Μόλις γύρισα από τον Ιανό. Χάρη στον αγαπητό μας jorge κέρδισα μια πρόσκληση για την Ελένη Πέτα. Χάρηκα ιδιαιτέρως διότι ήθελα από καιρό να πάω, αλλά η τσιγκουνιά μου δε μου επέτρεπε να χαλάσω αυτό το εικοσάρικο! 

Αρχικά εκνευρίστηκα από την καθυστέρηση των 35 λεπτών. Αλλά, εντάξει, δεν είναι κι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Στην Ελλάδα ζω άλλωστε! Μετά βγαίνει η κοπέλα, χαιρετάει, ξεκινάει, τελειώνει το πρώτο κομμάτι, χειροκροτάμε και τότε αρχίζει το χάος! 

Δύο ηλικιωμένες κυρίες στα πίσω πίσω τραπέζια γκρινιάζανε γιατί υπήρχαν άτομα στο μπαρ και τους έκοβαν τη θέα στην Ωραία Ελένη μας. Οι ίδιες κυρίες σχολιάζαν συνεχώς δυνατά για το πόσο τις ενοχλούν οι διασκευές των κομματιών, αλλά αργότερα κατσάδιαζαν τους υπόλοιπους που μιλάγανε! 

Μετά υπήρχαν κάτι τύποι στο μπαρ, απ' ό,τι κατάλαβα ήταν δημοσιογράφοι ή κάτι με τον Τύπο παντως,  που δεν άντεξαν να μη λυθούν στα γέλια όταν την ακούσαν να ερμηνεύει στα γαλλικά. Να χτυπιούνται από τα γέλια και να τη μιμούνται. Οκ, ρε παιδιά, ούτε εμένα ήταν η καλύτερή μου που τ' άκουσα, δλδ την προτιμώ στα δικά της ελληνικά κομμάτια, αλλά δεν το έκανα και τόσο θέμα! 

Δεν μπορώ να πω πως έμεινα και πολύ ευχαριστημένη από το κοινό, αλλά ικανοποιήθηκα από την ερμηνεία της. Δηλαδή χάρηκα πολύ που τραγούδησα με τη φίλη μου το "...να μ' αγκαλιάζεις για να σ' αισθάνομαι, να με ησυχάζεις και να με νοιάζεσαι κλπ κλπ...", ευχαριστήθηκα με τα "Στερεότυπα" της Γαλάνη, μου άρεσε το καινούργιο της "Στείλε σήμα" σε στίχους της Μυρτώς Κοντοβά...Αλλά δεν μπόρεσα να μείνω ανεπιρέαστη από το κοινό! 

Ας ελπίσω πως την επόμενη φορά που  θα ακούσω την Πέτα στον Ιανό θα είναι μέσα από το ianos radio.