Κάποτε και καμιά φορά ακόμη και τώρα θυμάμαι πόσο πολύ ήθελα να γίνω ίκαρος! Με αφορμή ένα ανατριχιαστικά ρεαλιστικό όνειρο που είδα, ότι πετούσα μαχητικό, θυμήθηκα τα παλιά!

Ένιωσα τον ίλιγγο του θανάτου!

Τα g σαν χιλιάδες μικρά σχοινάκια μέσα στους μείς μου, να τραβούν επικίνδυνα και απότομα, ένα τσούξιμο εσωτερικό και ένα παράξενο πράμα να φουσκώνει ακαριαία γύρο από τους γλουτούς και την μέση μου για να κρατήσει το αίμα στο κεφάλι μου! Να σφίγκομαι και εγώ κρατώντας την αναπνοή μου!

Ένιωσα την απόλυτη ελευθερία αλλά ταυτόχρονα απέραντη μοναξιά!Δεν μπόρεσα να αντέξω όμως την καταπίεση να κοιτάω μέσα από το τζαμάκι με τα στοιχεία και συνέχεια κοιτούσα γύρο! Πάνω, κάτω δεξιά, αριστερά ! Ήταν σαν να μη υπήρχε η καλύπτρα !

Ένιωσα το τράνταγμα τον φτερών και τις ατράκτου όταν το τράβηξα πάνω και έδωσα με την μανέτα ! Την ίδια στιγμή άκουσα το εκνευριστικό διακεκομμένο μπίπ! μπίπ! μπίπ! μπίπ! από τον υπολογιστή, γιατί τα φτερά για λίγο στόλαραν! Μόλις τρύπησα τα σύννεφα τώρα! Ανεβαίνω κατακόρυφα! Νιώθω το κάθισμα από πίσω μου να με σπρώχνει, να με σηκώνει! Αφήνω την μανέτα, ακούω ένα πφιουουουββββ!…. οι κινητήρες μόλις που είναι αναμμένοι τώρα. Το γεράκι επιβραδύνει από την κατακόρυφη του ανάβαση και κάποια στιγμή σταματά! Είναι σαν να αιωρείτε αλλά για ένα δευτερόλεπτο μόνο, πριν η μύτη γυρίσει απότομα προς τα κάτω και αρχίσει να πέφτει επιταχύνοντας! Το μπιπ! μπιπ ! μου έχει πάρει τα αφτιά, το οριακό στρώμα έχει γίνει σούπα. Το γεράκι τραντάζετε. Βλέπω τα ασπράδια από τις δίνες στις άκρες των φτερών! Το αφήνω να κατέβει. Ξανατρυπάω το σύννεφα! Η βελόνα του υψομέτρου πήρε δυο- τρις στροφές ! Τραβάω για επάνω…….. τίποτα!....Νιώθω την αντίσταση, το τράνταγμα! Μπιπ! Μπιπ! !Μπιπ !Μπιπ……σηκώνω τα αερόφρενα και κόβει! Τραβάω και αρχίζει να σηκώνεται! Κατεβάζω τα αερόφρενα ! Δίνω πάλι με την μανέτα αλλά αυτή την φορά μέχρι το τέρμα! σσσσσσσσΣΣΣΣΣΙΙΙΙΑΑΑΑΑΦΦΦ!

Σηκώθηκε!

Μετάκαυση…………….. Μπουουουφφφφφ!!! και επιταχύνω !.............

Ξύπνησα…… !!!