άκουσα για πρώτη φορα το θαναση σε μια συναυλία στο πανεπιστήμιο από τα 20 τραγούδια του που άκουσα εκείνη τη μέρα ζήτημα να μου άρεσαν τα 2.αργότερα μπήκα στη διαδικασια να τον ακούσω να δω τι βρίσκουν αυτοί που τον ακούν μου αρεσαν μερικά κομμάτια του αλλα τα θεώρησα πατάτες παρ όλα αυτά όποτε ξανάκουγα τραγούδι του το έβλεπα με καλύτερο μάτι μέχρι που έφτασα στο σημείο να τα λατρέψω όλα...μπορώ να πω ότι αυτό που με μάγεψε στο θανάση είναι ότι με κέρδισε σιγά σιγά με έκανε να τον ακούσω με προσοχή κ όχι να πω αχ τι τέλειο κομμάτι αυτο κ μετά απο 2 βδομάδες να μην το ξαναακούσω...επίσης μοθ έκανε εντύπωση κ η σεμνότητα του στη σκηνή...πιστεύω πως είναι σπουδαίος καλλιτέχνης κ έχει πολλά να πει..τουλάχιστον σε μένα είπε.
