Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ...

Ένας φόνος... απεχθης και αναίτιος.Και διπλα ενας τραγικός πατέρας που ομως εκείνη την ύστατη στιγμή μέσα στο θυμό και την θλίψη παραμένει άνθωπος,ακριβώς την στιγμη που αυτό χρειάζεται.Του δόθηκε θάνατος και χαρισε ζωή.Τέσσερεις ζωές!Έδωσε την ευκαιρία μέσα από τον θάνατο του γιού του σε 4 ανθρώπους να ζήσουν μια καλύτερη ζωή.Έτσι απλά γίνεσαι άνθρωπος...

...ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Πού ήταν άραγε η ελληνική πολιτεία όταν αναπτύσονταν αυτό το ειδιότυπο καθεστος σε περίοχές όπως τα Μαλλια ή η Μύκονος με μπράβους,ασίδοτους τουρίστες και αμοράλιστες επιχειριματίες που δεν λογαρίζουν μήτε το κοινό συμφέρον μήτε κυρίως την ανθρώπινη ζωή?Που ήταν όταν τα αστυνομικά τμήματα και τα νοσοκομεία χρειάζονταν στελέχωση?Εθελοτυφλουσε και σφύριζε αδιάφορα...Σήμερα όμως που τα φώτα των Μ.Μ.Ε. έπεσαν δυνατα πάνω σε τουτη την τραγική υπόθεση(και πως να μην γίνει κι αυτό αφού γνωστόν "ψοφάνα γι ανθρώπινο αίμα")τρέξατε κύριε Αβραμόπουλε να σταθήτε συμπονετικά δίπλα σ'αυτόν τον ΑΝΘΡΩΠΟ με την θλίψη ζωγραφισμένη στο προσωπό σας...<<Ψηφαλάκια μου!!!>>