Τα μάτια μου έχουν χάθει κάπου μέσα στις κόγχες τους...

Το μυαλό μου κλείνει έναν έναν όλους του, τους διακόπτες...ρελέδες, ασφάλειες τα πάντα.

Οι καρποί μου πονάνε ανελέητα, τα γόνατα μου επίσης...

Αλλά τελείωσε η άτιμη. Τελείωσε. Η πτυχιακή μου. Πάει, πάπαλα, finito, END...

57 σελίδες με τα όλα τους. Διαγράμματα, εικόνες, σχέδια και πλοία, πολλά πλοία. Ουφ, ουφ. Και πάνω που λες τέρμα αυτό ήταν. Δεν ξαναπιάνω βιβλία στα χέρια μου, ό,τι μάθαμε, μάθαμε και τα λοιπά...

Ξυπνάς ένα ωραίο πρωί και λες "Τώρα θέλω να μάθω"

Για να ακούσεις τη μάνα σου να λέει "Αγάπη μου, και το έλεγα εγώ η τούμπα που έφαγες μικρή, θα σου άφηνε κουσούρι. Έχεις σαλτάρει μου φαίνεται. Τόσα χρόνια τρέχαμε πίσω σου κι εγώ κι ο μπαμπάς να στρώσεις κ*$ο να διαβάσεις και εσύ τίποτα. Μας δούλευες ψιλό γαζί ότι διάβαζες και έκρυβες μες στα βιβλία σου κόμικς. Και τώρα που ξεμπέρδεψες θες να μάθεις. Αχ Παναγίτσα μου δεν είναι αργά στους καλύτερους γιατρούς θα σε πάω..." και συνεχίζει το μονόλογο η άμοιρη μάνα.

Για να ανακοινώσει περιχαρής η κόρη "Γράφτηκα στο φροντιστήριο. Θα μάθω ισπανικά."

Πήρα και βιβλία, πήρα και τετράδια, καινούρια στυλό, μολύβια, γόμες... το άδειασα το βιβλιοπωλείο.

Και πάω όλο χαρά στο φροντιστήριο και μαθαίνω...

Γιατί είναι κάτι που εγώ επέλεξα. Που δεν με πίεσε κανείς να μάθω, γιατί "πρέπει". Τόσα "πρέπει" για την μελλοντική μας αποκατάσταση, που αλλοίμονο και αν αναγνωρίζονται ποτέ οι κόποι μας στα θρανία. Θα ήταν βέβαια παράλογο να έχουμε την απαίτηση από οποιοδήποτε πιτσιρίκι να θελήσει να "μάθει", αλλά θα μπορούσαμε και εμείς να κάνουμε τη γνώση πιο ελκυστική. Και στην τελική δεν είναι ανάγκη να το αναγκάσουμε να διαβάσει γιατί πρέπει, αλλά επειδή διαβάζοντας μαθαίνει κάτι διαφορετικό, διευρύνεται το πνεύμα του και ανοίγουν οι ορίζοντες του.

Ναι, το παραδέχομαι. Ήμουν φυτό, αλλά όχι επειδή διάβαζα αυτά που έπρεπε αλλά επειδή διάβαζα αυτά που ήθελα.

Έχετε ακούσει πολλά παιδιά να κάνουν κοπάνα από το φροντιστήριο για να διαβάσουν;

Την κοπάνησα από τα αγγλικά για να διαβάσω τον Αλχημιστή.

Έχετε ακούσει πολλά παιδιά να μην κάνουν τα μαθήματά τους επειδή διάβαζαν λογοτεχνία;

Επί ένα τρίμηνο πήγαινα κάθε μέρα αδιάβαστη στο σχολείο αλλά είχα διαβάσει Λυμπεροπούλου, Ταχτσή, Ζωρζ Σαρρή, Δέλτα, Ζωγράφου,Θεοτοκά, Παπαδιαμάντη...

(Είμαι περιπτωσάρα το ξέρω)

Τι μου πρόσφερε περισσότερα; Αυτά που έπρεπε να μάθω ή αυτά που ήθελα;

Buenos Noches, πάω για μάθημα...