ΑΠΟΣΠΕΡΙΤΗΣ-ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ μπορει να μην τα εχει τα πολλα πολλα πολλα χρονια του αλλα εχω την αισθηση οτι οποιος το ακουσε θα εχει ορεξη να το ακουσει κ μετα απο χρονια...(εννοειται κ αλλα του ιδιου)
LA VIE EN ROSE-σε οποια εκτελεση αλλα κυριως απο Edith Piaf,amstrong,madelein peyroux
Προσφατα ακουσα κ απο diana krall με Toots Thielemans να παιζει φυσαρμονικα....
γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις - πυξ λαξ
Μοναξιά μου όλα - πυξ λαξ
μικρή πατρίδα - θηβαίος, νταλάρας
πανσέλινος - αλεξίου
ο προσκυνητής - αλκίνοος
θα 'μαι κοντά σου όταν με θες - αλκίνοος ιωαννίδης
η σωτηρία της ψυχής - πρωτοψάλτη
Ολα τα πηρε το καλοκαίρι, με την Αρβανιτάκη
Λάβα με την Πρωτοψάλτη
Τραυματισμένο πουλί με τον Λιδάκη
αυγερινός με τον Περίδη
σκάλα του ουρανού με την Γαλάνη
ηλιογέννητη με τον Παρχαρίδη
νανούρισμα με τον Μπιθικώτση
μιλώ για τα παιδιά μου με την Μοσχολιού
οταν ημουν παιδί με τον Φραγκούλη
τι να πω σε μιά πόλη με την Αλεξίου
"Όχι δεν πρέπει" με Αλεξίου και Γαλάνη
"'Ανοιξε λίγο το παράθυρο" με τη Μαρία Φαραντούρη
"Πρωινό τσιγάρο" με χορωδία
"Ξημερώματα" με τη Βίκη Μοσχολιού
"Το καπηλειό" με το Μίλτο Πασχαλίδη
"So sad" με Marianne Faithful
"The temple of the king" απο τους Rainbow
"Nocturne" απο τους Secret Garden.......
Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει
σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά
κάθε απομεσήμερο στο κρυφό μας στέκι
πίσω απ' το μαγέρικο του Δεληβοριά
Όλα μοιάζαν ουρανός
και ψωμί σπιτίσιο
Όλα μοιάζαν ουρανός
και γλυκό γλυκό ψωμί
Τάχα τι να ζήλεψαν στα χλωρά σου μάτια
που γιομαν το απόβραδο γλύκα πρωινή
κι ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθειά σου μάτια
κάποιο σαββατόβραδο στην Καισαριανή
κι όλα γίναν κεραυνός
πελαγίσια αλμύρα
κι όλα γίναν κεραυνός και πικρό πικρό ψωμί...
Σταύρου Ξαρχάκου/Λευτέρη Παπαδόπουλου - "Σαββατόβραδο στην Καισαριανή"
Υ.Γ Το γνωρίζουν οι φίλοι του ελληνικού τραγουδιού ότι είναι το μοναδικό τραγούδι της ελληνικής δισκογραφίας που στα κουπλέ έχει ρυθμό ζειμπέκικου ενώ στα ρεφρέν γίνεται χασάπικο?
Νομίζω θα κρίνω με βάση τραγούδια τα οποία έχω ακούσει εξαντλητικά πολλές φορές και παρόλ' αυτά δεν τα έχω βαρεθεί ακόμα. Είναι τα εξής:
''La noyee'' (Yann Tiersen)
''Shape of my heart'' (Sting)
''My way'' (Frank Sinatra)
"Por Una Cabeza"
''Cry me a river'' (Julie London)
Αν κρίνω από όσα τραγούδια που έχουν μείνει+σταθερά στην κάρτα του κινητού,μάλλον θα λεγα πως κάποιο απτά τραγούδια που δεν βαριέμαι είναι *Αύγουστος-Παπάζογλου*Προσκυνητής-Αλκίνοος*Σενιορ-Πυξ Λαξ*Fragile-Sting*Soldier of fortune-Deep Purple και σαφώς *I'll stand by you-Pretenders. Κρίμα όμως να φτάσεις να βαρεθεις ένα τραγούδι,όσο όμορφο και αν είναι.... πόσο μάλλον για όσους τραγουδάνε επαγγελματικά+αναγκαστικά πρέπει να τα πουν ξανά και ξανά....Έτσι δεν είναι;
Το μέλος melkat06 στις 03-10-2006 στις 19:07 έγραψε...
Οι 7 νάνοι στο s/s Cyrenia - με τον Θάνο Μικρούτσικο..
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει...
Όσες φορές και να το ακούσω δεν υπάρχει περίπτωση να το βαρεθώ ποτέ..!!
Ίσως οι υπόλοιποι που είναι γύρω μου!!
Κατερίνα ,εγώ πάντως ΔΕΝ είμαι ένας από αυτούς σίγουρα !
Ειναι από τα πιο -πιο- πιο αγαπημένα μου!!
Οταν ακούω ,όσες φορές και αν τον ακούσω ,τον Μικρούτσικο στο πιάνο
ανατριχιάζω...Στην φυσιολογία υπάρχει αυτό που λέμε "εξοικείωση του υποδοχέα"..δηλαδή έπρεπε μετά από κάποιες φορές να συνηθίσω στο άκουσμα και
να μην αντιδρούν τα νευρικά μου κύτταρα τόσο πολύ...
Αυτό το κομμάτι όμως φαίνεται καταρρίπτει τους νόμους της φυσιολογίας)))))
πόσο μάλλον για όσους τραγουδάνε επαγγελματικά+αναγκαστικά πρέπει να τα πουν ξανά και ξανά....Έτσι δεν είναι;
