Παράθεση:
Το μέλος avantage στις 25-06-2005 στις 21:34 έγραψε...
Είχα 5 ολόκληρα χρόνια φιλία με την κολλητή μου και πριν λίγες βδομάδες μετά λύπης μου διαπίστωσα πως εκεί που χρειάστηκα την βοήθειά της,ενώ εγώ είχα γίνει κομμάτια,εκείνη αντί για χέρι βοηθείας..μου έδωσε πόδι...Άραγε πραγματική φιλία υπάρχει??Και ειδικότερα στις γυναίκες??Η μόνο ο νανταγωνισμός υπάρχει πια????....
|
|
Υπαρχει πραγματικη φιλια... αρκει να ψαξεισ να βρεισ το καταλληλο ανθρωπο..
μου ειχε συνβει και εμενα το ιδιο μονο που ειμασταν 6 χρονια φιλεσ...
και γιατι σταματησαμε??
γιατι ο γκομενοσ τησ τησ τι ειπεσ...
ειπε η εκεινη η εμενα.....και οπως καταλαβαινετε....
τωρα ομως βρηκα μια φιλη....υπηρχε αλλα εγω ειχα κλειστα τα ματια μου...
και πραγματικα η ζωη μ ολοκληρωθηκε....μην στεναχωριεσαι...
η ζωη ειναι ροζ....
Η φιλία
Στης ζωής το σκληρό μονοπάτι
θα γνωρίσεις χαρά, αγάπη και ευτυχία,
θα γνωρίσεις και λύπη, λαχτάρα κι απάτη.
Κι όταν πονέσεις και νιώθεις την δυστυχία,
τότε θα καταλάβεις τι είναι πραγματικά να έχεις ένα φίλο.
Στην φιλία δεν χωράει
καμιά σκευωρία, μήτε ζήλια, μήτε κακία,
η φιλία είναι ετοιμότητα και προθυμία,
μια διαχρονική αίσθηση χωρίς προθεσμία.
Να χαίρεσαι και εσύ λοιπόν όταν σου δίνεται η ευκαιρία,
να δείχνεις από μέρους σου και εσύ τι είναι η φιλία.
Χωρίς πολύ σκέψη, μήτε με φόβους, μήτε απορία,
μόνο αγάπη, γαλήνη και αυτοθυσία.
Και όταν τα χρόνια μαραθούν και περάσουν, και χωρίς γυρισμό φύγουν,
μόνο οι παλιές αναμνήσεις απ' του χρόνου τα σοκάκια στα γηρατειά σου θα μείνουν.
Και όταν οι εικόνες και οι σκέψεις μιας ζωής, μπροστά απ' τα μάτια σου γρήγορα τρέχουν,
και στης ζωής το φως απατηλά τρεμοσβήνουν χωρίς πλέον πια να εξέχουν,
τότε η φιλία και οι φίλοι είναι τελικά ένα απ' τα λίγα που στοργικά σου απομένουν,
γιατί όλα τα άλλα στον πέρασμα του χρόνου και στο σύνολο τους τραγικά αποθαίνουν.
Αν αγαπάς τον φιλο που έχεις δίπλα σου κράτα τον απο το χέρι και περπάτησε μαζί του ως την άκρη του ουρανού.!