Κιβωτός με Πολύτιμα τραγούδια

Παράκληση - Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μουσική - στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης

 

Περπάτησα πάρα πολύ και τα φτερά μου τα έχω χάσει

Μα εσύ που δεν πατάς στη γη κάν' την ψυχή μου να πετάξει

Μ' ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι, ένα αεράκι να μας πάρει

Φωτιά κι αέρας, να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας

 

Είν' η καρδιά μου μιαν αυλή σ' ένα κελί που όλο μικραίνει

Μα εσύ που έχεις το κλειδί έλα και πες μου το γιατί

Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει, το όνειρό μου ξαποσταίνει

Νερό κι αρμύρα, να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας

 

Έχω ένα κόμπο στο λαιμό και μια θηλιά που όλο στενεύει

Έλα και κάνε μουσική την τρέλα που με διαφεντεύει

Κι αν είν' οι νότες και οι λέξεις αφελείς, τραγούδησέ τες να χαρείς

Μ' ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας...

Παράθεση: Το μέλος Addicted-To-Music στις 26-09-2010 στις 16:59 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος AlfaWolf στις 17-09-2010 στις 03:28 έγραψε... Γιάννης Κότσιρας Να 'φευγα Στίχοι: Ελένη Ζιώγα Μουσική: Αντώνης Μιτζέλος Όνειρα, φτερά μου χάρτινα πάρτε με απαλά ως τ' ουρανού την αγκαλιά Να 'φευγα, και τι δε θα 'δινα να 'μπαινα κρυφά στου φεγγαριού κάποια γωνιά Όνειρα, με μάτια κόκκινα που κλεισαν βαριά βλέπω τον κόσμο μια φωτιά να φευγα, πέρα απ' τ' ανθρώπινα μέσα μου η καρδιά άστρο σβηστό στο πουθενά Όνειρα μου χτεσινά πόσα βράδια μου ορφανά έκλαψα για την αγάπη στ' ουρανού την αγκαλιά Όνειρά μου αποψινά μια και το φερε η καρδιά κι έφυγε άλλη μια αγάπη καλώς ήρθατε ξανά Όνειρα, σε κόσμο ψεύτικο πάμε να χαθώ μέχρι ν' αδειάσει το μυαλό να 'φευγα, σε ύπνο ατέλειωτο κι όταν σηκωθώ να 'χω ξεχάσει ν' αγαπώ Όνειρα μου χτεσινά πόσα βράδια μου ορφανά έκλαψα για την αγάπη στ' ουρανού την αγκαλιά Όνειρά μου αποψινά μια και το φερε η καρδιά κι έφυγε άλλη μια αγάπη καλώς ήρθατε ξανά   Τι λόγια να βρεις να πεις γι αυτό το τραγούδι...

 

Δεν υπάρχουν... οτι κι α πεις ειναι λίγο

Βιτάλη Ελένη

Αναλαμπή

Μουσική: Ξύδης Βαγγέλης

Στίχοι:Βιτάλη Ελένη

Ούτε σ ακούμπησα και θέλεις να σ αφήσω
τρελή διπρόσωπη μάνα γλυκιά μου ξένη
ούτε σ ακούμπησα και θέλεις να γυρίσω
σ αυτή την κρύα αγκαλιά που περιμένει

Δες πως χειρούργησα του νου τις υποψίες
κι ανταγωνίζομαι το σώμα που με ντύνει
δεν επιτρέπω στην καρδιά μου φλυαρίες
και πολεμάω την αλήθεια που με φτύνει

Υστερικό το αίσθημα με βιάζει
κι είναι το χρώμα μου με θειάφι αδερφωμένο
κρυμμένη σ ένα κόσμο που μου μοιάζει
ολόστεγνη σε βλέμμα βουρκωμένο

Μάνα τρελή μαιτρέσσα των φονιάδων
σα παροιμία με αποφθέγματα στοιχειώνεις
πλένεις τις φλέβες σου με αίμα σατανάδων
και με το θάνατο μου δρας και αναβιώνεις

Σε διαδήλωση βουβή τα αιτήματά μου
περνούν σειρά από τη χρονοϊεραρχία
σε αντισφαίρα διακηρύττω το όραμά μου
διαβατήριο για την αυτοκτονία

Στασίδια αντικριστά οι αμαρτίες μου
ανάπαυλες γραμμάτια σκισμένα
μια ανάσα μόνο στις ολονυχτίες μου
στου κόσμου τ αυστηρά διεστραμμένα

Κλεφτάρισσες αχνόφεγγες λατρείες μου
μοίρες κακές σε γλέντι ξεχασμένων
διαβαίνοντας τις σκοτεινές λυχνίες μου
φωτίζεται σε βλέμμα πεθαμένων

Βαφτίσια με απρόσωπα ονόματα
συνθήματα και ανίατες προλήψεις
κουφάρια με προστάτες αντισώματα
και φανφαρόνες στείρες αντιλήψεις

Αγάπη είναι η λέξη και κρατάει
στους κόλπους της το νόημα κρυμμένο
βγαίνει αυτή μπροστά και τραγουδάει
κι είναι το φάλτσο της με γλύκα μπολιασμένο

Αναλαμπή στεγάστρα των θαυμάτων
λειτουργική μετέωρη μαγεία
λυπήσου τη μιζέρια των πραγμάτων
και δώσε την κρυμμένη τους αξία...

Γεράσιμος Ανδρεάτος

 

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς

Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε
τα χέρια θα περάσουμε στους ώμους
παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε
ονόματα και βλέμματα και δρόμους

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε

Κι αν άλλάξαν οι φίλοι μας λιγάκι
αλλάξαμε κι εμείς με τη σειρά μας
χαθήκαμε μια νύχτα στο Παγκράτι
αλλά βλεπόμαστε στα όνειρά μας

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε

 

Κλαίει ο γερο-γαϊδαράκος
Με παράπονο πολύ
Γιατί Άνθρωπο τον είπαν
Κι είν΄μεγάλη προσβολή
Στα βαθιά τα γηρατειά του
Άνθρωπο να τον επούνε
Πως τη λεν’ τέτοια κουβέντα
Δίχως να τον λυπηθούνε
Κλαίει ο γερο-γαϊδαράκος
Με παράπονο πολύ
Λέει μεσ’ τ’ αναφιλητά του
Με σπαρακτική φωνή

Άνθρωπος εγώ δεν είμαι
Και μπορώ να τα’ αποδείξω
Αντικλείδια εγώ δεν φτιάχνω
Δεν μπορώ να διαρρήξω
Τα παιδιά μου δεν τα δέρνω
Δεν μισώ
Δεν κοροϊδεύω
Δεν μετέχω σε απάτες
Δεν σκοτώνω
Δεν ληστεύω
Εγώ δεν κάνω ατιμίες
Ούτε σαμποτάζ και φόνους
Στυγερές δολοφονίες
Δεν προδίδω εγώ τους νόμους

Όλ’ αυτά να τα σκεφτείτε
Γιατί λάθος έχει γίνει
Είμαι γνήσιο γαϊδούρι
Άνθρωπος δεν έχω γίνει

Μαρία Φαραντούρη

Ο εφιάλτης της Περσεφόνης

Μουσική Μάνος Χατζιδάκις

Στιχοι Νίκος Γκάτσος

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Δεν Μπορώ

Μουσική - Στίχοι : Νίκος Ζούδιαρης

 

 

Να γλιστρούσες στο σκοτάδι,
να πετούσες σαν αερικό...
Θα πεθάνω αυτό το βράδυ,
θα πεθάνω αν δε σε δω.

Με γλυκό κρασί θα γίνω
αργοναύτης να 'ρθω να σε βρω.
Να σε ανταμώσω λίγο
στης ψυχής μου το βυθό.

Δεν μπορώ,ο χειμώνας με πληγώνει,
άλλο πια δεν μπορώ...
Δεν μπορώ,την αυλή μου καίει το χιόνι,
άλλο πια δεν μπορώ...

Είσαι τ' άγγιγμα του ανέμου
που μου ξαφνιάζει το κορμί.
Δε σε χόρτασα ποτέ μου,
όλα ήταν μια στιγμή.

Να γλιστρούσες στο σκοτάδι,
να πετούσες σαν αερικό...
Θα πεθάνω αυτό το βράδυ,
θα πεθάνω αν δε σε δω.

Παράθεση: Το μέλος Addicted-To-Music στις 01-10-2010 στις 13:58 έγραψε... Αλκίνοος Ιωαννίδης - Δεν Μπορώ Μουσική - Στίχοι : Νίκος Ζούδιαρης     Να γλιστρούσες στο σκοτάδι, να πετούσες σαν αερικό... Θα πεθάνω αυτό το βράδυ, θα πεθάνω αν δε σε δω. Με γλυκό κρασί θα γίνω αργοναύτης να 'ρθω να σε βρω. Να σε ανταμώσω λίγο στης ψυχής μου το βυθό. Δεν μπορώ,ο χειμώνας με πληγώνει, άλλο πια δεν μπορώ... Δεν μπορώ,την αυλή μου καίει το χιόνι, άλλο πια δεν μπορώ... Είσαι τ' άγγιγμα του ανέμου που μου ξαφνιάζει το κορμί. Δε σε χόρτασα ποτέ μου, όλα ήταν μια στιγμή. Να γλιστρούσες στο σκοτάδι, να πετούσες σαν αερικό... Θα πεθάνω αυτό το βράδυ, θα πεθάνω αν δε σε δω.

 

Μπράβο βρέ Addicted-To-Music

Υπέροχο άσμα

Παράθεση: Το μέλος AlfaWolf στις 01-10-2010 στις 15:30 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος Addicted-To-Music στις 01-10-2010 στις 13:58 έγραψε... Αλκίνοος Ιωαννίδης - Δεν Μπορώ Μουσική - Στίχοι : Νίκος Ζούδιαρης     Να γλιστρούσες στο σκοτάδι, να πετούσες σαν αερικό... Θα πεθάνω αυτό το βράδυ, θα πεθάνω αν δε σε δω. Με γλυκό κρασί θα γίνω αργοναύτης να 'ρθω να σε βρω. Να σε ανταμώσω λίγο στης ψυχής μου το βυθό. Δεν μπορώ,ο χειμώνας με πληγώνει, άλλο πια δεν μπορώ... Δεν μπορώ,την αυλή μου καίει το χιόνι, άλλο πια δεν μπορώ... Είσαι τ' άγγιγμα του ανέμου που μου ξαφνιάζει το κορμί. Δε σε χόρτασα ποτέ μου, όλα ήταν μια στιγμή. Να γλιστρούσες στο σκοτάδι, να πετούσες σαν αερικό... Θα πεθάνω αυτό το βράδυ, θα πεθάνω αν δε σε δω.   Μπράβο βρέ Addicted-To-Music Υπέροχο άσμα

 

Να' σαι καλά φίλε μου. Όντως, μοναδικό τραγούδι! 

Χρήστος Θηβαίος - Αγάπη

 

'

 

Πόσο πολύ, πόσο πολύ, 
πόσο πολύ σ' αγάπησα! 
πόσο πολύ σ' αγάπησα! 
ποτέ δε θα το μάθεις... 

Απ' τη ζωή, απ' τη ζωή, 
απ' τη ζωή μου πέρασες 
κι αλάργεψες κι εχάθης, 
καθώς τα διαβατάρικα 
κι αγύριστα πουλιά. 

Πόσο πολύ σ' αγάπησα, 
ποτέ δε θα το μάθεις! 

Κι αν δεν προσμένεις να με δεις. 
κι αν δεν προσμένεις να με δεις, 
Κι εγώ πως θα ξανάρθεις... 
Εσύ του πρώτου ονείρου μου 
γλυκύτατη πνοή... 
Αιώνια θα το τραγουδώ, 
αιώνια θα το τραγουδώ 
κι εσύ δε θα το μάθεις, 
πως οι στιγμές που μου 'δωσες 
αξίζουν μια ζωή! 

Πόσο πολύ σ' αγάπησα, 
ποτέ δε θα το μάθεις!

Τα πολύτιμα τραγούδια είναι αρκετά...ένα χαρακτηριστικό απο αυτά θεωρώ "Το παράπονο" που ερμηνεύει η Ελευθερία Αρβανιτάκη,σε στίχους Οδυσσέα Ελύτη!

 

Γιώτα Νέγκα

Με τα μάτια κλειστά

Μουσική-Στίχοι: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος



Κανείς δε θα μπορέσει μου 'χες πει
να με πονέσει πάλι όπως εσύ
κι αφού είπαμε γεια με τα δάκρυα στεγνά
τα παράθυρα αφήνω όλη μέρα κλειστά

Ποτέ δε θα σ' αφήσω μου 'χες πει
να ζήσεις στα όνειρά μου όπως πριν
Κι όμως να! περπατώ μεσ' τον ύπνο σου εγώ
και μου δίνεις φιλιά στα όνειρά σου ξανά

Και σε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειστά
πώς γεννάει στο σκοτάδι η λύπη χαρά
χαρά σ' αυτόν που τώρα σ' αγαπά
χαράζει και σ' αγγίζει στα μαλλιά

Κι όμως να! περπατώ μεσ' τον ύπνο σου εγώ
και μου δίνεις φιλιά στα όνειρά σου ξανά
Και σε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειστά
πώς γεννάει στο σκοτάδι η λύπη χαρά

Κανείς δε θα μπορέσει μου 'χες πει
ποτέ να μ' αγαπήσει όπως εσύ

Χάρις Αλεξίου

O Άνθρωπός μου.

Μουσική Στίχοι: Χάρις Αλεξίου

Θα ρθει μια φορά , να νιώσω πως κι εγώ ανήκω κάπου .
Θα έρθει σαν το φώς , άνθρωπος καθαρός κι εγώ η σκιά του.
Να μου κρατάει σφιχτά , σφιχτά το χέρι ,
και λόγια καθαρά , μόνο να μου φέρει

Να γνωρίσω έναν άνθρωπο που λέει ναι και να το εννοεί.
Να γυρίζω το κεφάλι και να μένει το χαμόγελο του εκεί.
Θαν τα λόγια του χρυσάφι και ο λόγος θα χει μπέσα.
Θα χαράζει θα νυχτώνει και θα πέφτω πάντα μέσα.
Με στα μάτια θα τον βλέπω και θα μένω ο εαυτός μου .
Να το λέω να το εννοώ , πως είναι αυτός ο Άνθρωπός μου.

Κι αν πέρασα πολλά , μόνο σε μια στιγμή να τα διαγράψω.
Μπορώ να του δοθώ , να του παραδοθώ κι ας ξανακλάψω.
Φτάνει για μια φορά αυτός να φέρει ,
δύο λόγια καθαρά , στ άδειο μου χέρι.

Εδώ λοιπόν θα βρείτε ολόκληρη την “ Συζήτηση Εν Λευκώ”

http://www.os3.gr/arhive_afieromata/gr_afieromata_paylos_sidiropoylos.html#1

Παυλάκη, ήμουν  μικρός, δεν σε γνώρισα, μα πιο “μικρός” νιώθω που δεν σε “γνωρίζω” από τεμπελιά ή από αυτό που θα φοβόμουν ότι θα ένιωθα αν διάβαζα για εσένα, έχω όλους τους δίσκους σου και ήθελα να γράψω για εσένα, εδώ στον “μουσικό παράδεισο”. Είχα συγκεντρώσει πολλά από το ίντερνετ, τα είχα εκτυπώσει, μα κάθε φορά που πήγαινα να τα διαβάσω, τα έκλεινα. Τελικά ρε συ Παύλο, δεν ήταν τεμπελιά και ας είμαι τεμπέλης, να κάτι σαν τον Φλού. Ως και τραγούδι σου έβγαλα στην κιθάρα, το μόνο που ξέρω. Το έχει ακούσει ο Κώστας. Ήταν αυτό που φοβόμουν ότι θα νιώσω διαβάζοντας για εσένα. Ήταν αυτό που ένιωσα διαβάζοντας όλο το άρθρο όσο μεγάλο και αν ήταν, όχι ακούγοντας μόνο την “Συζήτηση Εν Λευκώ”, αυτή άλλωστε την έχω ξανακούσει. Έμαθα και γι’αυτούς που κομπάζουν πως ήταν κολλητάρια σου και για άλλους που έγραψαν για ’σένα και για κάποιον ροκά όνομα μεγάλο σε ταμπέλες νέον που είπε για εκείνον ο Άσιμος, και αυτός κάτι είπε για εσένα ανάμεσα στα ψιλά γράμματα… Ίσως τελικά είναι καλύτερα που δεν σε γνωρίζω ρε Παύλε…

2 πράγματα εντυπώθηκαν στο μυαλό μου

 

“αφήστε τον Παυλάκη στην ησυχία του”.

“Κάηκε για να σώσει, έλιωσε για να φωτίσει...”

Αφιερωμένο στο φίλο και μέλος Σταύρο που μου έδωσε την ώθηση, με τα εξαιρετικά ευρήματα συνεντεύξεων του Παύλου Σιδηρόπουλου

Επίσης ένα μεγάλο μπράβο στο μέλος και παραγωγό AlfaWolf για την ιδέα της κιβωτού

-----------------
Είδα πολλούς που ζήσανε για πλάκα είδα και άλλους που το πήραν σοβαρά και τραβηχτήκανε και άσχημα τραβιούνται και το πληρώσανε στο τέλος ακριβά

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : EKTORAS7911 στις 06-10-2010 16:37 ]

 

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : EKTORAS7911 στις 06-10-2010 16:39 ]

Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας: Η Μοναξιά του σχοινοβάτη Στίχοι: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας

Κόκκινο φεγγάρι, θάλασσες τεκίλα
φύλλα πεταμένα στη φωτιά
κόκκινο φεγγάρι, κόκκινο λιμάνι
κάτι μου 'χεις κάνει

κάτι μου 'χεις κάνει

Είδα πολλούς που ζήσανε για πλάκα
είδα και άλλους που το πήραν σοβαρά
και τραβηχτήκανε και άσχημα τραβιούνται
και το πληρώσανε στο τέλος ακριβά

Με τα μαύρα ρούχα, αμίλητοι καπνίζουν, οι φίλοι
κι ονειρεύονται να φύγουν μακριά
οι φίλοι που δε βρήκανε τίποτα ν' αγαπήσουν
που δεν πιστεύουν τίποτα, κανέναν, πουθενά

Υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να τρελαθείς
υπάρχουν και άλλοι τόσοι για να λες υπομονή υπομονή
όμως για μένα είναι αργά να τρελαθώ…
και είναι ακόμα πιο αργά να κάνω υπομονή…

 

θα περιμένω άλλες μέρες…

θα περιμένω άλλες μέρες…

θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ,
και για το πείσμα σας γουρούνια θα αντέχω,
θα περιμένω άλλες μέρες…

θα περιμένω άλλες μέρες…

θα περιμένω άλλες μέρες…

Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Έλα εδώ κοντά
να σου δώσω ένα φιλάκι
έλα μη μου κλαις
άσπρο μου χελιδονάκι

Ο Θεός να μας φυλάει
από μάτι που κοιτάει πονηρά
Ο Θεός να μας σκεπάζει
όταν η ψυχή τρομάζει την χαρά
Πες μου, τι σε πολεμάει;

Γέλασε ξανά
κρυσταλλένιο μου αγγελούδι
η άνοιξη να 'ρθει
να φωτίσει το τραγούδι

Μέλισσες και πεταλούδες
να στολίζουν τις φτερούγες που φοράς
και τα σύννεφα ν' ανοίξουν
τον Θεούλη να σου δείξουν, να μιλάς
Να σταθώ κι εγώ στο πλάι

Με τραγούδια και ζαφείρια
θα σου κάνω τα χατίρια
Μην πονάς
θα σου στείλω εγώ δελφίνια
απ' την Πάφο ως την Κερύνεια να γυρνάς
όλες του νησιού τις χάρες να φοράς
χελιδόνι, τη ζωή να τραγουδάς

 

from Rory's Irish Tour 1974

Tell me, who's that coming? Not walking, no running. Cool as the mountain breeze. Tell me, who's that coming? Not walking, no running. Could make my guitar play Automatically. Tell me, who's that speaking? To make my heart start beating. Really wanna make it pound. Well, those words she's saying, Could make  the devil start praying. On his knees down upon the ground. She's always had just what it took, To read me like I was an open book. There's something burning down deep inside of me, And she's the only one who can set me free. Awhhh.. now... solo Tell me, who's that coming? Not hitching no thumbing. Walking up on me. Well, I'm sure I am coming Yeah, she's the one..and, she'll always be. Tell me, who's that coming? Not walking, no running. Cool as the mountain breeze. Well, that song she's humming, yeah she's the one that Could make my guitar  play Automatically. She's always had just what it took, To read me like I was an open book. There's something burning deep inside of me, And she's the only one who can set me free. Awwhhhhh... solo

-----------------
Όταν ο Rory μιλάει στην Fender του και αυτή του ανταπαντάει... Σε ευχαριστούμε Rory Gallagher τώρα σε ακούνε ο Θεός και οι Άγγελοι. Thank you Ireland God bless

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : EKTORAS7911 στις 08-10-2010 11:24 ]

 

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : EKTORAS7911 στις 08-10-2010 12:08 ]

Kansas - Dust in the wind

 

I close my eyes
only for a moment
and the moment's gone
all my dreams
pass before my eyes a curiosity
dust in the wind
all we are is dust in the wind

Same old song
just a drop of water
in the endless sea
all we do
crumbles to the ground
though we refuse to see
dust in the wind
all we are is dust in the wind

Now, don't hang on
nothing last forever
but the earth and sky
it slips away

And all your money
won't another minute buy

Dust in the wind
all we are is dust in the wind
dust in the wind
everything is dust in the wind..