Βρισκόμασταν στο τσατ μια γυναικα και ενας άντρας.... και ο βαγγος έπαιζε τσιφτετέλι εκεινη τη στιγμή
μπαινει λοιπόν καποια η οποία λέει ... γιατι δεν χορεύετε βρε?
Αμεσως μετα ο βάγγος βαζει ενα βαρυ ζειμπέκικο ....
και αναρωτιέμαι τι απεχθέστερον........
Αντρας να χορεύει τσιφτετέλι ή γυναικα ζειμπέκικο?????
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 08-09-2012 11:42 ]
Απεχθέστερο δεν θα το έλεγα, αν λάβουμε υπ΄όψιν ότι ο χορός είναι εσωτερική ανάγκη έκφρασης μέσω κίνησης και ρυθμού, οπότε αν κάποιος "νοιώθει" λίκνισμα ή μαγκιά ή πόνο είναι δικό του θέμα. Ωστόσο κάποιοι χοροί έχουν καταξιωθεί (άγραφα) ανδρικοί και κάποιοι γυναικείοι.
Σε δημόσιο χώρο προτιμώ άντρες στον ζεϊμπέκικο και γυναίκες στο τσιφτετέλι, με μέτρο και χωρίς κατάληψη πίστας σε σημείο κορεσμού των υπόλοιπων που βλέπουν.
Με τον τρόπο που το έθεσες πάντως προτιμώ ο άντρας να μην ασχολειται με τσιφτετέλια, κι έχω μια ελάχιστη ανεκτικότητα στη γυναίκα.
Αν και πολυσυζητημένο, ενδιαφέρον το θέμα . Κατα αρχάς συμφωνώ απολύτως με τη Μαίρη που γράφει ότι ο χορός είναι έκφραση και κατά συνέπεια τίποτε στο χορό δεν είναι απαγορευτικό και απεχθές.
Συνηθίζεται βέβαια τα ζειμπέκικα να τα χορεύουν οι άνδρες και τα τσιφτετέλια οι γυναίκες αλλά και γιαυτό εγω διατηρώ επιφυλάξεις . Νομίζω πως ορισμένα ζειμπέκικα , (συνήθως τα βαριά ,αυτά δηλ με αργό σχετικά τέμπο) (πχ. το «βρέχει φωτιά στη στράτα μου» ή το "καρδια παραπονιάρα") ταιριάζουν στούς άνδρες και ορισμένα (τα γρήγορα), (πχ. «Μου ' φαγες όλα τα δακτυλίδια ή το "παραμυθάκι μου" ) ταιριάζουν στις γυναίκες .
Κάτι αντίστοιχο και με τα τσιφτετέλια .
Συμπερασματικά θέλω να πώ ,πως έχει μικρή σημασία ο ρυθμός (Ζειμπέκικο ή τσιφτετέλι) και μεγάλη το τραγούδι.
Ακους ειναι απεχθες...
Καλο θα ηταν να μην ειμαστε ποτε τοσο απολυτοι σε ολα...Διαφωνω καθετως και με τον Μαριο...Εχω δει αντρες να χορευουν τσιφτετελι και να ειναι για κλαματα. Και γυναικες να χορευουν ζειμπεκικο και να ναι για γελια...
Αλλα υπαρχει και μια μικρη κατηγορια ανθρωπων που ειναι η εξαιρεση... Αντρες να χορευουν τσιφτετελι και να σε απογειωνουν και γυναικες να χορευουν ζειμπεκικο και να σε καθηλωνουν..
Εξαιρεσεις υπαρχουν παντου...Ας κοιταμε την θετικη και ομορφη πλευρα των πραγματων μουσικοπαιδακια μου..
Θέμα διάθεσης, ιδιοσυγκρασίας και ανάγκη ελεύθερης έκφρασης, που η σημερινή εποχή την προσφέρει. Σε δημόσιες εμφανίσεις, όλο και περισσότερες γυναίκες πρωτοστατούν στο ζεϊμπέκικο (δείχνοντας μια πιο βαριά διάθεση) και άντρες στο τσιφτετέλι (δείχνοντας ανάλαφρη διάθεση), ίσως και ως ανάγκη ψυχικής εξισορρόπησης, εκτός από επίδειξης (που δυστυχώς αρκετοί αρέσκονται).
Δυστυχώς, αρκετές φορές όταν οι άντρες χορεύουν ζεϊμπέκικο το χορεύουν σαν νησιώτικο και καρσιλαμά (στην καλύτερη περίπτωση), οπότε το θέμα οπτικά φτάνει στα όρια του απεχθούς αστείου. Ακόμα πιο αστείο οι παρευρισκόμενοι να χτυπάνε παλαμάκια επιβράβευσης στις 'αξιοθαύμαστες' επιδόσεις των χορευταράδων και να δίνουν τα συγχαρητήρια όταν τελειώνουν το χορό (ως ένδειξη κουλτούρας).
Λίγη προπόνηση στο σπίτι, πριν βγούμε σε δημόσια θέα δεν βλάπτει...
Ο κακός χορευτής είναι το απεχθέστερο.
Άλλο ο χορός της κοιλιάς, άλλο το τσιφτετέλι. Ο χορός της κοιλιάς είναι δύσκολος, χρειάζεται εξαιρετική τεχνική και δεν σημαίνει απλά λικνίζομαι ,όσο ναζιάρικα και να το κάνω.
Θα θέσω μόνο το εξής ερώτημα: Έχετε δει Άραβα να χορεύει τσιφτετέλι; Ή ακόμα καλύτερα, έχετε χορέψει με Άραβα τσιφτετέλι (για τις γυναίκες)?
Ανήκω στην κατηγορία γυναικών που ενίοτε ρίχνουν και τις στροφές τους...
Συμφωνώ με την άποψη της Pastella πως το "απεχθέστερο" απ΄όλα είναι ο κακός χορευτής. Αν καταφέρουμε και βάλουμε, έστω και για λίγο, στην άκρη τα "πρέπει", τα διάφορα στερεότυπα και το τι θεωρείται σύνηθες, θα διαπιστώσουμε πως το ζητούμενο στην περίπτωση αυτή είναι ο καλός χορός απ΄όποιον και αν αυτός χορεύεται.
Με το σκεπτικό αυτό, λοιπόν, εξίσου όμορφο μπορεί να είναι το θέαμα ενός χορού, ασχέτως με το φύλο αυτού που τον χορεύει ή της εξοικείωσής μας με αυτό που βιώνουμε. Το σπανακόριζο, ο μουσακάς, τα ντολμαδάκια ή το γαλακτομπούρεκο μπορεί νάναι εξίσου εύγευστα, ασχέτως αν τα μαγείρεψε ένας άνδρας ή μία γυναίκα, η μάνα ή η...γυναίκα μας...
Πριν από αρκετά χρόνια, πήγα με κάτι φίλους σε ένα υπόγειο αραβο-ισραηλινό στέκι με καταπληκτική ζωντανή μουσική στο Μανχάταν της Ν. Υόρκης. Κάποια στιγμή, και ενώ το κέφι βρίσκονταν στο απόγειό του, γίνεται για λίγα δευτερόλεπτα μία μικρή παύση που την ακολούθησε αρχικά ο ήχος από το τουμπερλέκι και κατόπιν των υπόλοιπων οργάνων στο ρυθμό χωρού της κοιλιάς/τσιφτετέλι. Αμέσως μετά ανεβαίνει στην πίστα ένας από τους σερβιτόρους του μαγαζιού, αρχίζοντας να λικνίζει το σώμα του, αρχικά σε αργό και σιγά-σιγά σε ολοένα αυξανόμενο ρυθμό. Ήταν ένας χορός ποίημα, που έκανε ολόκληρο το μαγαζί να σείεται κυριολεκτικά. Όταν δε έβγαλε αργά χορεύοντας το λεπτό λευκό του πουκάμισο, αποκαλύπτοντας το καλογυμνασμένο μυώδες κορμί του, το γυναικείο κοινό στην κυριολεξία παραληρούσε...
Κάτι ωραιότερο -όσον αφορά στο συγκεκριμένο είδος χορού- δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου έως τώρα...
ΥΓ. Έχω δει, όμως, και άτομα, που αν και χορεύουν αντικειμενικά "άσχημα" και εντελώς εξωσυμβατικά, αυτό που αποπνέουν να είναι κάτι πολύ ωραίο, αυθεντικό και αισθαντικό που το παρακολουθείς πολύ ευχάριστα και το κάνει να φαίνεται "όμορφο".
Η μαγκούρα του βοσκού θα είχε λόγο ύπαρξης αν χρησιμοποιόταν πάνω στο "γιουσουφάκι". Ντομ, σ΄αυτή την περίπτωση αναθεωρώ την αρχική αντίρρηση και συμφωνώ με το "απεχθές" παρ΄όλο που ο χορευτής είναι καλός.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 08-09-2012 16:42 ]
Εχουμε συγκατοικήσει ή συζήσει μαζί και ξέρεις τι ακριβώς βλέπω και που το βλέπω?
Μείνε στις απόψεις σου και μην ασχολείσαι με άτομα, πέρα από το θέμα.
Ο χορός όμως ήταν είναι και θα είναι για πάντα ένας τρόπος έκφρασης συναισθημάτων, μια ψυχική ανάταση, τα γευστικά μπαχαρικά σε ένα πάρτυ ή σε ένα γλέντι και ένας τρόπος να επικοινωνούν οι άνθρωποι μεταξύ τους χωρίς να γνωρίζονται και χωρίς να μιλούν την ίδια γλώσσα.
Από κει και πέρα διαχωρίζουμε τον χορό σε γλέντια/κέντρα/παρτυ από τις χορογραφίες σε σκηνή από επαγγελματίες. Δύο διαφορετικά πράγματα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ο Νουρέγιεφ του είδους για να χορέψει κάτι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κατακρεουργείται η αισθητική για χάριν της προσωπικής διασκέδασης.
SPQR καλό θα ήταν να μην βγάζεις συμπεράσματα για τις γνώσεις του άλλου, που μπορεί να μην φτάνουν τις δικές σου. Ας κρατήσουμε το θέμα σε συζήτηση με απόψεις, διαφωνίες είναι λογικό να υπάρξουν.
Παράθεση:
|
Γιατί βρε παιδιά παραθέτουμε ξενόγλωσσες ερμηνείες σε Ελληνικα Θέματα και μάλιστα ανακριβείς;
Αν είναι σωστή η μετάφραση:
Ζεϊμπέκικο (ελληνικά: Ζεϊμπέκικο) είναι ένας ελληνικός λαϊκός χορός με ένα ρυθμικό μοτίβο των 9/4 ή αλλιώς 9.8 (τα οποία κατανέμονται ως 1/8 + 1/16 + 1/16 + 1/8 + 1/8 + 1/8 + 1/16 + 1/16 + 1/8 + 1/8 + 1/8).
1. Το όνομα προέρχεται από Ζεϊμπέκ πολεμιστές της Ανατολίας.
2 .....το όνομα του χορού προέρχεται από τις λέξεις Ζέη, ως παράγωγο του ελληνικού Θεού Δία, και τη φρυγική λέξη Μπέκος, πράγμα που σημαίνει ψωμί, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο .
3 Το όνομα που χρησιμοποιείται για να συμβολίσει την ένωση του πνεύματος με το σώμα και πιστεύεται ότι χορευόταν προς τιμήν των Ελλήνων θεών
....κλπ
Τότε ερωτώ:Ti σχέση έχουν αυτά με το θέμα που έθεσε ο Νεκτάριος ;
Αλλα και αυτό που γράφει η Wiki (εδώ ταιριάζει ,η λέξη «ασχετοσύνη» για την οποία μίλησες παραπάνω φίλτατε SPQR)
:......... 1/8 + 1/16 + 1/16 + 1/8 + 1/8 + 1/8 + 1/16 + 1/16 + 1/8 + 1/8 + 1/8........
είναι η ανάπτυξη του καμηλιέρικου και όχι του κλασικού ζειμπέκικου , που είναι επίσης σε 9/8α αλλά με διαφορετική δόμιση=>
1/16ο+1/8ο+1/16ο+1/8ο+1/8ο+ 1/16ο+1/8ο+1/16ο+1/8ο+1/8ο+1/8ο.
Αλλο το Ζειμπέκικο ,άλλο το καμηλιέρικο ,άλλο ο καρσιλαμάς παρ’ όλο που και οι τρείς αυτοί ρυθμοί είναι σε χρόνο 9/8ων.
-----------------
https://www.youtube.com/user/Reteos100#g/u
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : reteos στις 08-09-2012 19:16 ]
Ο χορός δεν έχει φύλο. Ο χορευτής όμως έχει και πολλές φορές οι χορευτικές κινήσεις κι εκφράσεις του, βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με το φύλο του.
θα λυπησω καποιους αλλα ο SPQR εχει δικιο...
στις Ισλαμικες χωρες απαγορευοταν(οχι πλεον) ο χορος στις γυναικες....οπως και το αλκοολ...το τσιγαρο...και πολλες αλλες απαγορευσεις με καθολικη ισχυ(αντρες γυναικες) που υφιστανται και σημερα
Παράθεση:
|
Δεν έκανα εγώ τη μετάφραση αλλά πρόγραμμα τoυ googles. Σαφώς και δεν γνωρίζω καλώς τα Αγγλικα ,γιαυτό το λόγο είμαι σε Ελληνικό σαιτ. Άλλωστε το έθεσα στο ποστ μου λέγοντας (αν είναι σωστή η μετάφραση). Κάνε λοιπον εσύ τη μετάφραση (μιας και τα γνωρίζεις καλά) να αντιληφθούμε σαν ΕΛΛΗΝΕΣ που είμαστε τι ενοείς. Θα σε παρακαλούσα παράλληλα να είσαι πιο ευγενικός ,αν όχι προσβλητικός , στα ποστ σου .
Αγαπητέ SPQR, το συγκεκριμένο thread αναφέρεται στο τι είναι απεχθέστερο, άντρες τσιφτετέλι ή γυναίκες ζειμπέκικο; Δεν αναφέρεται στην προέλευση των χορών, ποιοί τους ανακάλυψαν, αν τους πρωτοχόρεψαν άντρες ή γυναίκες κλπ. Οπότε δεν έχει και νόημα να επικεντρωθούμε εκεί. Ο καθένας λέει τη γνώμη του περί του απεχθέστερου κι όπως είναι φυσικό, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Μια χορογραφία την οποία εγώ θεωρώ σκέτη ποίηση, μπορεί εσύ ή κάποιος άλλος να τη βλέπει με απέχθεια κι αντιστρόφως.
Παράθεση:
|
Αγαπητέ Reteos η μετάφρασή σου είναι σωστή, σωστό επίσης και το σχόλιό σου ότι η ανάπτυξη του ρυθμού που αναφέρει η Wiki είναι λάθος.
Αναγκαστικά κάνω την παρέμβαση φίλτατε SPQR διότι αναπάντητες ανακρίβειες περί δομής ρυθμών ( πολύ ευαίσθητο το θέμα), πιθανόν να προκαλούν σύγχυση σε αναγνώστες και ειδικά στους αρχαρίους