Παράθεση:
Το μέλος Spartan-Werewolf στις 17-07-2011 στις 23:34 έγραψε...
@ cembalo :
Πραγματικά χαίρομαι που υπάρχουν Έλληνες μουσικοί με γνώσεις και πάθος για την μουσική που αγαπούν και θέλουν να υπηρετήσουν!...
Επισκέφτηκα το blog σας http://www.pianoeforte.wordpress.com και τολμώ να πω ότι είναι από τα πιο καταρτισμένα και άρτια μουσικά blogs κλασσικό-ρομαντικής μουσικής και το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις της κλασσικό-ρομαντικής μουσικής!...
Κατανοώ την αναμονή σας, καθ’ ότι αναμένω και εγώ αντίστοιχα ένα μουσικό όργανο (όχι πιάνο…) και σας εύχομαι και εγώ να έχετε καλή και «γερή» άφιξη και παραλαβή του πιάνου σας!
|
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και τις ευχές!
Με τα ιστορικά όργανα, ειδικά τα πιάνα, το θέμα είναι λιγάκι πολύπλοκο... Φυσικά και όλοι θέλουμε να παίζονται, όμως κάποιες φορές αυτό είναι αδύνατον, γιατί δεν το επιτρέπει η κατάσταση του μηχανισμού. Μερικές φορές κάνεις κακό στο όργανο αν το χρησιμοποιείς όταν δεν είναι σε κατάσταση παιξίματος, όπως λέμε δεν είναι "playable"... Τότε μπορεί να καταπονήσεις περισσότερο το όργανο και το μηχανισμό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, καλύτερα να "αναπαύεται" το όργανο, ώστε κάποια στιγμή να γίνει η σωστή συντίρηση και μετά να μπορεί, εάν αυτό καταστεί δυνατόν, να παιχτεί με ασφάλεια και να αποδώσει τα μέγιστα! Επίσης, τέτοια πιάνα είναι καλό να παίζονται με προσοχή -ο μηχανισμός τους απαιτεί τεχνική διαφορετική από εκείνη του σύγχρονου πιανίστα, και αν παιχτούν με τα δικά μας "στάνταρ", δεν αποδίδουν τον όμορφο ήχο τους, και μπορεί και να πάθουν κάποια ζημιά.
Σε περίπτωση που ένα πιάνο είναι σε τέτοια κατάσταση ωστε δεν επιδέχεται πλήρη αποκατάσταση, είναι καλύτερα να το αφήνουμε στην ησυχία του και να αναζητούμε μια κόπια. Ορισμένοι κατασκευαστές σήμερα, φτιάχνουν κόπιες παλαιών πιάνων που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από το πρωτότυπο -και είναι σίγουρα καλύτερο να παίζει κανείς σε ένα πιάνο που λειτουργεί άψογα κι ας είναι κόπια, παρά σε ένα πρωτότυπο που δεν μπορεί πια να μας δώσει τα "χαρίσματά" του...!
Ωστόσο, σαφώς και είναι καλύτερα τα παλαιά όργανα να αποκαθίστοναι και να παίζονται. Αυτή είναι και η θέση πολλών Curators σε μουσεία μουσικών οργάνων διεθνώς. Όταν το όργανο παίζεται, παραμένει "ζωντανό", και κάτι που δεν ξέρουν πολλοί, αποκλείεται να πιάσει κάποιο παράσιτο στο ξύλο του πχ σαράκι (λόγω των κραδασμών από το παίξιμο).
