ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΓΙΑ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣ...

31 Ιουλίου 2007, 12:37
Ο θολός καθρέφτης...

Πίσω από τους Αγγέλους που κρύβονται, πίσω από τον σκοτεινό διάδρομο που έχτισες για να λουφάζεις, πίσω από τις ασπρόμαυρες σκληρές φωτογραφίες που καταφεύγεις, πίσω κι από την ανάγκη σου την ίδια, υπάρχει πάντα ένα μυστικό δωμάτιο με έναν θολό καθρέφτη…. Μην ζητήσεις χάρες, ΔΕΝ θα στις κάνει… Μην ψάξεις να δείς… ΔΕΝ θα δεις…. Μην τον ρωτήσεις…. ΔΕΝ θα απαντήσει….. Μην τον ερωτευτείς, γιατί είναι εσύ… Ιριδίζουν τα νερά του, και χορεύουν τα σημάδια του… Και περιμένει, και περιμένει, και σε αντανακλά και σου δίνει είδωλα που ο ίδιος προσωπικά δεν τα γουστάρει…… απλά για αυτόν τον λόγο υπάρχει…. Σου φυλάει την τελική εικόνα, δώρο από εκείνον για σένα, ένα είδος σπονδής στην τελική σου απομυθοποίηση…. Μέσα στο μπερδεμένο οίκημα της νικηφόρας σου ήττας, ο τρελός αρχιτέκτονας των ημερών που δεν ήρθαν, πήγε και έβαλε στο πιο σκοτεινό δωμάτιο έναν θολό καθρέφτη…. Ποιο είναι το είδωλο, και ποια η πραγματικότητα, δεν είναι διακριτό…. Ούτε επίσης το γιατί δεν είναι ίδιες οι δύο πλευρές…. Αγαπητέ κύριε Παπασταύρου, είχατε απόλυτο δίκιο…. Ότι κι αν κάνεις, όπου κι αν πας, πίσω από τα λόγια που πονούν και την σιωπή που τα περικλείει, πίσω από τις μέρες και τις νύχτες που κυνηγιούνται στην αυλή της ζωής σου, πίσω από την φωτισμένη σάλα και τους ήχους της γιορτής, Ο θολός καθρέφτης περιμένει….

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

19 Ιουλίου 2007, 14:44
Το πρωινό που ήρθαμε κοντά....

Τον είδε ξαφνικά να περνάει απο μπροστά του, και κατάλαβε μονομιάςοτι η αναμονή του δεν είχε πάει χαμένη... Χώθηκε πίσω του, στο ασφυκτικά γεμάτο βαγόνι... Ο κόσμος αγκομαχούσε για ανάσα και δροσιά, αλλά εκείνον τον είχε συνεπάρει αυτό που τόσο επίμονα τριβέλιζε το μυαλό του.... Ηταν ανάγκη, και πάθος του... ήταν πέρα και πάνω απ' αυτόν.... Στάθηκε πίσω του, και πήρε το πιο αδιάφορο ύφος του κόσμου.... Μετά απο λίγο, συγχρόνισε την κίνησή του με την κίνηση του άλλου, καθώς το βαγόνι μετέδιδε τους δικούς του κραδασμούς σε όλους όσους ήταν μέσα... Το χέρι του, αργά αλλα και σίγουρα, περιπλανήθηκε με ένα ανεπαίσθητο άγγιγμα στον μηρό τού άλλου, ωσπου κατάφερε να αγγίξει αυτό που αναζητούσε... Το πολυπόθητο σκληρό εξόγκωμα στο παντελόνι τού άλλου.Χωρίς να το θέλει, ένα χαμόγελο ευδαιμονίας ζωγραφίστηκε στό στεγνό πρόσωπό του... Μιά έντονα βαμμένη ξανθιά με σχετικά ελαφρύ ντύσιμο, στα όρια της παρεξήγησης, αναστέναξε πιο δίπλα με δυσφορία... Ο άλλος, χαμένος ποιός ξέρει σε ποιούς νεφελώδεις κόσμους, δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα απο την εντελώς ανάλαφρη,σχεδόν ποιητική προσέγγιση... Ο συρμός του ηλεκτρικού, με έναν τελευταίο ρόγχο ,σταμάτησε στο Σύνταγμα... Αποτραβήχτηκε αδιάφορα, και στράφηκε προς την πόρτα.... Βγήκαν έξω μαζί, στρίβωντας προς διαφορετική κατεύθυνση... Ο εικοσάχρονος με το στεγνό πρόσωπο, άλλοτε καμάρι της μαμάς του στα Τίρανα, χώθηκε σε μια τουαλέτα καφενείου, και άρχισε να ψάχνει το πορτοφόλι, πετώντας οτι του ήταν άχρηστο... Ο πολύ ψηλός ευτραφής με την κιθάρα, πήγε σφυρίζοντας αμέριμνα προς την Ερμού, και απάντησε στο κινητό... " Ποιός είναι"; "Eλα θοδωρή, ο Ορφέας είμαι... Θα έρθεις αύριο στο beach party;"

4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

16 Ιουλίου 2007, 06:06
και ειναι αρρώστια....

Οι αφίσσες ξεθωριάζουν εσένα, μαλάκα.... Εσύ ξεχνιέσαι κολλημένος σε τοίχους και κολόνες, και σου κολλάνε άλλες φάτσες πάνω στην φάτσα σου.... Να φοβάσαι, μάγκα μου.... Να φοβάσαι το σχήμα της μαϊμούς που σε παραμονεύει....Και μην με κριτικάρεις εκ του ασφαλούς, γιατι σαν εμένα έχω πληρώσει πολλά γραμμάτια.Κι όσο για τα τραγούδια, ναι, είναι αρρώστια, και μάλιστα άσχημη.Ποτέ δεν έκατσα να γράψω ένα στίχο, και να μην βιώσω γέννα και αγωνία.Οταν γράφω για πάρτη μου, δεν με θέλω ούτε εμένα κοντά. Και είναι αρρώστια τα τραγούδια που αγαπάς να λέω....Για να στα πω, πρέπει εμένα και εσένα να μας ταυτίσω,Εύκολο δεν είναι. Ούτε ανώδυνο.Εκτός αν σε κοροϊδεύω.Αναμένο καρβουνάκι τα κρατώ και κλαίω.... και με καίνε, και με φλασάρουν, και με κάνουνε παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία,,,,,καμένη στην κάτω αριστερή γωνια....Είναι αρρώστια τα τραγούδια.....Τι θαρρείς; τι νόμιζες πως περιέχουν τα κόκκινα κουτάκια κάτω απο το δεντράκι της αφέλειάς σου; Δωράκια;

Βρες αγάπες άλλες, φως μου, να χαρείς....

Τα τραγούδια που έχουν αίμα και καρδιά,

Είναι αρρώστια που δεν γίνεται καλά.

και είναι τόσο μοναχική και βαρεμένη η στιγμή τους, που αδυνατώ να εντοπίσω αν τα γράφει κάποιος, ή αν τον γράφουν εκείνα,,,, Πάντως, δεν έχω συναντήσει μεγαλύτερη σιωπή απο την απουσία που αποπνέουν όσα τραγούδια σε γράφουν. Μετασυνουσιακή θλίψη.... Και το χειρότερο είναι, οτι εκ των υστέρων προσπαθούν να σε χαρακτηρίσουν απο το σπέρμα σου....

Δεν γίνεται, μεγάλε.....

Τα σκουπίδια απεργούν, και το μόνο αξηιοσημείωτο είναι ο έρωτας δύο κύκλων, που θα φέρουν στον κόσμο μία γωνία......

Αν γουστάρεις, βγαίνουμε για ούζα, και θα σου εξηγησω Και όσο για το άλλο που με ρώτησες,σιγά μην θέλω να έχω άποψη για μένα.....

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

05 Ιουλίου 2007, 13:54
Ο ιστός...

…κοιτάζεσαι στον καθρέφτη, αλλά δεν φαίνεται. Βλέπεις το είδωλό σου να σε κοιτά δύσπιστα κι απορημένα, και ψάχνεσαι να καταλάβεις πότε ακριβώς άρχισες να νοιώθεις αυτό το άγγιγμα, που από απαλό χάδι έγινε σιγά-σιγά τόσο σκληρό και αμετάκλητο. Δεν μπορείς να προσδιορίσεις πότε άρχισε να αλλάζει, και γιατί… …έχεις δει πολλούς ιστούς . Παιδάκι , χάζευες την εφιαλτική ομορφιά αυτής της διφορούμενης αρχιτεκτονικής. Πέρασαν τόσα χρόνια, κι ακόμα αρνείσαι να κατανοήσεις ότι το ίδιο ακριβώς κάνεις πια και σύ, ότι το ίδιο ακριβώς κάνουν όλοι, ότι είσαι και αράχνη και έντομο, θύτης και θύμα ταυτόχρονα, ότι σε ένα απόκοσμο πλάνο που αφορά κάθε σχέση, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι κάθονται στις γωνίες, και παρακολουθούν τους ιστούς τους να μονομαχούν. Συστρέφονται, στροβιλίζονται, χάνουν κομμάτια. Ο κατασκευαστής του ηττημένου ιστού-εγώ, καταθέτει στα πόδια του άλλου την ανεπάρκειά του. Αλλες φορές πάλι, χαμένα και τα δύο μέρη, εγκλωβισμένα στο κουκούλι μιας αδηφάγας ευτυχίας, αλληλοσπαράσσονται επωάζοντας το αυγό της κοινωνικής αποδοχής. Σε κάθε περίπτωση, ο δημιουργός του εγώ-ιστός που θα καταφέρει να υπερισχύσει, είναι ο αποδεδειγμένα πιο άξιος εγω-ιστής.

Ο δικός μου ιστός, είναι φτιαγμένος από χορδές κιθάρας…κάθε φορά που επινοούσα ένα αεράκι, πάλλονταν μαυλιστικά, και με καλούσαν τραγουδώντας στο νησάκι τους. Πρόσπάθησα να αντισταθώ, αλλα ήταν μάταιο. Δεν είχα καν το κινητό του Οδυσσέα, να τον ρωτήσω τι να κάνω...

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

02 Ιουλίου 2007, 10:09
Τίτλος 2

...Αποσπασματάκια απο το βιβλίο "ΕΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΕΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΒΑΡΒΑΡΩΝ.ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ", του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ, απο τις εκδόσεις "ΓΝΩΣΗ". Δυστυχώς, το βιβλίο έχει εξαντληθεί, και δεν υπάρχει σκέψη για επανέκδοση. Αντε, να χαμογελάσουμε και λίγο. Τα περισσότερα είναι απο γραφτά μαθητών....

- Η τροφή του κουναβιού είναι κυρίως το ινδικό κουνάβι που είναι ουσία απαγορευμένη στους ανθρώπους, διότι προκαλεί χασίς… - το τρομπόνι είναι η κυρίως αιτία της τρομπώσεως των αρτηριών… - Το νερό μπορεί να αναμιχθεί με όλα τα υγρά εκτός από το αίμα. Υπάρχει και παροιμία γι αυτό… - Η πεθερά διακρίνεται κυρίως δια την πεθηριωδία της… - Ο μέλλων του πίνω είναι μεθάω… - Μια άλλη διάσημα σύνθεση είναι η Σερενάτα υπόπτου Σεληνόφους. - Ο Ιούλιος Βέρνερ έγραψε και το «Από την αυγή στην Κυλλήνη» -Πάσα προφορική αίτηση μόνον γραπτώς (επιγραφή σε εφορία Αθήνας, 1990) - Νους υγιής, ενσωματωμένη σιγή… - Η Μεσόγειος Θάλασσα ενώνεται με την Ερυθρά με το κανάλι του Σολφέζ… - Ο Κωνσταντίνος Γαβάθης ήτανε ένας ποιητής της Αιγυπτιακής Αλεξανδρείας αλλά Ελλην ψυχητέ και σωματέ.. - Η Ύδρα είναι το ηρωικότερο απ’ όλα τα νησιά μας. Πρωτεύουσά του η πανέμορφη Λερναία, χτισμένη αμφιθεατρικώς… - Ο ομοφυλόφιλος που κάνει νερά λέγεται γουότεργκέη, και θεωρείται μέγα σκάνδαλον. - Στα Σάλωνα σφάζαν τ’ αρνιά, αλλά αυτό έγινε από τους απάνθρωπους Τούρκους που ένα βράδι μπήκανε στο χωριό και σφάξανε όλα τα αρνιά και μετά στήσανε γλέντι και τα πουλήσανε δια της βίας στους κατοίκους για να τα κονομήσουνε. - Ο Ρωμύλος και η Ιουλιέτα βύζαξαν τη Λύκαινα και έχτισαν τη Ρώμη, αλλά οι γονείς τους δεν τον ήθελαν το γάμο, και προς το τέλος του έργου τους δηλητηριάζουν μαζί με τον Σεκσπηρ… - Ο Μεφιστοφοκλής ήτανε Αθηναίος κωμικός ποιητής. - Η μεγαλύτερη ναυμαχία της αρχαίας Ελλάδας έγινε μέσα στη Λίμνη του Μαραθώνα. (διαγωνιζόμενος σε τηλεπαιχνίδι) - Μεγάλη η συμμετοχή στην επανάσταση των ηρωικών Μπουρλοτέν, κατοίκων Σπέτσας. Με μεγάλην εμπιστοσύνην εις το αβέβαιον μέλλον της αγωνιζομένης πατρίδος, τάβαλαν μέρα-μεσημέρι με τον στόλον του τυρράνου Ιμπραήμ, και στο άψε-σβήσε, με το νι και με το σίγμα, στο πι και φι τον κατέκαυσαν και τα έκαναν όλα γυαλιά-καρφιά με τις ακατανίκητες και ηρωικές Μπουρλοτίνες με αρχηγό την ατρόμητη Μπορμπουλίνα… (εξετάσεις σχολής Πυροσβεστών,1961) - Περάσανε τόσα χρόνια και η άμβλωση της Κωνσταντινουπόλεως δεν μας δίδαξε τίποτα. Κρίμα η άμβλωση και τα παλληκάρια που χάθηκαν. - Μόλις ο Μαραθονομάχος έφτασε στους Αμπελοκήπους, έπεσε ξερός και φώναξε «Ναι! Νικήσαμεν!» Μετά, λιποθύμησε τελείως… - Και οι Ρώσοι ανέδειξαν μεγάλους ποιητές, όπως ο Πούσκας, ο Λένιν, ο Τρότσκυ και ο Ιβάν ο τρομακτικός. Από την ποίηση αυτή σήμερα σώζεται η Σιβηρία με την Παγωμένη Λίμνη των Κύκλων, που ο Τσάη Κόφσκη την έκανε παλέτα. - Και τότε η Λέηντη Γκοντάηβα για να δείξει την μεγάλη της αντίθεση στον άρχοντα, κυκλοφόρησε στην πόλη καβάλα σε ένα ολόγυμνο άλογο… - Οι επαναστάτες θανάτωσαν το Λουδοβίκο με την μέθοδο της ζελατίνας κατακέφαλα. - Οι Σπαρτιάτισσες οι μάνες έδειχναν την ασπίδα στους γιούς τους, και τους έλεγαν: «Πες μου, ήταν ή δεν ήταν;» - Όταν οι Μπολσεβίκοι πήραν την εξουσία, το πρώτο πράμα που επέβαλαν στο λαό ήταν τα μπαλέτα Μπολσόη. - Συνεχίζοντας τα ταξίδια του ο Οδυσσέας, πέρασε τη Σκύλα τη χαρύβδινη και εμφανίστηκε υπό το όνομα Οδυσσέας Ανδρούτσος. Οι Τούρκοι, κάτι θυμόντουσαν από την Τροία, και τόβαλαν στα πόδια. - Η Κύρου Ανάβασις εξετελέσθη υπο του Κύρου του Αναβάτη. - Στην αρχαία ιστορία έχουμε και τις τρείς Χάριδες, που είναι η Λερναία, η Χάρυβδη, και η Στυμφαλία Πόρνις. Ολες τους απεριγράπτου κακίας, τρομακτικές, απαίσιες κι ασύδοτες από την ντροπή τους για ό,τι είχανε κάνει στην κοινωνία… - Οι Μάγοι, δήλωσαν ειλικρινή άγνοια, εν συνεχεία είπαν συγγνώμη και απομακρύνθηκαν διακριτικά από την φάτνη, αφήνοντας τα δώρα τους: μια σμέρνα, λίγο κρασί, και κλίβανο που μοσχομύριζε την έρημο όλη. - Μη φωνάζετε έμπροσθεν της Παναγιάς της μουγγής, κατοικούν άνθρωποι εργαζόμενοι. (κοινοτική επιγραφή, Σίφνος 1981) - Ο Άγιος Γεώργιος το σκότωσε το θηρίο, αλλά το μετάνιωσε σκληρά γιατί μετά αναγκάστηκε να πάει να ζήσει στο κάστρο με την πριγκήπισσα που δεν τον άφηνε να κάνει ρούπι έξω από το παλάτι… - Η Σαλώμη ήθελε με κάθε θυσία να αποκεφαλιστεί ο Ιωάννης. Γι αυτό, χόρεψε τον χορό των εφτά επίπλων, κι έγινε το χατήρι της, και αποκεφάλισε τον Ιωάννη και τον έστειλε μαζί με τα έπιπλα στην Πάτμο, όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ανάμεσα σε προσευχές και νηστείες, πράγμα το οποίον φαίνεται και στην ανακάλυψή του… - Και ιδών αυτούς, είπεν: «Αυτοί!» - Η επανάσταση στην Ινδία, είχε αρχηγό και σύμβολο το Γάντι του Μανχάταν. - Ο Ε. Λύτης και ο Σ. Εφέρης, είναι δυο Ελληνες ποιητές κατηγορίας νόμπελ. - Δεν ξέρω ποιος έβαλε την υπογραφή στην Μαγναχάρτα. Εγώ, την σέβουμαι την περιουσία του σχολείου, και εκτός αυτού, ήμουν άρρωστος εδώ και τρεις ημέρες τώρα κι έχω φέρει και χαρτί γιατρού….. (γυμνάσιο Κορίνθου, 1990)…

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

Συγγραφέας
pavel
ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΥΛΑΚΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΟΣ
από ΝΙΚΑΙΑ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/pavel

ΜΟΥΣΙΚΗ,ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ,ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ.

Tags

Επίσημοι αναγνώστες (29)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...

Δημοφιλέστερα...

Αρχείο...

Φιλικά Blogs

Links