Φοβάστε να εκφράζετε τα συναισθήματά σας??

Το μέλος Tren στις 26-02-2007 στις 13:13 έγραψε...

Δεν ξερω αν ειναι φοβος,η ανασφαλεια τελικα.Μια ανασφαλεια που σε κανει να αναρωτιεσαι κατα ποσο ενδιαφερουν τον αλλον τα συναισθηματα σου.Ακομα και τωρα που γραφω αναρωτιεμαι κατα ποσον ενδιαφερουν αυτα που εκφραζω.
Η εκφραση των συναισθηματων ειναι μια μετεωρη κατασταση.Θεωρω οτι δεν αποδιδεται παρα μονο με τις αισθησεις.Ολα τα λογια του κοσμου δεν φτανουν την μαγεια ενος κοιταγματος...το χαδι,η αγκαλια..ακομα και τα συναισθηματα θυμου δεν αποδιδονται 100% μονο με μια ασχημη κουβεντα..
Και ισως, κατα την ταπεινη γνωμη μου παντα,αν με την ιδια ανεση που δειχνουμε το θυμο μας,την πεινα μας,τον κορεσμο ,την νυστα,την ευτυχια μιας μελωδιας στ'αυτια μας και ολα τα αλλα απλα και ολοφανερα δειχναμε και την αγαπη μας ....ολα θα ταν απλα.Μεσα στα "ολα"θα ηταν και τα συναισθηματα μας...τι στο καλο....

Το μέλος edelweiss στις 09-06-2007 στις 04:56 έγραψε...

Είμαι τόσο μα τόσο αυθόρμητη και τόσο εκφραστική που και μόνο με το βλέμα μου φαίνεται τι νοιώθω για τον άλλον :) Σπάνια καταφερνω να κρυφτώ (αλλά ποτέ δεν το μετάνοιωσα)

Το μέλος StavmanR στις 27-06-2007 στις 22:53 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος Tren στις 26-02-2007 στις 13:13 έγραψε... Δεν ξερω αν ειναι φοβος,η ανασφαλεια τελικα.Μια ανασφαλεια που σε κανει να αναρωτιεσαι κατα ποσο ενδιαφερουν τον αλλον τα συναισθηματα σου.Ακομα και τωρα που γραφω αναρωτιεμαι κατα ποσον ενδιαφερουν αυτα που εκφραζω. Η εκφραση των συναισθηματων ειναι μια μετεωρη κατασταση.Θεωρω οτι δεν αποδιδεται παρα μονο με τις αισθησεις.Ολα τα λογια του κοσμου δεν φτανουν την μαγεια ενος κοιταγματος...το χαδι,η αγκαλια..ακομα και τα συναισθηματα θυμου δεν αποδιδονται 100% μονο με μια ασχημη κουβεντα.. Και ισως, κατα την ταπεινη γνωμη μου παντα,αν με την ιδια ανεση που δειχνουμε το θυμο μας,την πεινα μας,τον κορεσμο ,την νυστα,την ευτυχια μιας μελωδιας στ'αυτια μας και ολα τα αλλα απλα και ολοφανερα δειχναμε και την αγαπη μας ....ολα θα ταν απλα.Μεσα στα "ολα"θα ηταν και τα συναισθηματα μας...τι στο καλο....

Ουδέν κρυπτόν υπό του ηλίου...Όλοι εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, και όλοι καταλαβαίνουν μέρος αυτών. Ο άνθρωπος λειτουργεί ως πομποδέκτης ευρύτατου φάσματος "επικοινωνιακών συχνοτήτων". Η επικέντρωση στην φωνητική έκφραση είναι σαν να προσπαθούμε να συμπιέσουμε όλο τα φάσμα των πληροφοριών στις ακουστικές συχνότητες (20-20000Hz). Υπάρχει ένας κλάδος της ψυχολογίας που ασχολείται με τη συναισθηματική νοημοσύνη, την ενσυναίσθηση και την ψυχοσωματική διαπροσωπική αλληλεπίδραση. Σύμφωνα με τον κλάδο αυτό,η εκφραστική μας απόδοση δεν ξεπερνά το 10% όταν χρησιμοποιείται ο λόγος ως μέσον έκφρασης. Εκεί βασίστηκε και η πλέον διαδεδομένη γλώσσα του σώματος, η οποία τείνει να υποκαταστήσει κάθε γλωσσολογικό τεστ. Προς το παρόν η χρήση της είναι συμπληρωματική και επαληθευτική του γλωσσοκεντρικού μας ψυχολογικού προφίλ.
Είμαστε ανοιχτά χαρτιά, καθώς το σώμα μας τείνει να αυτοπροσδιοριστεί ανά πάσα στιγμή σε μία διαδικασία κοινωνικοποίησης κάθε τύπου, ενώ η λογική μας προσπαθεί να κρατήσει υποτυπώδεις "αλεξι-κοινωνικές" άμυνες. Το θέμα είναι κατά πόσο έχουμε αναπτύξει τις ενσυναισθητικές μας ικανότητες, ώστε να μπορούμε να διαβάσουμε και να νιώσουμε τον διπλανό μας, χωρίς να είναι απαραίτητο να ανοίξει το στόμα του.
Σας παραπέμπω στο υπέροχο βιβλίο "Συναισθηματική Νοημοσύνη", του Γκολντμαν (αν θυμάμαι καλά), το οποίο θα προβληματίσει ευχάριστα πολλούς που δεν έχουν ασχοληθεί με το αντικείμενο.
Τρεν για μία ακόμη φορά προσυπογράφω τον απλό τρόπο με τον οποίο αναλύεις σε βάθος τα πράγματα. Κάνε τον κόπο και ρίξε μία ματιά στο βιβλίο.

Το μέλος sileforce στις 28-06-2007 στις 01:20 έγραψε...

….βέβαια και εδώ υπάρχει ένας μικρός προβληματισμός ο οποίος αναφέρθηκε και παραπάνω…Και αν οι άλλοι δεν είναι σε θέση να καταλάβουν αυτό που εμείς εκφράζουμε;;;; Αν δεν έχουν μάθει να αποκωδικοποιούν κάποια από τα μηνύματα που λαμβάνουν (από όλους ή μόνο από εμάς;;;)

Και αν απλά δεν θέλουν να τα καταλάβουν;;

Το μέλος margo στις 28-06-2007 στις 12:55 έγραψε...

Και να μην θέλω να τα εκφράσω δεν γίνεται..στο πρόσωπό μου αποτυπώνεται αυτό που νιώθω θέλω δεν θέλω.Το ίδιο και στα λόγια και στις κινήσεις μου.Κάποτε προσπαθούσα να το "διορθώσω"αυτό,τώρα πια το χαίρομαι

Το μέλος asxetos στις 28-06-2007 στις 16:57 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος margo στις 28-06-2007 στις 12:55 έγραψε... Και να μην θέλω να τα εκφράσω δεν γίνεται..στο πρόσωπό μου αποτυπώνεται αυτό που νιώθω θέλω δεν θέλω.Το ίδιο και στα λόγια και στις κινήσεις μου.Κάποτε προσπαθούσα να το "διορθώσω"αυτό,τώρα πια το χαίρομαι

; Ετσι είμαι και εγώ Μαργαρίτα.....απλά δεν έχω προσπαθήσει να το διορθώσω ποτέ αυτό. Το αν είναι καλό ή κακό, να σου είμαι ειλικρινής το "έψαχνα" βαθειά μέσα μου , σε αρκετές "σκηνές" απο την ταινία της έως τώρα ζωής μου......αλλα ουσιαστικά ποτέ δε με ενδιέφερε, γιατί και σε κακό να μου βγήκε....δεν έχω μετανιώσει ποτέ για αυτό. Εχεις δίκιο....έρχεται κάποια στιγμή που πραγματικά πια...το χαίρεσαι.


"Αν η εργασία ήταν καλό πράγμα, τότε γιατί μας πληρώνουν για να τη κάνουμε".

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : asxetos στις 28-06-2007 16:58 ]