Μπορεί να με εχετε βαρεθεί τόσες μέρες, αλλά δεν με νοιάζει...

Χρειαστηκε να φτάσει Κυριακή για να υποχωρήσει ο πόνος που λέγαμε... δεν εχει φύγει βέβαια..αλλά πλέον παλεύεται....

Ισως βεβαια να εβαλα και εγώ το χεράκι μου σε αυτό το τομέα, καθώς σε αντίθεση με τις συμβουλές γιατρών, Παρασκευή και Σάββατο εφτιαξα κυριολεκτικά κοκτέιλ απο παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη, μεχρι να βρω την καταλληλη συνταγή. Δεν θα αποκαλύψω το μαγικό ματζούνι εδώ περα... πάντως σας εγγυόμαι πως πιάνει, αν και βέβαια ξεσκίζει το στομάχι  (και δεν ξέρω για τα νεφρά ή το συκώτι, θα δείξει σε καμιά 20αριά χρόνια..χα-χα-χα!)

Τέλος, ένα τεράστιο ευχαριστώ, όχι σε εσάς (γαιδούρια! :-))) )  αλλά στο ατομο εκείνο που θυσίασε το Σαββατοβραδο του μαζί μου στο σπίτι μου, κάνοντας μου παρέα... και παρότι είχε χτες γενέθλια! Ό,τι και να γράψω εδώ μέσα, θα είναι λίγο!

Καλό σας απόγευμα! :-)