Χτες ηταν μια μετρια μερα στο γραφείο...

Και εκεί που ψιλοβαριομουν και μετραγα τις ωρες για να φυγω, σκάει τηλεφωνο απο πολύ καλό φίλο μου:

Φιλος: Ελα, τι γινεται? ΒΑριεμαι κλπ κλπ..... Παμε πουθενα το βραδάκι να τα πουμε, να τα πιουμε κανενα ποτακι κτλ κτλ

Για να μην τα πολυλογώ, εννοείται πως συμφώνησα με χίλια... και εκει που συζητάγαμε για το που να παμε, πέφτει η προταση βομβα!:

-Ρε συ, δεν παμε μετά την δουλειά στα Καλυβια σε εκείνη την ωραία ταβέρνα με τις τεράστιες μπριζόλες?

- Ναι, αλλα τι ωρα να πάμε? Αργούμε να σχολασουμε... εσυ σχολάς 5, αλλά εγώ σχολάω στις 8! Αλλά τώρα που το σκεφτομαι... ευκαιρία για κοπάνα!

Οποτε, αντί να φυγω απο εδώ στις 7.30 με 8, οπως κανω συνηθως, εξαφανίζομαι απο τις 5, συναντιομαστε με τον φίλο μου πάνω στην Αττική Οδό και πήγαμε και τσακίσαμε τα πάντα!

Για του λόγου το αληθές, να και μια φωτογραφία! (Εδώ εχω ηδη φάει αρκετά μεγάλο μέρος της μπριζόλας! Φανταστείτε για τι μεγέθη μιλάμε! ;-)))) Στο τέλος χρειαστηκαμε και 2 σοδες!

Ομολογώ πως ηταν ενα πολύ ευχαριστω διαλειμμα απο την καθηερινοτητα της δουλειας!

Μονο που φαινεται πως κάποια με γρουσουζεψε (την ενημερωσα για την κοψιδοκατάσταση πριν φύγω) και σημερα μεπονάει φοβερά ο φρονιμιτης μου! Φτου! Θα αργησωνα ξαναφαω μπριζολα! χα-χα-χα. Ασε που απο σημερα σκάσαν ενα βουνό από εκκρεμμότητες, και με βλέπω αυτη τη βδομάδα να κοιμαμαι εδω!

Καλο μας απογευμα!