Ερασιτέχνες

Φιλε αθως μην αναπαραγεις σε προσωπικο το ζητημα απο αυτα που γραφω.Ξεπερασε το.Ειναι σκεψεις και αποψεις που ερχονται προς συζητηση με διαφορετικες σκεψεις και αποψεις.Η ακομα και ιδιες.Ονομασε μου τους καταλληλους "διαυλους" για να συνεχιστει η ωραια συζητηση.Αλλωστε το κοινο σημειο παραμενει.Ειμαστε ολοι μουσικοι και σε τελικη αναλυση υπαρχει κοινο εδαφος κατανοησης.

Βλέπω δυστυχώς σε πολλά θέματα, που υπάρχει μια διάσταση απόψεων , αυτά να εξελίσσονται  σε αντιπαραθέσεις προσωπικού επιπέδου με αποτέλεσμα να δίνεται η βαρύτητα σαυτές και όχι στο κυρίως θέμα.

Το θέμα λοιπόν δεν ειναι αν  «ένας ερασιτέχνης  δεν έγινε επαγγελματίας  και για ποιούς λόγους»  ή μια «αντιπαλότητα μεταξύ ερασιτεχνών και επαγγελματιών» .

Μην προσπαθούμε να βάλουμε σε μια ζυγαριά ανόμοια πράγματα (ερασιτέχνη-επαγγελματία) ,δεν ζυγίζονται.

΄Ενας ερασιτέχνης ασχολείται με την ‘εν προκειμένω’  μουσική για να ικανοποιήσει το μεράκι του , το χόμπυ του . Ο επαγγελματίας ασχολείται για βιοποριστικούς λόγους. Είναι τεράστια η διαφορά .  

Είναι φυσικό ο επαγγελματίας, εφόσον ασχολείται  καθημερινώς με το αντικείμενό του, να είναι αρτιότερος ( οχι πάντα) του ερασιτέχνη. Εχει αποκομίσει μέσα από την εργασία του γνώσεις ,πείρα και τόσα άλλα ,που  εκ των πραγμάτων καθίσταται ειδικός.

Δυστυχώς διακρίνω  και μέσα στα σαιτ μια υπεροψία από μερικούς επαγγελματίες, -όπως λένε-  (ευτυχώς όχι όλους),  που αντί να γράψουν κάτι οφέλιμο, χρήσιμο  που σίγουρα θα γνωρίζουν, αναλλώνονται να σχολιάζουν επι προσωπικού.

Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω γραπτό  ερασιτέχνη (ιδιαίτερα νεαρών φίλων),που  ρωτάει- ψάχνεται και παίρνει σχετικές απαντήσεις, αλλά παράλληλα λυπάμαι (λίγο) όταν οι απαντήσεις είναι επίσης ερασιτεχνών  και όχι επαγγελματιών ως θάπρεπε  (ουκ ολίγοι από ότι βλέπω , στο ΜΗ).

Αγαπητέ reteos θα συμφωνήσω και πάλι μαζί σου. Όπως έγραψα πρόσφατα στο τελευταίο σου μάθημα μουσικής η σαφήνεια και η τεκμηρίωση που δίνετε σε πολλά άρθρα κάνει τους επαγγελματίες ''να ζηλεύουν'' γιατί τέτοια άρθρα θα έπρεπε συχνάνα σχολιάζονται και να εμπλουτίζονται από επιπλέον γνώσεις που σίγουρα μπορούν δώσουν οι επαγγελματίες πράγματι όμως διαβλέπω όχι μόνο σ' αυτό το site αλλά και σ' όλα τα αντίστοιχα ελληνικά μουσικά sites να υπάρχει μια αρνητική στάση. Ακόμα κι αν το άρθρο είναι ''πλήρες'' θα ριχτεί το φαρμακερό βέλος

 Eπιτρεψέ μου αν θέλεις μια πολυ μικρή αντίρρηση :  δεν θα τολμήσω να δεχθώ τη λέξη «ζηλεύουν». Νομίζω ότι ειναι υπερβολική (αν κάνω λάθος διορθωσέ με σε παρακαλώ).  Και δεν μπορώ να βάλλω όλους τους επαγγελματίες στο «ιδιο σακκί». Υπάρχουν εξαιρετικοί από ότι έχω διαπιστώσει και εδώ μουσικοί ,με ήθος και χαρακτήρα που με έχουν εντυπωσιάσει . Νομίζω λοιπόν  πως είναι θέμα χαρακτήρα. Πάντως χαίρομαι που μας δινεται η ευκαιρία και σχολιάζουμε σχετικά και σίγουρα  καλοπροαίρετα  το θέμα. 

Εντάξει θα συμφωνήσω ότι έπρεπε να βάλω μπροστά τη λέξη μερικοί ''ζηλεύουν'' . Εξ' άλλου τα εισαγωγικά δίνουν στη λέξη μεταφορική έννοια. Πχ εγώ μπορεί να εννοώ ότι θα ήθελαν οι μερικοί να συμμετάσχουν αλλά όχι τζάμπα - και στηνεποχή λιτότητας και ανεργείας που ζούμε ίσως να έχουν δίκιο.

Πράγματι μελετώντας το προφίλ πολλών μελλών που δηλώνουν μουσικοί στο ΜΗ συμπεραίνω ότι πολλοί συμμετέχουν και μπράβο τους έστω και με πολλές γκρίνιες.

Εγώ τοποθετήθηκα έτσι από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου σ' όλα τα ελληνικά μουσικά sites.

...."Πχ εγώ μπορεί να εννοώ ότι θα ήθελαν οι μερικοί να συμμετάσχουν αλλά όχι τζάμπα - και στηνεποχή λιτότητας και ανεργείας που ζούμε ίσως να έχουν δίκιο"..... 

Τώρα συμφωνώ . Nάσαι καλά και σ΄ευχαριστώ -σαν ερασιτέχνης- για τα καλά σου λόγια.  

Οι αρχαίοι λέγαν '' όσο μαθαίνεις τόσο καταλαβαίνεις πόσα λίγα ξέρεις''.

Επομένως οι επισκέπτες των forums ψάχνουν να βρουν απαντήσεις σε απλοϊκές ερωτήσεις γιατί αν αγοράσουν απ' ευθείας βιβλίο πιθανόν να το βάλουν στο ράφι ειδικά αν πρόκειται για δύσκολο θέμα (πχ Θεωρητικά Αρμονίας). Προσωπικά ψάχνοντας για τα ασυγέραστα συστήματα αγόρασα αρκετά βιβλία που όμως δεν μου λύσανε βασικές απορίες , οι οποίες μου λύθηκαν από τα forums και μετά τα βιβλία ήταν πράγματι βοήθεια.

Άρα ένας ερασιτέχνης που αρθρογραφεί δεν θέλει-ούτε και μπορεί- να υποκαταστήσει κάποιον πτυχιούχο μουσικό ή συγγραφέα απλώς με δικά του λόγια προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει κάτι που ό ίδιος μέχρι προ τινος θεωρούσε δύσκολο και ακατανόητο και τώρα του φαίνεται εύκολο και κατανοητό.

Τουλάχιστον εγώ στα μέχρι τώρα άρθρα μου στο ΜΗ αυτό προσπαθώ να κάνω -τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο .

Πιστεύω δε ακράδαντα ότι παίρνοντας οι αρχάριοι τέτοιες γνώσεις από τεκμηριωμένα και τριπλοελεγμένα άρθρα στο εγγύς μέλλον θα αγοράσουν και βιβλία και πολλοί θα ζητήσουν και τη βοήθεια δασκάλου......

Διάβασα με καθυστέρηση το ενδιαφέρον αυτό θέμα και τη σχετική συζήτηση και θα συγχαρώ τον Στέφανο που το έθεσε και όσους μετέχουν.

Επειδή είμαι  ερασιτέχνης όχι μόνο στη μουσική, αλλά και σε άλλους τομείς, ας μου επιτρέψετε να παραθέσω εδώ κάποια από όσα σχετικά έχω γράψει σε ένα βιβλίο μου για ένα άλλο μου χόμπυ, τον Ραδιοερασιτεχνισμό.

"Ερασιτέχνης είναι εκείνος που καλλιεργεί με ζωηρό ενδιαφέρον κάποια ασχολία όχι επειδή επιδιώκει απ'αυτήν επαγγελματικά, οικονομικά ή άλλα οφέλη αλλά αποκλειστικά και μόνο επειδή είναι γι αυτόν κάτι πολύ ευχάριστο και συναρπαστικό.

Έτσι βλέπουμε γύρω μας ερασιτέχνες φωτογράφους, μουσικούς, ζωγράφους, αθλητές, ψαράδες κλπ. ...

Το πόσο αγαπά ο ερασιτέχνης αυτό, στο οποίο επιδίδεται, φαίνεται από το πρώτο συνθετικό της λέξης "ερασιτέχνης" που προέρχεται από τη λέξη "έρως". Ο ερασιτέχνης είναι λοιπόν εραστής της τέχνης, με την οποία ασχολείται...

Ο άνθρωπος -και ιδιαίτερα ο σημερινός- έχει ανάγκη από ευχάριστες εξωεπαγγελματικές ασχολίες, που να γεμίζουν αποδοτικά τις ελεύθερες ώρες του, να αξιοποιούν τις δημιουργικές του δυνάμεις και να τον ηρεμούν από το άγχος και τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Να τον ξεκουράζουν και να τον διασκεδάζουν. Να του ευρύνουν το πνεύμα και να ολοκληρώνουν την προσωπικότητά του.

Όλο και περισσότεροι  άνθρωποι έχουν ένα τουλάχιστον "χόμπυ", όπως επικράτησε να λέγονται οι ασχολίες αυτές, σε αντιδιαστολή με τις επαγγελματικές και καταναγκαστικές ασχολίες.

Το χόμπυ συμπληρώνει την επαγγελματική απασχόληση και όταν χρειαστεί μπορεί να την αντικαταστήσει, ώστε ο συνταξιούχος, ο ασθενής ή ο ανήμπορος να μην αισθάνεται παραγκωνισμένος. Αναπτύσσει τη φαντασία και τον αυθορμητισμό. Απελευθερώνει τον άνθρωπο και τον κάνει δημιουργικό.  Παίζει σπουδαίο ψυχαγωγικό και μορφωτικό ρόλο, γιατί απαιτεί από τον ερασιτέχνη που ασχολείται μ'αυτό, τον 'χομπίστα" να αναπτύσσει ειδικές δραστηριότητες και ικανότητες, να γίνεται "ειδικός" σε κάτι έξω από τη δουλειά του.... ".

Θα προσπαθήσω να το θέσω πολύ απλοικά:

1) ερασιτέχνης=εραστής της τέχνης

2) επαγγελματίας=επιτηδευματίας

Όσον αφορά τις έννοιες που έχουμε προσδώσει στην καθημερινότητα:

a) o επαγγελματίας κάνει κάτι για να βγάλει λεφτά ασχέτως αν το αγαπά ή όχι
b) ο ερασιτέχνης το κάνει επειδή το γουστάρει χωρίς να έχει κανέναν πάνω απο το κεφάλι του (αφεντικό, διευθυντή κλπ)

Σχετικά με το δεύτερο πιστεύω πως η αντιπαράθεση αυτών των δυο εννοιών αποτελεί άλλη μια δομή ιεραρχίας (όπως δάσκαλος-μαθητής κλπ κλπ)

Ο ορισμός του Ερασιτέχνη = (έρως + τέχνη = Ο εραστής της τέχνης = Ο φιλότεχνος = Ο ασχολούμενος με την τέχνη επειδή τον ψυχαγωγεί...)

Όλοι αρχίζουμε μουσική από αγάπη και μεράκι. Ερασιτεχνικά δηλαδή. Αυτόν τον έρωτα κάποιοι το κάνουνε και επάγγελμα και προσπαθούν να ζήσουν μέσα από τον έρωτα αυτόν.

’’ ……οι ΕΙΔΙΚΟΙ ΜΗ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ-όπως οι πτυχιούχοι μουσικοί, ας  γίνουν ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ.’’ λέει κάπου ο Φαίδωνας. Πιστεύω  ότι εννοεί να γίνουν ’’ερασιτέχνες’’ με την ετυμολογική ανάλυση του όρου και απλώς ζητά από τους ειδικούς μουσικούς να ξεκινήσουν μια εκστρατεία πληροφόρησης και να γίνουν ερασιτέχνες (ετυμολογικά).

Το λέω αυτό γιατί μπορεί να γίνει παρεξήγηση γιατί δεν εννοώ το ‘’ερασιτέχνης ‘’  με την αλληγορική του έννοια γιατί τότε ο επαγγελματίας θα είχε απόλυτο δίκιο παρεξήγησης αλλά κι εγώ  δεν θα τολμούσα να το θέσω μ’ αυτή την έννοια. (μπορούμε την αλληγορική έννοια να τη χρησιμοποιήσουμε για την πλειονότητα των πολιτικών μας...)

Επίσης θα επισημάνω ότι στην περίπτωση μας στο ΜΗ ο μουσικός ερασιτέχνης που αρθρογραφεί με μεράκι –πιστεύω ότι τα κείμενα του έχουν μια περίσσια ευαισθησία- θα πρέπει  μάλλον να ‘’συγκινεί’’ και να υπόκειται σε καλόπιστη κριτική όχι όμως στη βάσανο αρνητικής κριτικής και μάλιστα πολλές φορές με προσβλητικό ύφος. 

Μη κολλατε σε ορισμους, τι ειναι ερασιτεχνης κλπ

Υπαρχουν ερασιτεχνες πιο επαγγελματιες απο επαγγελματιες και επαγγελλματιες πιο ερασιτεχνες απο ερασιτεχνες, υπο ολες τς εννοιες που μπορουν να δωθουν στις λεξεις.

Ο σκοπος του θεματος οπως καταλαβα ηταν να "υπερασπιστει" τον ερασιτεχνη και την προσφορα του στην ενημερωση μεσω του ιντερνετ.

Ειναι γνωστο οτι στο ιντερνετ θα βρεις απο τη μεγαλυτερη σοφια μεχρι τη μεγαλυτερη .... κοτσανα, γραμμενη απο ερασιτεχνες (αφου συνηθως οι επαγγελματιες δινουν σπανιως δωρεαν ενημερωση). 

Αυτο που ειναι δυσκολο ειναι  να μπορει ο αναγνωστης να αναγνωρισει τις κοστανες και να τις αποφυγει.

Για να μπορει να το κανει αυτο πρεπει να ειναι καλυτερα καρτατισμενος απο τον συγγραφεα.

Αν αυτος ο καλυτερα καρτατισμενος γραψει την αποψη του και εγκρινει θα ειναι ενα συν για τον συγγραφεα.

Και παλι ομως ο απλος μη καταρτισμενος αναγνωστης που προσπαθει να ενημερωθει, θα πρεπει να ξεχωρισει οτι η εγκριση προερχεται απο καποιο αξιοπιστο ατομο.

Η ποσοτητα λοιπον των θετικων σχολιων (εγκρισεων) απο οποιονδηποτε, δεν ειναι αποδειξη της αξιοπιστιας ενος ενημερωτικου ποστ ή αρθρου.

Το μονο χρησιμο λοιπον που μενει απο τετοια θεματα (αρκει να μην εχει να κανει με θεματα ασφαλειας πχ ερασιτεχνικα αρθρα ιατρικης )  ειναι να φερνει τον αναγνωστη στη θεση να αρχισει να ψαχνει και να προσπαθει να μαθει περισσοτερα.

Το σιγουρο ομως ειναι, στη μουσικη ιδιαιτερα, οτι μπορουν να υπαρχουν διαφωνιες και μεταξυ των "επαγγελματιων" πολυ υψηλου επιπεδου (ανωτερα θεωρητικα κλπ).

Οποτε μη σκατε.

Οτι και να δαβασετε δεν τελειωνετε ποτε. Θα υπαρχει και το επομενο σκαλοπατι.

Απλα μελετατε και αν εχετε την ευκαιρια βρειτε και τις πηγες των γνωσεων για διασταυρωση των πληροφοριων.

Τις περισσοτερες φορες, εργαζεσαι υπο τις διαταγες καποιου εργοδοτη και "χρησιμοποιεις" το χομπι σου επαγγελματικα για την εξυπηρετηση των σκοπων αυτου και οχι των δικων σου αγνων, οπως ξεκινησαν απο τον ερασιτεχνισμο, σκοπων.

Εκει δεν υπαρχει ευτυχια, αλλα μαλλον ευχεσαι να εκανες μια αλλη δουλεια, παρα να εξασκεις επαγγελματικα το χομπι σου (που στο τελος πολλοι το σιχαινονται μαζι με τη δουλεια τους).

Ακομα ομως και οταν δουλευεις αυτονομα και παλι εχεις κολληματα.

Πχ σκεψου να εισαι ο ταδε μεγαλος μουσικος που ξεκινησε ερασιτεχνικα και επειδη η μουσικη του αρεσε στο ευρυ κοινο εκλεισε ενα συμβολαιο με μια δισκογραφκικη να βγαζει 1 δισκο το χρονο.

Βγαζεις τον πρωτο δισκο, ομορφα και ωραια, ολοι ευχαριστημενοι, εσυ που εκδωθηκαν τα τραγουδια σου, ο κοσμος που τα αρεσουν και η δισκογραφικη που εχει εσοδα.

Τον επομενο χρονο δεν εχεις εμπνευση. Τι κανεις? Βγαζεις με το ζορι κατι να μη χασεις το συμβολαιο. ('η ξαναγινεσαι ερασιτεχνης)

Εκει αρχιζουν τα παρατραγουδα.

Τον επομενο χρονο εχεις αλλαξει γουστα και ενω σου αρεσε να γραφεις πχ ροκ τραγουδια (και με αυτα εγινες γνωστος και αγαπητος στο κοινο), τωρα σου αρεσει να γραφεις εντεχνα λαικα.

Βγαζεις τα τραγουδια που σου αρεσουν και ερχονται οι πρωτες κριτικες "το γυρισε στα μπουζουκια για το κερδος" κλπ κλπ

Ετσι αναγκαζεσαι και γραφεις μουσικη κατα παραγγελια ειτε απο τη δισκογραφικη που εχεις συμβολαιο ειτε απο το κοινο σου που απαιτει να εισαι ιδιος για μια ζωη με αυτον που γνωρισαν στην αρχη.

Φανταζεσαι τον Ozzy να του αρεσει τωρα πια να τραγουδαει Sinatra, και να ειναι αναγκασμενος να βγαινει στη σκηνη και να λουζεται αιμα ουριλαζοντας αφου αυτο θελει το κοινο?

Οταν εισαι επαγγελματις κανεις το κεφι των αλλων και οχι το δικο σου.

Αν τυχει να ειναι και δικο σου κεφι, τοτε εισαι τυχερος (αλλα αυτο δεν μπορει να γινεται συνεχεια)

-----------------

....click for Spyros Delta....click for Μαθήματα Κιθάρας....

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : delta66 στις 07-08-2012 18:24 ]

Σπυρο μιλαω για την περιπτωση που ειναι και δικο σου κεφι.  Κατα τ' αλλα εχεις απολυτο δικιο και συμφωνω απολυτως.

Είναι από μια άλλη σκοπιά σωστές παρατήρήσεις - οπως πάντα delta66.

Να και μια ευκαιρία να μας πεις ότι ξέρεις για τα της 'Αρμονίας':

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Splatt_Forums&file=viewtopic&topic=27561&gotolast=1

Επειδή το θέμα είναι σχετικό και με το πρωτοσέλιδο του ΜΗ το επαναφέρω γράφοντας κάποιο απόφθεγμα που πήρα από φίλο μουσικό, μου άρεσε και το παραθέτω:

'' Ερασιτεχνης δεν ειναι αυτος που εχει δεν εχει πτυχιο αλλα αυτος που αγαπαει τη μουσικη.

Αυτος όμως που βλέπει τη μουσικη σαν επαγγελμα μετατρεπεται σε εναν ερασιτεχνη επαγγελματια που ασχολειται μονο για τα χρηματα κι οχι για την αξια της μουσικης ''

Ελαφρως ακραια η αποψη.

Οι ιδιες λεξεις στην εντελως αντιθετη πλευρα θα μπορουσαν να σημαινουν

ερασιτέχνης, αυτος που δε διαθέτει επαγγελματισμό, οργανωτικότητα ή ειδικές γνώσεις, αλλά χαρακτηρίζεται από προχειρότητα κι ανευθυνότητα
Ο επαγγελματιας μπορει να ειναι ενας ερασιτεχνης που κανει τοσο πολυ καλα αυτο που αγαπαει, που αλλοι τον αμοιβουν για να το κανει

Το κλέβω αγαπητέ Στέφανε. Αυτό τα λέει όλα.

Αγαπητέ φίλε καλησπέρα

Αυτό που έβαλες για μότο σου θα ήθελα να σου πω πως απο τότε που ξεκίνησα να μαθαίνω τη θεωρία της Μουσικής και της Αρμονίας κάθε μέρα καταλαβαίνω πόσα λίγα ξέρω.

Από μή μουσικός τώρα θεωρούμαι ''μουσικός'' και ίσως κάποτε γίνω μουσικός.

Στέφανος

Υπαρχει πολυ κακο για το τιποτα σ αυτη τη συζητηση,τα πραγματα ειναι τοσο ρευστα και πολυδιαστατα στη μουσικη,που ξεφευγει το πραμα απ τον επαγγελματισμο ή οχι.Υπαρχουν επαγγελματιες με ή χωρις εμπνευση,ερασιτεχνες το ιδιο.Εγω προσωπικα,θα απεφευγα τον επαγγελματισμο απο την αποψη των σεσσιοναδων.Δεν μου δινει καμμια ευχαριστηση και δεν θα τα καταφερνα κιολας.Αλλα για καποια δικια μου δουλεια δεν θα χα προβλημα να πληρωθω,ετσι ωστε να μπορεσω συνεχισω να δουλευω,αλλα φυσικα θα παιζα και αφιλοκερδως για καποιο δρωμενο.Για μενα καλο ειναι  να υπαρχει μελετη και καλλιεργεια της ορμης απ την οποια πηγαζει η μουσικη,αλλα οχι σε πολυ κλειστα πλαισια..Και αυτος ειναι ο λογος που πολλοι "ατεχνοι" προχωρησαν τη μουσικη μιλια μακρυτερα αποτι καποιοι λιγοτερο ευφανταστοι συναδελφοι τους.