Μετά από περίπου 3 μήνες αρκετά πράγματα αναθεωρούνται. Ήταν όντως δύσκολο να ξαναβρεθεί ό,τι έλειπε για ένα χρόνο. Χρειάστηκαν γύρω στα 10 μπουκάλια tanqueray, πολύ τόνικ, δεκάδες λίτρα μπύρας, εκατοντάδες πακέτα τσιγάρα Καρέλια Φίλτρο, πολλοί χοροί σε άθλια αλλά και αγαπημένα μπαρ, αρκετές απώλειες μνήμης και σημαντικών αντικειμένων, γύρω στις 800 ώρες σκληρής δουλειάς. Επίσης καταναλώθηκαν 3 πορτατίφ, 5 πιάτα ΙΚΕΑ, 32 αναπτήρες BIC με ασφάλεια για τα παιδιά, 8 πληκτρολόγια, ένα παλιό γραμμόφωνο, ένας τηλεβόας, ένας βόας Αμαζονίου, 2 ιπτάμενες κατσαρίδες, μια τσάντα από δέρμα αλιγάτορα, ένα βαζάκι με άμμο από τη Σαχάρα, ένα κλεμμένο κομμάτι μάρμαρο του Παρθενώνα, 90 χαπάκια Τ4 των 100, ένα σωληνάριο fenistil, αρκετά αεροπορικά εισιτήρια, 3 κάρτες απεριορίστων διαδρομών στο μετρό της Αθήνας, 2 δελτία Αστυνομικής Ταυτότητας και 3 διαβατήρια, ένα λιβανιστήρι μαζί με ένα παπά, 15 μολύβια PENTEL εξ Ιαπωνίας, 7 ρόδα, ένα κέικ, ένα φουσκωτό στρώμα, 13 κεριά μικρά, 2 ζευγάρια σόλες από μαύρα ALLSTAR και μια σελίδα από ένα χειρόγραφο του Κέρουακ. Αν κατά τύχη είστε στα Κύθηρα και δείτε ένα μαύρο βιβλίο του Τζον ΛεΚαρέ μαζέψτε το, μπορεί να είναι δικό μου.

Notre Musique est Morte 2008.