παντός τύπου. Χαμένοι φίλοι, συμμαθητές...

Κοινοί γνωστοί από παντού. Τρόμαξα, αυτή είναι η αλήθεια. Είναι τόσο μικρός ο κόσμος που είναι αδύνατο πλέον να κρυφτείς.

Το παρελθόν μας ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι μας... μόνο δικό μας. Πλέον όμως έχει γίνει κοινό. Δεν έχει τόση σημασία, το ότι όλοι έχουν πρόσβαση σε αυτό. Ίσως όχι τόση, όσο του να ξέρεις ότι το παρελθόν σου, είναι κολλητάρι με το μέλλον σου, πρώην γκόμενος των σχολικών σου χρόνων και νυν των φοιτητικών σου. 

Δεν ξέρω αν χαίρομαι που ξαναβρήκα, φίλους από καιρό χαμένους. Νομίζω πως θα προτιμούσα να μείνουν μια ωραία ανάμνηση. Το γεγονός του ότι κάποτε κάναμε παρεά, δεν αποτελεί κομμάτι του παρόντος. Αλλάζουν οι άνθρωποι μέρα με τη μέρα, και είναι δύσκολο να βρεις πάλι το κομμάτι εκείνο του νήματος, που λέγεται κώδικας επικοινωνίας.

Γιατί αυτή είναι τελικά η ουσία. Ούτε τα συναίσθηματα, ούτε η αγάπη αυτή καθεαυτή, αλλά η καθημερινότητα, οι κοινές εμπειρίες...Όλα αυτά που κάνουν ένα καφέ διασκεδαστικό και χαλαρωτικό, αντί απλά νοσταλγικό.

Δεν είναι ότι δε θέλω να δω ανθρώπους, που κάποτε μοιράστηκα γεγονότα, συναισθήματα και εμπειρίες μαζί τους. Φυσικά και θέλω, απλά θεωρώ δύσκολο να τους κάνω να καταλάβουν, ότι είμαι εκείνο το ίδιο άτομο που κάποτε γνώρισαν μα και διαφορετικό ταυτόχρονα. Θεωρώ δύσκολο να βρω κάποιο κώδικα ουσιωδούς επικοινωνίας. Και θεωρώ ακόμα πιο δύσκολο, το να μπω σε μια διαδικασία ανασκαφών, για πράγματα που ηθελημένα ή αθέλητα άφησα πίσω μου, και δεν θέλω να ξαναβρώ μπροστά μου.

Είμαι σίγουρη πως έχω αλλάξει, από τα πέντε μου, τα δεκαπέντε μου, τα είκοσι μου...

Αλοίμονο αν δεν το είχα κάνει. Προς το καλό ή το χειρότερο δεν μπορώ να πω, θα χαρακτηριστώ, επιεικής, και δεν το θέλω. Το σίγουρο πάντως είναι πως μέσα σε αυτή την Αναστασία, που ψήλωσε, στρογγύλεψε, πάχυνε, κόντυνε, ό,τι έκανε στην τελική, ύπαρχουν ψήγματα εκείνης της παλιάς.

Θέλουν να τα βρουν και να με δουν ως έχει... έχει καλώς.

Δε θέλουν και απλά θα ανασκαλίζουν φωτιά από χρόνια σβησμένη...σκασίλα μου μεγάλη, δε θα σκάσω κιόλας.

Αρκεί που έχω κάποιους ανθρώπους να πίνω διασκεδαστικούς καφέδες...αν και όχι τόσο συχνά όσο θα ήθελα.