Στιγμές που τις σκόρπισε ο χωροχρόνος.
Μια τράπεζα αναμνήσεων!
05 Ιουνίου 2008, 17:42
Ένα συνηθισμένο βράδι!


 

video 

Είναι μια από εκείνες τις δεκάδες ατελείωτες νύχτες που περιφέρομαι πάνω κάτω στο δωμάτιο μου, ακούγοντας μουσική! Είναι πολύ αργά…..4πμ. Δεν κατάφερα ακόμα να κοιμηθώ! Τα πάτωμα στη αίσθηση είναι παγωμένο. Το πόδια μου γυμνά. Υπάρχει και ένα μακρόστενο χαλάκι διπλά στην κλίνη. Το έχω βαρεθεί. Έχω επίσης βαρεθεί να ξεκινάω έχοντας πείσω μου την βιβλιοθήκη και να σταματάω μπροστά στο παράθυρο! Στα χέρια μου κρατάω ένα χάρτινο ομοίωμα μιας άσπρης Ibanez jem 555. Έχει από πείσω κολλημένο με ξυλόκολλα στο σώμα της και κατά μήκος της ταστιέρας ένα μεταλλικό χάρακα. Ενίσχυση! Για να μην λυγίζει το χαρτόνι όπως η σκέψη μου! Φτηνό υλικό αλλά για το μεγάλο ιδανικό, τον μεγάλο σκοπό. Σύμβολο! Σαν από εκείνα τα γυφτάκια που παίζουν με σκουπίδια . Η ειρωνεία των δέκα ευρώ τις κατασκευής μπροστά στα χίλια πεντακόσια της πραγματικής! Η νύχτα σαν φόντο της σιωπής της και η αντίθεση των χρωμάτων σε πρώτο πλάνο. Η μελωδία τους τρυπάει το κρανίο. Οι νότες έρχονται θολές και βραχνές από το χίλιοτσαγκρισμένο mp3 μου! Ακούω Steve Vai / For The Love οf God

για μία ακόμη ατελείωτη φορά!

Τα χέρια μου με υποκριτικό ρεαλισμό πραγματικής ερμηνείας τρέχουν πάνω κάτω στη χάρτινη ταστιέρα ακολουθώντας τις νότες. Το ίδιο και ολόκληρο το σώμα! Νιώθω μια απίστευτη ένταση !Κάνει κρύο αλλά εγώ έχω ιδρώσει! Είμαι μούσκεμα! Πονάω αρκετά αλλά είμαι εντάξει! Τα χέρια μου έχουν μουδιάσει! Δυσκολεύομαι τώρα πολύ στις κινήσεις! Έχω λαχανιάσει ! Κάθε μικρή φλέβα τώρα έχει πεταχτεί έξω πρησμένη!

Θυμάμαι.

Διαλογίζομαι.

Προσεύχομαι.

Δεν χωράνε εδώ οι εικόνες.

Ποιος θα ήθελε να τα μοιραστεί αυτά μαζί μου; Κανένας! Η απάντηση σίγουρη ακέραια, διαχρονική!

Σίγουρα μοιάζω με φάντασμα με τις τόσες σκιές μέσα στην νύχτα! Μια μαύρη σιλουέτα κινείτε ταυτόχρονα μαζί μου νευρικά στον τοίχο! Μαζί με αυτήν είμαστε τώρα τρεις! Ήρθε πάλι να τον ταΐσω με την ενέργεια μου! Όμως εκείνες η μέρες πέρασαν! Θα μείνει πάλι νηστικός. Έφυγε! Δεν θα ξαναέρθει ποια!

Κάποια στιγμή το κομμάτι τελειώνει.

Σφηνώνω το ομοίωμα στην θέση του! Πίσω από την βιβλιοθήκη και ανάμεσα στον τοίχο!

Σκουπίζομαι!

Σκουπίζω και τα μάτια μου!

Τώρα μπορώ να κοιμηθώ!

Είμαι ευτυχισμένος!

Έχω είδη κοιμηθεί!


 

 

 

 

- Στείλε Σχόλιο


Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
brokenchord
Φώτης Supertramp
από Θεσσαλονίκη


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/brokenchord

Είναι τόσα πολλά αυτά που με βασανίζουν και τα κρατώ μέσα μου, που νομίζω φορές ότι θα σκάσω! Θα τα γράφω εδώ λοιπών για να τα βγάλω από μέσα μου και ας μην διαβαστούν ποτέ. (βλπ. 1ο κείμενο)



Επίσημοι αναγνώστες (4)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links