Λοιπόν,πρό ολίγου αφιχθείς από το δοκιμαστικόν μου στο Αγκίστρι,έχω και λέω:
1.Το πλοίο που κάνει την διαδρομή (μέσω Αίγινας) είναι όντως το ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΕΛΛΑΣ.Είναι καλοδιατηρημένο και σχετικά γρήγορο,διαθέτει δε την λεγόμενη «κοντρα-γέφυρα»,ήτοι ένα κατάστρωμα πάνω από την γέφυρα,με ανεμπόδιστη θέα σ’όλον τον Σαρωνικό.Το εισιτήριο έχει 10,70 ευρουλάκια,σαφώς λιγώτερα από το υδροπτέρυγο,η δε διαδρομή γίνεται σε κάτι λιγώτερο από δύο ώρες (αναχώρηση 09.30 από Πειραιά,άφιξη στο Αγκίστρι 11 παρά 10).Είναι μέν περισσότερη ώρα από το υδροπτέρυγο,αλλά γνώμη μου είναι ότι αξίζει τον κόπο,διότι έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε και τον χαβαλέ μας στο ταξίδι-ενώ στο υδροπτέρυγο θα καθόμαστε βιδωμένοι στις καρέκλες μας μέχρι να φτάσουμε.Επίσης η αναχώρηση είναι σε λογική ώρα (για όσους/όσες δεν αντέχουν τά δικά μου συνήθη «βάρβαρα» πρωϊνά που ξεκινάω από το σπίτι στις 5 το πρωί για να προλάβω το πρώτο πλοίο του Πόρου στις επτάμιση…).Η επιστροφή (τελευταίο δρομολόγιο) είναι από Αγκίστρι στις έξι παρά δέκα το απόγευμα,οπότε νομίζω πως ένα επτάωρο παραμονής στο Αγκίστρι μας φτάνει και περισσεύει για μπάνιο,φαγητό και λοιπό χαβαλέ ώστε να γυρίσουμε και σε λογική ώρα (οκτώ το βράδυ περίπου) στον Πειραιά.Βέβαια,όποιος θέλει μπορεί να φύγη νωρίτερα με υδροπτέρυγο (αλλά η τιμή στο εισιτήριο ψιλοτσούζει και δεν το συνιστώ,χώρια που θα αραιώση την παρέα).
Τώρα βέβαια τά δρομολόγια αυτά είναι του Μαϊου,αλλά φαντάζομαι θα ισχύουν και μέχρι τέλους Ιουνίου.Θα ξαναελέγξω πάντως και θα ενημερώσω έγκαιρα.
Επίσης ένα βασικό στοιχείο είναι να βγάλουμε τά εισιτήρια μετ’επιστροφής από τον Πειραιά.Ηδη σήμερα έγινε ο κακός χαμός στο Αγκίστρι από τον κόσμο και πολλοί που περίμεναν να βρούν εισιτήριο για το τελευταίο δρομολόγιο (των 17.50 είπαμε…) έμειναν βαθειά απογοητευμένοι.Εγώ αν και είχα εισιτήριο για εκείνη την ώρα,το άλλαξα για νωρίτερα (τρείς παρά τέταρτο το μεσημέρι) επειδή δεν είχα λόγο να μείνω παραπάνω.
2.Σχετικά με τις παραλίες:η αρχική πρόταση «μπάνιο στον Μύλο» είναι για τά δεδομένα μας η καλύτερη.Υπάρχει βέβαια και η παραλία στα Λιμενάρια,όπου πηγαίνει μικρόν λεωφορείον-ιαπωνικής κατασκευής,απ’αυτά που χρησιμοποιούν οι Ινδοί για να πάνε να λουστούν στα νερά του Γάγγη-αλλά τά ωράριά του είναι λίγο περίεργα.Κάνει μόνο τέσσερα δρομολόγια και το τελευταίο φεύγει από την Σκάλα στις 5 το απόγευμα,οπότε από τά Λιμενάρια λογικά πρέπει να φεύγη γύρω στις πεντέμιση και ίσα που θα προλάβη κάποιος με την γλώσσα έξω να μπή στο πλοίο για Πειραιά (εκτός αν θέλη να γυρίση με το τελευταίο υδροπτέρυγο στις επτά το βράδυ).
Τις άλλες παραλίες-Δραγονέρα,Σκληρή και Χαλικιάδα-δεν τις συνιστώ καθότι η μέν πρώτη είναι απλώς μια ακτή με κοτρώνια (και δεν ξέρω αν έχουν μείνει και τίποτε σφήκες απ’αυτές που απείλησαν εμένα όταν είχα πάει εκεί),οι δε άλλες δύο-και ειδικά η Χαλικιάδα-είναι για ορειβάτες ή για κατσίκες που θέλουν να «αρμυρίσουν».Μόλις πού το γλύτωσα το γκρεμοτσάκισμα πηγαίνοντας προς την Χαλικιάδα σήμερα…
αλλά και χαίρομαι 
