Ένα από τα διαλεκτά μέλη της Φιλικής Εταιρείας, ζωγράφος και λαϊκός ποιητής. Γεννήθηκε στη Δημητσάνα το 1780. Νέος ξενιτεύτηκε στο Κινσόβιο της Βεσσαραβίας, όπου υπηρέτησε στο ρωσικό στρατό. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, εργάστηκε για τη διάδοση των σκοπών της και πρόσφερε αρκετά χρήματα για την ενίσχυση του κοινού ταμείου. Το 1819 γνωρίστηκε με τον Εμμ. Ξάνθο και συνεργάστηκε στενά μαζί του για τα ζητήματα της Φιλικής Εταιρείας. Η αλληλογραφία των δύο αυτών ανδρών βρίσκεται στην Εθνική βιβλιοθήκη.

Ο έξοχος αυτός πατριώτης ζωγράφισε ένα μεγάλο πίνακα, στον οποίο η Ελλάδα, γονατισμένη και κουρελιασμένη, κρατούσε με το αριστερό της χέρι μια ματωμένη πληγή, ενώ με το άλλο έδειχνε την "ημισέληνο" να χάνεται μέσα στα σύννεφα.

(Πηγή: http://www.livepedia.gr/)

Η Ελλάς προς τα τέκνα της

Ω παιδιά μου, ορφανά μου
σκορπισμένα δω κι' εκεί.
Διωγμένα, υβρισμένα
απ' τα έθνη πανοικί!

Ξυπνήστε τέκνα κι' ήλθεν η ώρα,
ξυπνήστε όλα, τρέξατε τώρα
κι' ήλθε ο δείπνος ο μυστικός!

Που με κόπους κατά τόπους
τρέχετε για μιαν τροφήν,
εις δεσπότας κι' ιδιώτας
δούλου δέχεσθε μορφήν.

Νύκτα μέρα ως η σφαίρα
περιφέρεσθε στην γην,
περπατείτε προσπαθείτε
δόξης ναύρετε πηγήν.

Και ποθείτε να φανήτε
στην πατρίδα ευπειθείς.
Νέος βγαίνει γέρος μπαίνει
απ' τα ξένα ο καθείς.

Κι' απομένει, ή πεθαίνει
ενδεής και δυστυχής.
Κι' εγώ πλέον τελευταίον
μένω μόνη ατυχής.

Συναχθήτε να ιδήτε
τας πληγάς μ' ελεεινώς.
Πώς το αίμα τρέχει ρεύμα
απ' τας φλέβας μου δεινώς.

Την στολήν μου την καλήν μου
ξεσχισμένην την φορώ
σφαλισμένην και δεμένην
με αλύσους την θωρώ.

Δε βαστάζω, όλο κράζω
θάνατόν μου τον πικρόν,
σαν μ' αφήτε κι' αμελήτε
σωτηρίας τον καιρόν.

Ξυπνήστε τέκνα κι' ήλθεν η ώρα,
τρέξατε τώρα ξυπνήστε όλα,
κι' ήλθεν ο δείπνος ο μυστικός.

(Kακώς αποδίδεται στο Ρήγα Φεραίο.)

Δυστυχώς ο αγνός αυτός πατριώτης πέθανε το 1820, χωρίς να δει λεύτερη την αγαπημένη του πατρίδα.

[Για το σωστό εορτασμό της 25ης Μαρτίου.]