Πώς γράφτηκαν....

Quote:

Το μέλος revekka στις 19-08-2004 στις 00:49 έγραψε: μακάρι να είχαν όλα τα στιχάκια μια δυνατή στιγμή, μια ιστορία πίσω τους orfeus! :) πριν 2 χρόνια ήμουν στην τελευταία συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη στη Θεσσαλονίκη, και όπως μας είπαν οι μουσικοί, είθισται στην τελευταία συναυλία της σαιζόν να "ρεζιλεύουν τον τραγουδοποιό" ... !!! γι αυτό και ο Αλκίνοος τραγούδησε ένα κομμάτι που δεν εχει ηχογραφηθεί "γιατι θα [τον] πέρναν απο πίσω" ... και έχει τίτλο "η αιφνίδια πτώση της στύσης". τους στίχους δεν τους θυμάμαι ακριβώς, μιλούσε για κάποιες φορές που όλα πάνε καλά, μέχρι που ανοίγει το στόμα της και βγάινουν μαργαριτάρια του τύπου "ο αγαπημένος μου ποιητής είναι ο Καζαντζάκης" .... οπότε δεν είναι πια όλα καλά και πάει η ... στύση!!! και οφείλω να πω οτι συμπάσχω όσο δεν φαντάζεστε!!!

Βασικα οτι χρειαζεστε απο Αλκινοο σε μενα. Ενταξει οταν λεω σε μενα μην περιμενετε να με δειτε να ουλιαζω αλκη αλκη σε καμια συναυλια του. Οσο με ελεγχω δε θα ξεπεσω...

Την συγκεκριμενη ιστορια για να πω την αληθεια δεν την ηξερα ούτε και το τραγούδι εχω ακουσει ποτε, ξερω ομως τους στιχους...

Αιφνιδια πτωση

Μια γκομενα ταλαιπωρει δυο στιχους του Σεφερη
και διχως να τον ξέρει του κανει κριτική
ειναι απ' αυτές που σου μιλούν βραχνα
μετα τις δυο
και πηγανε κι ωδείο για να 'χουν αποψη

Μια γκομενα ταλαιπωρει δυο στίχους του Ελυτη
κι εγω στο ιδιο σπιτι μονος θα κοιμηθω
ειναι απ' αυτες που βαζουνε
μαυρή σκιά στο μάτι
όταν έχουν να πουνε κάτι το συναρπαστικό

Να κοιμηθω, να κοιμηθώ θελω μονάχος
και να ονειρευτω την ποίηση στ' αδειο κρεβατι
κι οχι ως πιπέρι κι ως αλατι σ' εναν ερωτα σαχλο

Πεθυμησα να πω ενα ομορφο τραγουδι
θα πω για τη γυναικα
που ειναι ποιηση αφ' εαυτου της
και στην χαράδρα του μυαλου της
θα αποκοιμηθω

Καλο;;;

αυτό πρέπει να είναι! ευχαριστώ κατερίνα, δεν περίμενα να έχει κανείς τους στίχους! που το βρήκες θα θελα να ξερα :)

Quote:

Το μέλος revekka στις 25-08-2004 στις 03:53 έγραψε: αυτό πρέπει να είναι! ευχαριστώ κατερίνα, δεν περίμενα να έχει κανείς τους στίχους! που το βρήκες θα θελα να ξερα :)

Αυτόν τον άνθρωπο τον λατρεύω. Οχι τον ίδιο, δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αλλα τουλάχιστον αυτό που παρουσιάζει προς τα έξω. Η μουσική του με κάνει καλύτερη. Ξέρω πολλά περισσότερα πράγματα για αυτόν από ότι μπορεί και ο ίδιος να φανταστεί. Η συναυλία του στις 13/9/2004 στη θεσσαλονίκη λες να είναι η τελευταία του για φέτος και να το ξαναπεί αυτό ή κατι παρόμοιο;

όσο για το που τους βρήκα ούτε και εγώ δε θυμάμαι. Φαντάσου πόσες σελιδες έχω κάνει φύλλο και φτερό...

αν είναι η τελευταία συναυλία μπορείς να μάθεις εύκολα, τωρα αν θα ξαναπεί το ίδιο δεν ξέρω αλλα αμφιβάλλω πάρα πολυ, αυτα μια φορά γίνονται. μπορεί να του κάνουν κάτι άλλο όμως :)

Αυτό το τραγούδι, το έλεγε και στο "Γυάλινο". Και μάλιστα, όταν πήγα, γίνονταν και ηχογράφηση του live.
Μετά που πήγα να τον δω για να τα πούμε λίγο, μου είπε ότι η ηχογράφηση, αφορά καινούργιο δίσκο.

Εν αναμονή λοιπόν...

Βέβαια...έβγαλα είδηση τώρα εγώ.....

Jai, Guru, Deva, Om!!

[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Orfeus on 26-08-2004 18:25 ]

πω πωωωωωωωω!!!

Ιδού και ο Orfeus εις ρόλον δημοσιογράφου

τι πάλι live; αφου το προηγούμενο ουτε που το μετρά ως δουλεία του. Αλλα και να βγει τέτοιος δισκος το βλεπω δύσκολο να μπει αυτο το τραγουδι μεσα... ειναι μάλλον απο αυτα που αποκαλούνται συναυλιακά

Quote:

Το μέλος katerina στις 24-08-2004 στις 23:08 έγραψε: Βασικα οτι χρειαζεστε απο Αλκινοο σε μενα.

MHπως ξερεις αν διατηρεί σπίτι στα κάτω ΠETPAΛΩNA?

εχω ακουσει φημες οτι εχει θεαθει εκει κοντα,
ξερω ομως οτι μενει μονιμα καπου προς Eβοια???

Μένει μόνιμα Χαλκίδα, το έλεγε σε μια συνέντευξη. Δεν άντεξε την κίνηση και βγήκε λίγο προς τα έξω. Και καλά έκανε

Ωραια βρε παιδια αλλα ξεφύγαμε από το θέμα...
για να ξανα μπούμε λοιπόν: διαβάστε την παρακάτω ιστορία του Γιώργου Zαμπέτα για το ...γνωστό "στρειτ θρου" και πέτε μας κι εσεις τη δικια σας ιστορία για το πώς γράψατε ένα δικο σας τραγούδι ή αν ξέρετε κάποια άλλη ανάλογη ιστορία κάποιου τραγουδιού...

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΕΡΩΤΕΣ

Ενα βράδυ έβρεχε πολύ, κατακλυσμό έκανε. Βγαίνω να τραγουδήσω, κάνω μια εισαγωγή και πάω να τραγουδήσω ένα τραγούδι. Εχω ξεχάσει τα λόγια και δεν ξέρω τι να κάνω, τι λένε τώρα, σκέφτομαι, θα ξεφτιλιστώ, θα γίνω ρεζίλι.
Συνέρχομαι όμως, δε χάνω τη ψυχραιμία μου κι αρχίζω να λέω διάφορα με μουσική υπόκρουση. "Χειμώνας βαρύς, κρύο κάργα, κι κείνο το βράδυ το φεγγάρι δε βγήκε, και η βρόχα έπιπτε.....στρέιτ θρου.
Κα, κα, κα και τα γέλια από κάτω. Σταματάω και πάω να παίξω ένα κανονικό τραγούδι. Οχι, όχι, φωνάζανε από κάτω, το ίδιο θέλουμε. Καλά λέω. Σκύβω στη Μοσχολιού και της λέω, άκου Βικάκι, για σένα είναι αυτό. Πες το, πες το λέει η Βίκυ. Συνεχίζω να αυτοσχεδιάζω. "Εκείνη μονάχη της είχε ξαπλώσει στη ντιβανοκασέλα της. Από κάτω να γίνεται ο χαμός, χειροκροτήματα, το σώσε.
Αλλά ξεκίναγα να πω, άλλα μου ερχόντουσαν στο στόμα κι εγώ γέλαγα μαζί! Εβλεπα κι από κάτω κάτι αμερικανοβρισκόμενους κι έβαζα τα στρειτ θρου, ραιτ θρου και γινότανε το σώσε. Ξαναπές το και ξαναπές το γινόταν όλο το βράδυ. Συμπλήρωνα συνέχεια με ότι σκεφτόμουνα, ότι μου ερχόταν στο μυαλό, της στιγμής πράγματα. Ηταν η εποχή που ένας Γερμανός, ο Φριτς, με είχε ειδοποιήσει να του κάνω ένα ντοκιμαντέρ για την Ελλαδα. Μου έρχεται η εικόνα του Γερμανού του Φριτς σαν αγαπητικού και τόνε βάζω κι αυτόν στο σίριαλ του τραγουδιού. "Αυτή τον αγάπησε τρελά", λέω και κοιτάω τη Μοσχολιού για πω το Μίμη Δομάζο. Η Βίκυ, λέει, πες το, πες το. Και τότε της πετάω το "Τον Γερμανό το Φροτς από το Χασισεμπούργκ που έμενε στην Τσιμπουκοστράσσε". Το τι γέλιο έγινε κείνο το βράδυ!

OK XeniaRodo! Θα σας πω μια ακόμη πραγματική ρομαντική ιστορία από το παρελθόν, που σχετίζεται με τη δημιουργία ενός γνωστού τραγουδιού, το οποίο οι περισσότεροι θα γνωρίζουν από τη διασκευή της Χαρούλας Αλεξίου.

Ο βασιλιάς του ελαφρού τραγουδιού, ο Αττίκ, ήταν σφόδρα ερωτευμένος με τη Μαρίκα Φιλιππίδου, την οποία μάλιστα παντρεύτηκε. Ο γάμος όμως αυτός δεν κράτησε πολύ. Η Μαρίκα Φιλιππίδου χώρισε τον Αττίκ και παντρεύτηκε τον Μερκούρη. Καρπός του δεύτερου γάμου της, ήταν η γνωστή σε όλους μας Μελίνα Μερκούρη.

Θα σταθώ για λίγο στη Μαρίκα Φιλιππίδου και θα αναφέρω ένα περιστατικό, όπως το διηγήθηκε ο Αλέκος Σακελάριος, το οποίο αποδεικνύει τη μουσική ευφυΐα και τη στιχουργική δεινότητα του Αττίκ.

Ο Αττίκ λοιπόν, είχε γράψει ένα εκπληκτικό τραγούδι για να υμνήσει τα πανέμορφα μάτια της Μαρίκας Φιλιππίδου. Το καταπληκτικό αυτό βαλσάκι που είχε τίτλο "Είδα Μάτια", γρήγορα αγαπήθηκε από τον κόσμο κι έγινε μεγάλη επιτυχία. Κάποιο βράδυ, αφότου ο Αττίκ είχε χωρίσει, έρχεται η Μαρίκα με τον δεύτερο άντρα της στο κέντρο που εμφανιζόταν ο Αττίκ και κάθονται στις πρώτες θέσεις. Ο κόσμος που αντιλήφθηκε ποιοι ήρθαν στην "Μάντρα", αφού ξεπέρασε την αρχική του αμηχανία και θέλοντας να πειράξει τον Αττίκ, άρχισε να φωνάζει ρυθμικά "Είδα Μάτια" – "Είδα Μάτια", απαιτώντας από τον Αττίκ να τους παίξει το αγαπημένο τους σουξέ. Ο Αττίκ αφού σηκώθηκε πικραμένος από το πιάνο του, αποσύρθηκε στα καμαρίνια για 10 λεπτά και επέστρεψε, αφού είχε ήδη συνθέσει μουσικά και στιχουργικά ένα καταπληκτικό κομμάτι , μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Το κομμάτι αυτό είχε τίτλο "Ζητάτε Να Σας Πω", έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία κι έφτασε ως τις μέρες μας, διασκευασμένο και τραγουδισμένο από την αισθαντική φωνή της Χαρούλας Αλεξίου. Παραθέτω τις 2 πρώτες στροφές, για να διαπιστώσετε τον μοναδικό τρόπο, με τον οποίο η στιχουργική πένα του μεγάλου αυτού δημιουργού, περιγράφει συγκλονιστικά την ψυχική ένταση που βίωσε ο Αττίκ εκείνη τη στιγμή. Έχετε υπόψη πως αυτούς τους στίχους μαζί με τη μουσική, σκάρωσε ο Αττίκ μέσα σε 10 λεπτά.

Ζητάτε να σας πω,
τον πρώτο μου σκοπό,
τα περασμένα μου γινάτια,
ζητάτε “Είδα Μάτια”,
με σχίζετε κομμάτια.

Σε μια παλιά πληγή,
που ακόμα αιμορραγεί,
μη μου γυρνάτε το μαχαίρι,
αφού ο καθένας ξέρει,
τι πόνο θα μου φέρει.
κλπ. κλπ.

Βλέπω να σχηματίζεται ένα μικρό fan club του Αλκίνοου σε αυτο το site.
Μένει Χαλκίδα; Το ήξερα εγω, πάντα κάτι με τράβαγε στην Ευβοια.
Τώρα εξηγούνται όλα! Μετακομίζω αμέσως Χαλκίδα! katerina αν θες έλα για παρέα.

Υπάρχει ένα τραγουδι με τους εξής στίχους:

Καημός αλήθεια να περνώ, του έρωτα πάλι το στενό
Ωσπου να πέσει η σκοτεινιά, μια νύχτα του θανάτου
Στερνό, βαθύ και θλιβερό, που θα θυμάμαι για καιρό
Τι μου στοιχίζεις την καρδιά, το ξαναπερασμά του
Ας είναι ωστόσο τι ωφελεί, γυρεύω πάντα το φιλι
Στερνό φιλί, πρώτο φιλί, και με λαχτάρα πόση

Γυρεύω πάντα το φιλί, αχ καρδιά μου που μου το τάξανε πολλοί
Κι όμως δε μπόρεσε κανείς, ποτέ να μου το δώσει
----------------------------------------------------------------------------
Απ' όσο ξέρω το τραγούδι συνεχίζεται αλλά δε γνωρίζω τη συνέχεια.
Το έχω ακούσει σε συναυλία της Αρβανιτάκη, η οποία το τραγούδησε a capela!
Υπάρχει και στο περίφημο cd της συναυλίας.
Αν προσέξετε τα πρώτα γράμματα από κάθε στίχο σχηματίζουν το όνομα ΚΩΣΤΑΣ και μια άλλη λέξη που αρχίζει από ΓΚ η οποία πρέπει να είναι κάποιο επώνυμο!

Εχω ακούσει ότι το έγραψε κάποιος για τον αγαπημένο του και ότι δεν διαδόθηκε ολόκληρο το τραγούδι για να μη γίνει γνωστό το επώνυμο εκείνου!
Δεν ξέρω αν όντως ισχύει αυτό. Αν κάποιος ξέρει κάτι παραπάνω και προπαντώς την συνέχεια αυτού του υπέροχου τραγουδιού, ας μας το πει.

πω πω, αυτο δεν το ηξερα.. το εχω σε μια κασσετουλα αυτο το τραγουδι εδω και πολλα χρονια.... για να θυμηθω.....

Iσως μια μερα ωταν χαθω, γυρνώντας πάλι στο βυθο (???ετσι λεει εδώ?)
Kαι με τη νυχτα μυστικα ,γινουμε παλι ταιρι
Aυτο το ανευρετο φιλι, που το λαχτάρησα πολυ
Σαν μια παλια της οφειλή, να μου το ξαναφέρει...

KΩΣTAΣ ΓKIKAΣ μαλιστα.....
τοσα χρονια το ακουγα κ δεν το ηξερα.... ανατριχιασα οταν το εγραφα εδω, αληθεια...

το τραγούδι αυτο λέγεται Ερωτικο και τους στιχους τους έγραψε ο Ναπολέόν Λαπαθιώτης και μουσική ο Νίκος Ξυδάκης. Αυτό για τον Κώστα Γκίκα δεν το ήξερα ούτε μου λέει κάτι το όνομα αλλά είναι πολύ έξυπνο. Δε θα το φανταζόμουν ποτέ.


ΜαριάνναΠ μια ερώτηση κρίσεως. Το POE_M σου λέει τίποτα;


όσο για το αν μένει ο Ιωαννίδης στα πετράλωνα δε νομίζω. Μένει απο το 2002 με 03 αν δεν κανω λάθος στη Χαλκίδα και το τελευταίο του σπιτι στην Αθήνα ήταν στο Παγκράτι. Αν οι πληροφορίες μου είναι έγκυρες τουλάχιστον.

Το τελευταίο σπίτι του Αλκίνοου στην Αθήνα, ήταν στους Αμπελόκηπους. Εξακριβωμένο και από έγκυρη πηγή!!!

Έλα, μη μου καίγεσαι, θα σου χαρίσω ό,τι θες....

[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Kotsiraki on 04-09-2004 02:50 ]

Quote:

Το μέλος Kotsiraki στις 04-09-2004 στις 02:49 έγραψε: Το τελευταίο σπίτι του Αλκίνοου στην Αθήνα, ήταν στους Αμπελόκηπους. Εξακριβωμένο και από έγκυρη πηγή!!!

Τώρα αμφισβητείς την αυθεντία μου. Και εγώ έχω σοβαρούς λόγους να πιστεύω ότι έμενε στο Παγκράτι. Τέλος πάντων μπορεί και να κάνω λάθος γιατί δεν έχω ιδέα από την Αθήνα και τις περιοχές της. Αν και είμαι σίγουρι ότι έμενε Παγκράτι. Χμ!!!

Quote:

Το μέλος katerina στις 04-09-2004 στις 16:45 έγραψε: Quote: Το μέλος Kotsiraki στις 04-09-2004 στις 02:49 έγραψε: [i] Το τελευταίο σπίτι του Αλκίνοου στην Αθήνα, ήταν στους Αμπελόκηπους. Εξακριβωμένο και από έγκυρη πηγή!!! Τώρα αμφισβητείς την αυθεντία μου. Και εγώ έχω σοβαρούς λόγους να πιστεύω ότι έμενε στο Παγκράτι. Τέλος πάντων μπορεί και να κάνω λάθος γιατί δεν έχω ιδέα από την Αθήνα και τις περιοχές της. Αν και είμαι σίγουρι ότι έμενε Παγκράτι. Χμ!!! [/I]

Φίλτατη Κατερίνα δεν είχα καμμία τέτοια πρόθεση. Μπορεί και πριν τους Αμπελόκηπους να έμενε στο Παγκράτι, δεν αντιλέγω.. Απλά ξέρω για τους Αμπελόκηπους γιατί εκεί μένει μια φίλη μου πάρα πολλά χρόνια και όπω ς καταλαβαίνεις τα καλά νέα μαθαίνονται, όταν έχεις ενδιαφέροντες γείτονες. That's all.

Και εγώ εχω λόγους και έγκυρες πληροφορίες που όμως δυστυχώς δεν γίνεται να αποκαλείψω. Anyway για να μη ζαλιζουμε και τους υπόλοιπους πάντως πετράλωνα δεν είναι. Αυτό το αποκλείσαμε...