Δευτέρσα 3 Αυγούστου, η μέρα άρχιζε τέλια και ας πήγαινα στην δουλειά μετά από σαββατοκύριακο καθισιάς. Το γιατί είναι ότι το βράδυ θα πήγαινα με την παρέα μου στην συναυλία στο Κατράκιο Θέατρο της Νίκαιας. Καζούλης, Πλιάτσικας, Μαχερίτσας, Μπουλάς, Σταρόβας, Μιτζέλος ( Με πατερίτσες παρακαλώ, μάλλον σπασμένο πόδι όπως ακούσαμε από τον Λαβρέντη), Κίτρινα ποδήλατα (Μπλιάχ…), Ζούγας, ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ Ο BILARAS.

Ωραίος ο Καζούλης άνοιξε την συναυλία με τα κλασικά τραγουδάκια εποχής «Άννα», και μας γαλήνεψε με τις μπαλάντες του "Βορινό Λιμάνι", το "Αν ήσουν άγγελος".

Στην συνέχεια πήρε την σκυτάλη ο Φίλιππος με τις αξέχαστες επιτυχίες του μαζί με τους ΠΥΞ-ΛΑΞ και χώρια .

Το απόλυτο ξενέρομα ήρθε με τα Κίτρινα ποδήλατα.

Ρε συ τι είναι τούτα ρε, αυτή κάνανε ένα τραγούδι γνωστό από μια σειρά τις σειράς στην τηλεόραση και νόμιζαν ότι έπιασαν τον γέρο από τα φρύδια. Ρε άντε γεια.

Στην συνεχεία βγήκε η υπερομάδα που φέτος τους είδα ου και λίγες φορές είτε στον «Ζυγό» είτε σε συναυλίες. Νούμερο 1. Λαβρέντης Νούμερο 2. Μπουλάς Νούμερο 3. Μιτζέλος (η απόλιτη κιθάρα παίδες τέλος!), Νούμερο 4. Σταρόβας (εκτός από καλός μάγειρας πολύ καλός κιθαρίστας, για μένα δεύτερος πίσω από τον Μιτζελάρα). Α! ξέχασα και την πιτσιρίκα την κόρη του Ζουγανέλη, πολύ καλή φωνή και πολύ όμορφη παρουσία.

Στην συνέχεια μπήκε μια τρελή με κάτι αγριοφωνάρες που την είχα ξαναδεί και δεν μου άρεσε καθόλου στο Βεάκιο ως σαπόρτ του Bilara με τον Ζούγα, στο ίδιο έργο θεατές το κοινό βουβό και αυτή να δίνει ρεσιτάλ για την πάρτι τις και τα μπουκάλια να φεύγουν σύννεφο, εφτηχός δεν κράτησε για πολύ

Και η στιγμή που όλη περιμέναμε έφτασε επιτέλους, αν και άργησε πολύ 1 η ώρα σχεδόν βγήκε ο Bilaros (ΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟ ΣΕ ΜΑΓΑΖΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗΣ),ΔΕΝ ΠΗΡΆΖΕΙ όμως γιατί αυτό που ακολούθησε μας αποζημίοσε πάραυτα.

Σε συνεργασία με τον Ζούγα πιστεύω ότι είναι το μόνο σχήμα που μπορεί να σε ρήξη, να σε ανατριχιάσει, να σε κάνει να δακρύσεις να σε κάνει να φωνάξεις, να τραγουδήσεις, να ουρλιάξεις, συναισθήματα παράλληλα αλλά και τόσο αναγκαία για την εποχή μας.

O Bilaras μας αποτελείωσε με το «Κουρσάρο» στο τέλος του τραγουδιού κανένας δεν κουνιόταν από τις θέσεις του και φωνάζαμε όλη μαζί ΚΙ ΑΛΛΟ ΚΙ ΑΛΛΟ... ΒΑΣΙΛΗ ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ Σ΄ ΑΚΟΥΜΕ, αλλά πουθενά ο Bilaros.

Έτσι και μις μαζέψαμε τα κουτάκια με τις μπύρες που είχαν γίνει βουνό και πήραμε τον δρόμο για τον γυρισμό.

-ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ Ε ΠΑΙΔΙΑ?

-ΑΞΈΧΑΣΤΗ ΜΟΝΟ ΑΞΕΧΑΣΤΗ