Πολλοί χωρισμοί τώρα τελευταία ή κάνω λάθος;
Το σώμα γίνεται ουρανός, οι ανάσες περιστέρια
κι εγώ που πάντα, πάντα μένω μοναχός
στα δυο σου χέρια ψάχνω το φως.
Τα λόγια γίνονται σκουριά, κι οι λέξεις που θυμάμαι
είναι που χθες με κράτησες σφιχτά κι είπες "φοβάμαι".
Είναι η καρδιά ζεστή σαν πυρκαγιά
κι εμείς γυρνάμε στην παγωνιά.
Το σώμα γίνεται καπνός το δάκρυ κυπαρίσσι
παρ 'την ζωή μου τώρα, τώρα που 'ναι εδώ
προτού μ 'αφήσει.
Δως μου το βλέμμα σου το καθαρό
έλα πριν σβήσει, δως μου το φως...
ZOI
14.02.2004, 21:37
ritoriki na fadasto i erotisi???
γυμνος ,ιουλιο μηνα,το καταμεσημερο.[..]με το μαγουλο πανω στο μπρατσο μου που το γλειφω και γευομαι την αρμυρα του...
πως και πως περιμενω αυτη τη στιγμη.....
Ότι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο
Για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου, κρύψου από μένα
Δεν ξέρω αν φεύγεις τώρα, για το λίγο μου
Ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ,πολύ για σένα.....
ZOI
19.02.2004, 22:20
αχ ζωη μαγισσα να σε μαθω αργησα...
Kαι τι σε νοιάζει εσένα αν σ' αγαπώ
δε θα μου πεις εμένα για ποιον θα ζω!
Δε θα μου πεις εμένα για ποιον θα ζω
δικαίωμα κανένα δε σου ζητώ....
Τι να ξέρουν; Πώς μπορούν να ξέρουν οι άλλοι;
...
Θυμάσαι; Εκατομμύρια στιγμές
στιγμές που όσο πάνε και λιγοστεύουν
έτσι όπως κάποιοι τις λεηλατούν
μπροστά στα μάτια μας , κάθε μέρα.
¶δικα παλεύω να τις κρατήσω , άδικα.
Κυλάνε βουβά και φεύγουν
προς τη μεγάλη θάλασσα.
...
Θυμάσαι;
Θάλασσα από μολύβι και ουρανός από πεύκα.
Απόμακρες , ανάκατες φωνές.
...
Ένας σύντομος περίπατος
ακόμα... εκεί. Δίπλα στη θάλασσα.
Κι ύστερα... τέλος , τέλος.
Feel's like I'm getting older
I'm not afraid
allthought I'm worlds apart from yesterday
and yet I can't believe,I'm old enough today
to be in love,and feel in love
and see if love is the way
I don't need fancy places,to spend the time
I'm happy just to be here,with you tonight
and yet I'm not so sure,the time it's really right
to be in love,and feel in love
and see if love is all right
And you will sing
as long as there's a song
the feelings never gone
it was the first time to be in love.
Maybe tomorrow,i'll never sing again
but i'll remember when
it was the first time to be in love...
Έλα στ' όνειρό μου και περπάτησε
κι άμα σταθείς στα ίδια μέρη
κι αν αγαπήσεις τις ίδιες μουσικές
θα πει ότι τυχαία δεν βρεθήκαμε
θα πει ότι δεν φύσηξε τυχαία
ο άνεμος που σμίγει των ανθρώπων τις ζωές...
Ποτέ, ποτέ δε σ' είχα αληθινά
ποτέ δε γίναμε ένα.
Έλα να κλέψουμε το χρόνο που περνά
έλα να ζήσουμε ξανά, να σβήσουμε το ψέμα.
Αλλάζει ο κόσμος σκηνικό και τ' όνειροξυπνάει
αχ να προλάβω στ' όνειρό σου να χαθώ
κι όπου σε πάει να'μαι κι εγώ...
"Κράτησε τα όνειρά σου, οι συνετοί δεν έχουν έτσι ωραία όνειρα σαν τους τρελούς..."
Μιας και το Κατερινιώ μου το θύμισε -και καλά έκανε-...
"Που να 'σαι τώρα, ποιος ξέρει πώς περνάς
Που να 'σαι τώρα, αχ πώς αντέχεις
χωρίς να έχεις αυτό που αγαπάς
και δίχως ν' αγαπάς αυτό που έχεις..."
Χωρίς αφιέρωση. Ούτε για τις παλιές αγάπες, ούτε για τις τωρινές, ούτε γι' αυτές που έρχονται. Μόνο και μόνο για την ποίηση των Χ.&Π. Κ., τη μουσική του G. Br. και τη φωνή του Γ. Ντ..
Μες στης αυγης το μισοφωτο, σβηνω μιλια γραμμενης υλης, να βρεις τη σελιδα καταλευκη, να μπεις και ν'ανατειλεις...
Φεύγω, φεύγω και παίρνω την καρδιά μου,
κι ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω, φεύγω......!!!!
Με τραγούδια και ζαφείρια
θα σου κάνω τα χατίρια
Μην πονάς
θα σου στείλω εγώ δελφίνια
απ' την Πάφο ως την Κερύνεια να γυρνάς
όλες του νησιού τις χάρες να φοράς
χελιδόνι, τη ζωή να τραγουδάς.....
Απόσπασμα από τραγούδι του χελιδονιού
Σε ποίηση,μουσική και εκτέλεση απο την Χαρουλα Αλεξίου!!
Δε γυρίζει πίσω αυτό που αφήσαμε
δεν αλλάζει δρόμο η καρδιά.
Ό,τι αξίζει είναι αυτό που ζήσαμε
δεν πειράζει αγάπη μου ΕΧΕ ΓΕΙΑ...
Σκέφτομαι πάλι ίσως δεν ήμουνα κι εγώ
ό,τι ονειρεύτηκες.
Έτσι κι αλλιώς όλα είναι προσωπικές οπτασίες.
Το νιώθω πως σε χάνω!!
Γλυκιά μου αγάπη, καληνύχτα...
Μη μιλάς, κλείσε τα μάτια σου
κι αγκάλιασέ με.
Κρυμμένες λαχτάρες και χαρές
ξυπνάς μέσα μου.
Φίλησέ με!
Αν ξαναγεννιόμουνα
όλα όσα έζησα δεν θα τ' αρνιόμουνα
θα 'κανα την ίδια ζωή
κι η κάθε μου αναπνοή
θα 'τανε ίδια κι αυτή
Αν ξαναγεννιόμουνα
για όλα τα λάθη μου δε θα νιαζόμουνα
κι ούτε θα 'χα υπομονή
να ψάξω να 'βρω το πως, το γιατί
Και το λέω πολύ ειλικρινά
ότι αν γεννιόμουνα ξανά
τίποτα δε θ' άλλαζα
μα τίποτα, μα τίποτα
Αν ξαναγεννιόμουνα
μαζί σου όλα θα τα μοιραζόμουνα
κι ούτε θα 'χα υπομονή
να ψάξω να 'βρω το πως, το γιατί.....
Ντροπή δεν είναι να αγαπάς, λέει μια ψυχή...
Ντροπή είναι να φοβάσαι,
μονάχος να κομάσαι,
το φως να μη θυμάσαι,
και τη μουσική.
Ναι θα πω αφού με ξέρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ, θα πω φοβάμαι τη ζωή.
Ναι θα πω θα βρέξω το κεφάλι
Ναι θα πω κι ας με κοιτούν οι άλλοι
Να χτυπώ, καινούρια πόρτα το πρωί.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ' ανάδειξα
Σ' έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου βαριά.
Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα.
Έρχεται μπόρα και παγωνιά
στα πόδια μας ζεστή μια θερμοφόρα.
Κόκκινη κουβέρτα και παλιά περιοδικά
και στο ραδιόφωνο ο δίσκος που μ' αρέσει
όλα έχουν τελειώσει κι είναι αργά.
Στην πολυθρόνα για τους δυό μας έχει θέση
κλείσε τις κουρτίνες και πάρε με αγκαλιά...