Υποκειμενικά τελείως η συναυλία μου άρεσε!!Αν έχεις ακούσει το unplugged του Dylan στο MTV ή ακόμα καλύτερα πρόσφατα βίντεο στο youtube ξέρεις πως το τραγούδισμα δεν είναι πλέον και το πιο δυνατό σημείο... Τραγουδούσε πολύ κοφτά τους στίχους στιγμές στιγμές (mumbling είναι η λέξη που είχα δει σε μια κριτική και ταιριάζει καλύτερα) και η αλήθεια είναι πως για κάποιον που επικεντρώνεται στους στίχους δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο να προσπαθεί εκείνη την ώρα να καταλάβει τι λέει! Ειδικά 2-3 που ήταν από το δίσκο Modern Times, προσωπικά τα είχα ακούσει μόνο μια φορά κι έτσι δεν κατάλαβα και πολλά (γι αυτό όταν γύρισα σπίτι το ριξα τη μελέτη).
Από την πλευρά της μουσικής, έχω πολύ θετικές εντυπώσεις!!Τα τραγούδια είχαν κάποιες αποκλίσεις από τις πρώτες εκτελέσεις, δεν μου ακουγόταν δηλαδή σαν κάτι μουσειακό αλλά σαν ζωντανή και φρέσκια μουσική, παρόλο που η πλειοψηφία των τραγουδιών ήταν από τη δεκαετία του '60. Ο Dylan έπαιξε πλήκτρα, κιθάρα και φυσικά φυσαρμόνικα, περνώντας περισσότερη ώρα στα πλήκτρα, κάτι που προσέδιδε κίνηση στο show.
Όσο για το κοινό, για πολλούς νομίζω πως η "αποστολή" τους είχε λήξει, μετά τα πρώτα 2-3 τραγούδια, καθώς θα μπορούσαν να πουν την επόμενη μέρα "πήγα στη συναυλία του Dylan", κι έτσι δεν έδιναν σημασία στα όσα συνέβαιναν επι σκηνής. Άσχετες συζητήσεις, φωνές τύπου "τι είναι αυτά", σχόλια για τους γύρω κλπ...Θα μου πεις τι σε νοιάζει, αλλά τι να κάνω που μου έκανε εντύπωση...
