Ποιος είναι ο χειρότερος φόβος σας;

Na jipnisw mia mera kai na dw olous tous an8ropous pou me agapan kai agapw na me exoun jexasi......

Ο χαμένος τα παίρνει ΟΛΑ


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : atrixospi8ikos στις 16-05-2006 20:25 ]


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : atrixospi8ikos στις 16-05-2006 20:26 ]

ο μεγαλύτερος φοβος μου? μην συνεχίσει κάποια άσχημη κατάσταση...

να πηγαίνω στο σχολείο με τις ροζ πυτζάμες και τις παντόφλες ζωάκια

(παιδικός εφιάλτης 3η δημοτικού)

Κάποτε φοβόμουν πολύ μια ημέρα που πλησιάζει όλο και περισσότερο στην οποία θα έχω πάψει να βλέπω , οριστικά...
Μετά από αρκετά χρόνια κατάφερα να καταλάβω πως ορισμένες εικόνες , κάποια πρόσωπα , μερικά βλέμματα , μερικές στιγμές δεν ξεχνιούνται...
Και να έχει φύγει η όραση θα έχει μείνει , θα έχει ριζώσει η ανάμνηση...
Ο χρόνος μπορεί να σταματά κάποια πράγματα όμως δεν μπορεί και να τα ακυρώνει...
Δεν μπορεί να διαγράψει κάτι που έχει υπάρξει έστω και για λίγο...
Χαίρομαι πολύ τώρα πια για το δώρο που μου δόθηκε να ζήσω , να αισθανθώ κάποιες καταστάσεις , να δω τα πρόσωπα ορισμένων λατρεμένων ανθρώπων...
Πλέον δεν φοβάμαι...
Δεν υπάρχει λόγος να χάνουμε πολύτιμο χρόνο σκεπτόμενοι ορισμένες άσχημες εκδοχές του μέλλοντος...
Ας προσπαθήσουμε να ευχαριστηθούμε το παρόν , τις καθημερινές , μικρές, άγιες στιγμές που έχουμε την ευδαιμονία να ζούμε...

Αυτά τα ''ολίγα'' και πολύ ''ενδιαφέροντα'' είχα να πω επί οτυ θέματος...

να σηκωθω ενα πρωι και να μην υπαρχει μουσικη και κανενας να μη γνωριζει την υπαρξη της

Ο θανατος...δεν μπορω να συνηθισω στην ιδεα πως καποια μερα εγω και ολοι αυτοι που αγαπω δεν θα υπαρχουμε...

aima

οι ανθρωποι κυριως...

Συνήθως όταν καταλαβαίνω ότι φοβάμαι κάτι,το αντιμετωπίζω και το ξεπερνώ...

Όμως χωρίς την αγάπη και το νοιάξιμο 5-6 ανθρώπων δεν θα άξιζε να ζω!

o thanatos...

kapioi tha elegan oti fovame thn apolia, alla nomizw oti auto pou fovame einai oi epiptoseis pou mpori na exei kai oi allages pou tha prokalesei. Me foveizei kapies fores to poso xaodes einai to simpan opws akrivos me fovizei h fotia kai h periptosi egklovismou mou kapou stenaxora eno vriskome kato apo to nero.

Αυτό που πραγματικά φοβάμαι είναι (αν και είναι γελοίο ) να μην χάσω ποτέ τις φίλες μου!!

Να μην μπορέσω να εκμεταλλευτώ τις δυνατότητές μου στο έπακρο. Γιατί τότε τι θα έχω κάνει στη ζωή μου;

να πεθανω κ να παρω ¨μαζι¨μου κ τους ζωντανούς

Το μέλος sindy-windy στις 21-06-2006 στις 13:52 έγραψε...

Παράθεση: Αυτό που πραγματικά φοβάμαι είναι (αν και είναι γελοίο ) να μην χάσω ποτέ τις φίλες μου!!

Αγαπητη μου sindy-windy κανένας φόβος δεν είναι γελοίος αν για σένα είναι φόβος...


Φοβάμαι μήπως κάποια μέρα ξυπνήσουν οι άνθρωποι που αγαπάω και δεν νιώθουν τίποτα για μένα.. Η ακόμα χειρότερα να νιώσουν οτι δεν αξιζα τελικά να με αγαπήσουν...

Όλοι κατοικούμε στους υπονόμους, μερικοί απο μας όμως μπορούμε να βλέπουμε τ'αστέρια...-- Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά... Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Feggarenia261 στις 26-06-2006 09:44 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Feggarenia261 στις 26-06-2006 09:46 ]

να μεινω μονη μου,χωρις κανενα δικο μου ανθρωπο

Το μέλος sindy-windy στις 26-06-2006 στις 19:08 έγραψε...

Παράθεση: να μεινω μονη μου,χωρις κανενα δικο μου ανθρωπο

Όσο είμαστε εμείς εδώ<και εννοώ όλοι οι φίλοι σου>δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να μείνεις μόνη σου.Αυτή είναι η γνώμη κι η υπόσχεσή μου κι αν σου αρέσει?ΟΚ?

το ξερω σαντυ μου μην ανησυχεις..και εγω θα ειμαι παντα διπλα σας σε οτι με χρειαστειτε!!

Να φτάσω σε μια ηλικία και ο απολογισμός της ζωής μου να είναι μηδαμινός...Να μην αφήσω την κληρονομιά πίσω μου που θα έπρεπε να αφήσω...Να μην πουν για μένα "Ήλθε,είδε και απήλθε"...

το να χασω την κολλητη μου..ειχα παθει καταθλιψη καποτε επειδη ημουν καπου ολομοναχη κ δεν μπορουσα να την δω βεβαια μιλαω πριν 3 χρονια!ειμαστε σαν αδερφες,μας αποκαλουν διδυμες..