Καλημέρα σας!

 Απο χτες Δευτερα επέστρεψα στο γραφειο.

Τα ανεπάλληλα ταξίδια με κουρασαν λιγάκι, από την άλη πλευρα ομως χτές που μπήκα στο γραφείο ενιωσα τους τοιχους να με πλακώνουν! Τόσες μέρες είχα συνηθίσει στην εξοχή και στον καθαρό αέρα των βουνών, και με το που επέστρεψα στην Αθλια Αθήνα μας, κατάλαβα αμέσως την διαφορά!

Επίσης, με το που μπήκα στο γραφείο μετά από σχεδόν 10 μέρες, οι εκκρεμότητες ειχαν σχηματίσει μια χιονοστιβάδα, η οποία μοιραία επεσε πανω μου και με καταπλάκωσε!

Ας ξεκλέψω ομως λίγο χρόνο να πω 2-3 πραγματακια για το ταξιδάκι...

Ο χιλιομετρητης του Grand Vitara οταν το επεστρεψα στο γραφείο ενοικιάσεων ειχε γραψει περίπου 2.830 χιλιομετρα! Ο υπευθυνος εκει οταν το ειδε, απορησε.. μα καλα μου λέει, που στο διαολο πηγατε??? :-)

Ας τα πάρουμε ομως απο την αρχή...

Το ταξίδι ξεκίνησε την Παρασκευή 4/5 εαν θυμαμαι καλώς, με καθοδο στην περιοχή της Μεσσηνίας. Παρέα είχα εναν περίεργο τύπο, ορνιθολόγο στο επαγγελμα, τον οποίο θα τον πήγαινα σε κάποιες θέσεις που σχεδιαζονται αιολικά πάρκα για να κάνει παρατηρησεις για τα πτηνα της περιοχής! Κουλό δεν σας ακουγεται???? Ε, και εμενα το ιδιο... ειναι αυτό που λέμε πως σε αυτή τη δουλειά, θα σου προκύψει οτι πιο ακυρο μπορεί να φανταστεί κανείς!

Στην περιοχή της Μεσσηνίας καθίσαμε μέχρι την Κυριακή το μεσημέρι... σε γενικές γραμμές το κομμάτι αυτό του ταξιδιού ηταν ανετο, καθώς δεν περιλάμβανε σχεδόν καθόλου πεζοπορία. Στα απόλυτα συν, παραθέτω τα παρακάτω:

1. Την βαρκάδα που καναμε λόγω της αναγκης περίπλου μιας βραχονησίδας, η οποία θεωρητικά φιλοξενούσε κάποια σπάνια ειδη πουλιών. Απιστευτη εμπειρία. Ειχα αφήσει τον τυπο να παρατηρεί με τα κυαλια του, και ειχα αράξει στην πλώρη από το βαρκάκι, να λιαζομαι επί 2 ωρες παρέα με τα σιγαρεττα μου, απολαμβανοντας την διωρη διαδρομή! Απλά απόλαυση! Ηταν η μοναδική στιγμή που ενιωσα πως χαλάρωσα!

2. Την ταβέρνα στην Κορώνη, με τις απιστευτες θαλασσινές ποικιλίες της, οπου εαν καθομουν καμιά βδομάδα επιπλεον, θα γυρνουσα στην Αθηνα με 10 κιλά παραπάνω!

3. Το ζαχαροπλαστείο "Λαμπος" εξω απο την Καλαμάτα, με τα απιστευτα γεμιστα συκαλάκια και τις διπλες! 1 κιλό πήρα, και τα εφαγα  ολα μονος μου!!!

4. Τον Σπιζαετό που ειδαμε το Σαββατο πρωί, ενα εντυπωσιακό και πανεμορφο πουλί! (Ε, τοσες μέρες με εναν πουλολόγο, μπήκα και εγω στο τρυπάκι!) :-)))

Κυριακή βράδυ διανυκτέρευσα στην Τρίπολη. Εδώ ξεκινάει το δευτερο κομματι του ταξιδιού. Βλέπετε, την Δευτερα το πρωί ειχα ραντεβού με αλλη ομάδα μηχανικών, για να δουμε κάποια εργα στην Αρκαδία. Εστι, ολη τη Δευτερα οργώναμε την ευρυτερη περιοχή με τα τζιπακια... αλλά επεσε και τρελό περπάτημα! Ωρες περπάτημα! Από εκεί βγήκε και το περίφημο ινδιανικο προσωνυμιο μου¨"Κόκκινος Περπατητης" (ξέρεις εσυ! ;-)) )... Γιατι εκτός απο το περπάτημα, αρπαξα λιγο και στο προσωπο και στα χέρια απο τον ηλιο (ουτε για μπάνιο να ειχα παέι!)

Την Τριτη επέστρεψα Αθηνα,πηρα τις απαραιτητες ανάσες,και Τεταρτη πρωί κατα τις 6 ξεκινήσαμε με εναν αλλον συνάδελφο απο την δουλειά να ανεβούμε προς Κοζάνη - Βεροια μεριά για το τριτο και τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού μας.

Αυτο το τελευταίο κομμάτι ηταν η αποθέωση της off-road οδηγησης... συνολικά τις 3 μέρες που ειμασταν εκεί, πρέπει να κάναμε περίπου 200 χιλιομετρα πάνω στα βουνά... με μονίμως τις αργές σχέσεις στο κιβώτιο του Vitara, και να σκαρφαλώνουμε σε πολλές περιπτώσεις δίχως δρόμους στις βουνοκορφές... ή αλλοτε να ειμαστε ετοιμοι να κολλήσυμε μεσα στις λάσπες... ή αλλοτε να χανόμαστε σε κάτι ημικατεστραμμένους δασικούς δρόμους μέσα σε απέραντα δάση... Πολύ γέλιο!

Η φωτογραφία ειναι από την κατακτηση μιας τετοιας κορυφής...

Τελικώς γυρίσαμε Αθήνα το Σαββατο το απογευμα, κατάκοποι μεν, φουλ στο οξυγονο δε. Τολμω να πω πως σαν εμπειρία ηταν αρκετα καλή...

Αυτά περιληπτικά. Δυστυχώς το καθηκον με καλεί, οποτε δεν ειχα χρόνο για περισσότερες λεπτομέριες. Ισως κάποια αλλη στιγμή...

Χαμογελάμεεεεεεεε!