ’λλωστε διανύουμε την εποχή που ''τα καπιταλιστικά προ'ι'όντα'' έχουν μεγάλη δύναμη. ... ’ντε και τον Εθνικό Ύμνο!!!
Το «’ξιον Εστί» του Μίκη, περνάει σε μια άλλη διάσταση. Γίνεται κάτι σαν interaction Εστί, μια μουσική αλληλεπίδραση, όπου το πλήθος δεν θα τραγουδά μόνο τα άγια των αγίων της ελληνικής ποίησης, αλλά για πρώτη φορά, τρελαμένες ρουβίτσες θα μπορούν να σιγοτραγουδούν περιμένοντας ο Σάκης να ανταποκριθεί στην απαίτησή τους και να σκίσει μερικά T-shirt, ίσως και μποξεράκια.
Ο Σάκης Ρουβάς, μετά την εμφάνιση στην Επίδαυρο όπου έπαιξε «Βάκχες», θα τραγουδήσει Ελύτη. Είναι κακό ο Σάκης Ρουβάς να τραγουδήσει το ’ξιον Εστί;
Ή για να το επεκτείνω, γιατί να μην έχει δικαίωμα ο καθένας να τραγουδήσει ό,τι θέλει;
Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ. Με πολύ δουλειά,κυρίως των εταιρειών και των μανατζαραίων, ο ήλιος του Σάκη Ρουβά γύρισε και έφτασε να φωτίζει μνήμες σκληρές και πόνο, φτωχογειτονιές και ιστορικές εικόνες από τη Δραπετσώνα και τα Καμίνια. Μπορεί να μην είναι ήλιος αλλά λαμπτήρας νέον σε ένα από τα πολλά πάρτυ, αλλά τι σημασία έχει;
Η πορεία από τα «μακαρόνια με κιμά» ως την «αλκή μες το ζώο που οδηγεί τον ήλιο», είναι εντυπωσιακή. Με αυτή την έννοια θα μπορούσε να πει κάποιος «μπράβο στο Σάκη που τα κατάφερε». Πού είναι το κακό λοιπόν; Στο ότι ο Σάκης μπορεί να μην καταλαβαίνει τι τραγουδάει; Στο ότι το ίδιο ίσως να κάνουν και οι ρουβίτσες; Όχι. Το κακό είναι πως η κοινωνία είναι αναγκασμένη να ζήσει την αποκαθήλωση όλων των στοιχείων και των συμβόλων που της δείχνουν ένα διαφορετικό δρόμο. Πως προσπαθούν να κάνουν σαν τα μούτρα τους, ό,τι μένει όρθιο και είναι συμβολικό.
Πριν από μερικές δεκαετίες, οι Σάκηδες και οι Κωστόπουλοι,μόρφαζαν για τους γραφικούς των συμβολισμών. Χλεύαζαν τις σφιγμένες γροθιές και τα σφιγμένα πρόσωπα ακόμη και αν το σφίξιμο ήταν η προσπάθεια να αντέξουν. Η κοινωνία ξέμεινε από σύμβολα ή μάλλον τα αντικατέστησε με κάτι τύπους που είχαν την ικανότητα να επικρατούν χωρίς να αντιπροσωπεύουν τίποτα. Η ζωή όπως έλεγε ο Πέτρος, είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή. Έπρεπε να είναι ποπ, ανάλαφρη αλλά κυρίως επιπόλαιη.
Τα νέα σύμβολα έπρεπε να χτυπιούνται για κοιλιακούς, να περνάνε από τη Μύκονο,να σνιφάρουν μερικές γραμμές ευτυχίας, να φτύνουν τις αναστολές μαζί και τους ανθρώπους σαν να είναι δεσμά. Πέρναγαν από τα σαλόνια της Λάτση, τα πάρτυ της Μυκόνου, τις Τράπεζες του σημητικού εκσυγχρονισμού. Οι μέτριοι έγιναν μέτρο, οι ικανοί αντικαταστάθηκαν από τους αναγνωρίσιμους και η ιστορία έπρεπε να έχει διάρκεια μιας νύχτας.Αυτής που έζησαν έντονα.
(Του Κώστα Βαξεβάνη)
Γι αυτό λοιπόν κ. Ορφανίδη, δεν είναι άσχημη ιδέα να το δώσετε και στα Στρουμφάκια -όπως έγραψε το μέλος Tallos πιο πριν- για να προσεγγίσετε και το κοινό των νηπιαγωγείων, και γιατί όχι -επεκτείνω εγώ- να το δώσετε και στον Τερλέγκα- για να προσεγγίσετε και το κοινό των σκυλάδικων!
Και ενας αλλος ειπε................. «Μην κατακρίνεται για να μην κατακριθείτε, 2 γιατί με όποιο τρόπο κρίνεται μ αυτόν θα κριθείτε και μ όποιο μέτρο μετράτε μ αυτό θα μετρηθείτε κι εσείς. 3 Γιατί βλέπεις το αγκαθάκι μέσα στο μάτι του αδελφού και δε νοιώθεις το δοκάρι που έχεις μέσα στο δικό σου μάτι; 4 Ή πως θα πεις στον αδελφό σου: «’σε με να σου βγάλω το αγκάθι από το μάτι σου», ενώ φαίνεται το δοκάρι μέσα στο δικό σου μάτι; 5 Υποκριτή βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα δεις καθαρά για να βγάλεις και το αγκάθι από το μάτι του αδελφού σου.»
Αυτό τώρα πού κολλάει;Στο ότι δέν έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε την επιλογή ενός καλλιτέχνη να τραγουδήση κάτι που-αποδεδειγμένα είναι έξω από τίς δυνατότητές του (γιατί άν ήταν μέσα σ'αυτές,θα το είχε κάνει εδώ και χρόνια,δέν θα περίμενε πρώτα να γίνη γνωστός με τα "μακαρόνια με κιμά" και τα "Shake it");Ποιός αποφασίζει ότι δέν το έχουμε;
Δυστυχώς,ζούμε σε μιά εποχή που η κυρίαρχη νοοτροπία είναι ότι "όλοι τα κάνουμε όλα".Ανάλαφροι τραγουδιστές "διδάσκουν" αρχαίο θέατρο,μέτριοι ηθοποιοί αυτοανακηρύσσονται σκηνοθέτες τού κινηματογράφου έχοντας παίξει μόνο σε μιά ταινία και τραγουδοποιοί -έστω και επιτυχημένοι- αναλαμβάνουν να σκηνοθετήσουν αρχαία κωμωδία (ευτυχώς δέν έφτασαν στο σημείο να σκηνοθετήσουν και αρχαία τραγωδία,αλλά κάποια στιγμή θα το δούμε κι'αυτό,μήν ανησυχήτε...).
Ποιός ξέρει,ίσως κάποια στιγμή να δούμε τον κύρ-Τάσο με τους κοιλιακούς στον ρόλο τού Οιδίποδα και την Κακομοίρα ώς Μήδεια (όχι σαγανάκι).Ο καλός ο μύλος όλα τ'αλέθει.....
ΥΓ.Πέρασα κι'εγώ απ'την Μύκονο (με πήραν στο κυνήγι μάλιστα και οι τρείς πελεκάνοι που διαβιούν εκεί),αλλά δέν έγινα διάσημος.Τί φταίει ρε παιδιά;
Παράθεση:
|
Προς Geo 321: Ως θεολόγος να μου επιτρέψεις να σου απαντήσω τα εξής: Τα λόγια του Χριστού αυτά είναι προτροπή και αναφέρονται στις καταδίκες των ανθρώπων αναφορικά με την σωτηρία τους. Κρίση σημαίνει νομική καταδίκη. Σχετίζεται με τις νομικές διατάξεις της Torah - Πεντατεύχου και αναμφίβολα δεν ταιριάζει στο "σήριαλ" Mikis-Sakis. Στην τελική για να κριθούμε αντίστοιχα του χωρίου, θα πρέπει να είμαστε μουσικοί που θα ανεβάσουμε ένα κλασσικό έργο με σολίστ π.χ. την Πάολα (η οποία παρεπιπτώντως έχει πολύ καλύτερη φωνή του Αναστασίου).
[ τροποποιήθηκε από τον/την Konstantinosoa, 27-04-2015 10:06 ]
Θέση στην κόντρα που έχει ξεσπάσει για την επιλογή του Σάκη Ρουβά για ερμηνεύσει το «’ξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη παίρνει η Νάνα Μούσχουρη!
Εμείς οι καλλιτέχνες έχουμε ένα βαρύ χρέος, γιατί είμαστε εμείς που παίρνουμε την ευθύνη να γνωρίσουμε τα μουσικά έργα στο κοινό.
Βλέπω συχνά στην αγαπημένη μας χώρα ότι υπάρχει μια "δικτατορική" εξουσία των συνθετών που αγνοεί τη σημασία των ερμηνευτών.
Και αναρωτιέμαι: πού θα ήταν σήμερα τα Παιδιά του Πειραιά χωρίς την Μελίνα; Ή ο Ζορμπάς, χωρίς την εισαγωγή του Ζαμπέτα;
Η μουσική είναι θεία σε οποιαδήποτε μορφή της. Πόπ, ρόκ, λαϊκή, παραδοσιακή, κλασσική, διεθνής ή τοπική. Δε χωρίζεται σε «έντεχνη» και «μη έντεχνη». Εξαρτάται πως και γιατί την ερμηνεύεις. Η αλήθεια του κάθε τραγουδιού αποκαλύπτεται όταν το προσεγγίσεις με σεβασμό, αγάπη, ειλικρίνεια και ενθουσιασμό.
’ποψη large καλλιτεχνών .... με κάλλος ψυχής και καρδιάς συν της τέχνης !
Είναι αυτοί που ξεχωρίζουν ...
....................................................................................
Το αποτέλεσμα αν εκπλήξει θα ψάχνουμε να σας βρούμε !
Προσωπικά, δεν την έχω σε εκτίμηση την κ. Μούσχουρη. Την έχω γραμμένη στα παλιά μου τα παπούτσια. Πάντα κρύα ήτανε. Μακάρι να είχε το μέγεθος και την αξία της Μελίνας και τα "μπίπ" του Ζαμπέτα.
Ο προσφάτως εκλιπών Ντέμης Ρούσσος είχε πεί γιά την κα Ιωάννα Μούσχουρη ότι "δέν είναι παρά μιά ομιλούσα κάρτ-ποστάλ τής Ελλάδας".
Χρησιμοποιώντας λοιπόν το δικό της επιχείρημα,αναρωτιέμαι:πού θα ήταν σήμερα το "Αξιον Εστί" χωρίς την ερμηνεία τού Μπιθικώτση και την απαγγελία τού Κατράκη;
Θα περιμέναμε να μάς το γνωρίση ένας που έγινε γνωστός λέγοντας ανούσια πόπ τραγουδάκια;
Αυτοί που μάς το γνώρισαν είχαν την αισθητική και την ικανότητα να το υπηρετήσουν σωστά,αποδίδοντας το μεγαλείο τών στίχων και τής μουσικής που το έργο υποβάλλει στον ακροατή.
Οσο κι'άν προσπαθώ,δέν μπορώ να φανταστώ αυτό το μεγαλείο και την δύναμη να βγαίνη απ'το λαρύγγι τού Αναστασίου,παρ'όλους τους κοιλιακούς του (ή ίσως και εξ αιτίας αυτών;)....
Παράθεση:
|
Δέν άκουσε διότι και αυτή μελετούσε,όπως ο καναλιώτατος Χριστόδουλος.
Πέραν αυτού,η κα Μούσχουρη έχει πεί μέν κάποια αξιόλογα τραγούδια τού Χατζιδάκι (που ο ίδιος ο συνθέτης τους όμως δέν τα είχε και περί πολλού,άν θυμάμαι καλώς ότι είχε δηλώσει),αλλά δέν ξέρω άν θα την ευχαριστούσε να ακούση τα τραγούδια αυτά (που πάντως είναι πολύ πιό ωραία,μελωδικά και λυρικά από τα "μακαρόνια με κιμά") από π.χ.την Κακομοίρα ή την Χρύσπα.....
Ρέ πού πάμε ρέ......
Βασικά η Μούσχουρη απαντά αλλού γι΄αλλού. Η Μελίνα ήταν όσο πιο αστή γίνονταν, απο μεγάλο τζάκι. Δεν πήρε ο Ντασσέν την Στυλιανοπούλου για την υπερπαραγωγή. Ο Ζαμπέτας πάλι, δεν είναι" υπό". Υπήρξε ένας απο τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες και συνθέτες του λαϊκού μας τραγουδιού. Με τον φίλο της τον Sakis είναι το ζήτημα. Αστός του lifestyle είναι, τραγουδιστής προδιαγραφών δεν είναι και η μόνη σχέση που φαίνεται να έχει με το όλο έργο, είναι το εξώφυλλο του Τσαρούχη. Κοινώς δεν κάνει για το έργο.
Όσο για την δήλωση της Νανάς περί συνθετών, ο Χατζιδάκις αν ζούσε θα της έκοβε την καλημέρα. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι σε ποιά εποχή έχει μείνει; Έχουμε συνθέτες στην Ελλάδα, οι οποίοι κιόλας είναι κατεστημένο;
Κωνσταντινε εκανες ενα λαθος στην απαντηση σου,αυτα τα λογια δεν ειναι δικα μου,αυτα τα λογια τα ειπε ο χριστος,εγω απλα τα χρησιμοποιησα για να δειξω ενα δρομο,οποτε και η απαντηση σου πηγαινει οχι σε αυτον που τα δανειστηκε αλλα στον ιδιο το χριστο που τα ειπε.
Αυτα τα λογια εχουν μια σοφια μεσα τους.δειχνουν το δρομο της καλοσυνης και η καλοσυνη καλλιεργει την αγαπη!
Αυτο το πραγμα κωνσταντινε που γινεται εδω και μερες δεν εχει καμια μα καμια ουσια,κανενα νοημα και κανενα σκοπο!Το μονο που βλεπω ειναι καποιοι ανθρωποι να λιθοβολουν καποιον,χωρις καν να τον ξερουν,χωρις να εχουν κανει ενα βημα πλαι του στην ζωη του,για να δουν ποσο ευκολο η δυσκολο ηταν.
Εδω εχουμε πετροπολεμο,εχουμε στησει εναν ανθρωπο στο τοιχο και του λεμε εισαι σκατα εισαι μικροψυχος εισαι υποκουλτουρα εισαι για τα μπαζα εισαι ενα τιποτα!!!
Αν ο στοχος ειναι να σταματησουμε καποιον να κανει αυτο που θελει,ακομα και λαθος να ειναι,θα πρεπει να σου πω,πως ο ιδιος ο θεος ενω εχει την δυναμη να κουνησει τα πιονια στην σκακιερα δεν το κανει,γιατι αυτο το πραγμα λεγετε ελευθερια ψυχης και πνευματος.
Οσο λοιπον προσπαθουν καποιοι να κουνησουν τα πιονια στην σκακιερα τοσο αυτα θα τους γλυστρουν απο τα χερια τους.................
