Απο-στάσεις
Οι καταλήψεις ως πεδίο εκκοινωνισμού
Είναι αυτονόητο ότι η νέα φιλοσοφία της επιτυχίας έχει διαποτίσει όλα τα κοινωνικά πεδία, ακόμη κι αυτά στα οποία, υποτίθεται, οι πολιτικές ζυμώσεις και αναζητήσεις είναι εκ των ων ουκ άνευ (πανεπιστήμια - σχολεία - συνδικάτα - μουσική - λογοτεχνία...).
Τα τελευταία τριάντα χρόνια οι νέοι γεννιούνται και μεγαλώνουν με μια σφήνα στο μυαλό τους, αυτήν της επαγγελματικής αποκατάστασης και της (οπωσδήποτε) επιτυχίας, ζώντας στην κοινωνία της άκρας εξατομίκευσης, ουδέποτε διδασκόμενοι την έννοια της αλληλεγγύης, του σεβασμού, της συλλογικότητας. Οι μόνοι που κάπως ξεχωρίζουν είναι όσοι έχουν βρεθεί μαζί σε καταλήψεις μαθητικών και πανεπιστημιακών σχολών. Μόνο εκεί ερωτεύονται, φροντίζουν ο ένας τον άλλον, συνειδητοποιούν τι σημαίνει ομάδα, καταναλίσκουν ώρες συζητώντας για το νόημα, για το σύμπαν, για τη γλώσσα, την ποίηση, τον κινηματογράφο, τον έρωτα. Μόνο εκεί ενδυναμώνονται η αμφισβήτηση και η αντίσταση ως απελευθερώτριες δυνάμεις και παράμετροι της ψυχονοϊκότητάς τους, ως πολιτική σκέψη - δράση - αντίδραση. Μόνο από 'κεί ξεφυτρώνουν οι πυρήνες της τέχνης, της διανόησης, του πολιτικού στοχασμού, αλλά και της καθημερινής στάσης ζωής, τελείως διαφορετικής από 'κείνη των ομηλίκων τους που καθορίζεται από την ανταγωνιστικότητα και την επιτυχία. Βρίσκονται έξω από την κεντρική πολιτική - οικονομική - πολιτιστική σκηνή της χώρας, το παρασκήνιο όμως έχει το δικό του αίνιγμα, τη δική του εξακτίνωση, τη δική του δυναμική εντέλει.
Το παρασκήνιο τούτο είναι το απομεινάρι της ήπιας ζωής, των ανθρωπιστικών θεσμών, της κοινότητας, της γειτονιάς, της καθημερινής -διάολε- «καλημέρας». Δεν είναι κυνική η ζωή, όσο και αν δείχνει τέτοια· υπάρχει ακόμη το συναίσθημα, η έκσταση, το πένθος, η χαρά· όλα αυτά απαιτούν τον συνάνθρωπο, αυτός είναι η αιτία ύπαρξής τους ή καλλιέργειάς τους· πώς αλλιώς;
Πλέον, συνάνθρωποι βρίσκονται μόνο μέσα στις καταλήψεις: συναγωνιστές, συνοδοιπόροι, σύντροφοι. Ιδού (;) ο δρόμος του εκκοινωνισμού, του αύριο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ
Stamg@enet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/10/2006
Με εκφράζει και το παραθέτω, αν και είναι κάπως απόλυτο. Ας πούμε ότι οι καταλήψεις είναι ένας από τους δρόμους του εκκκοινωνισμού του αύριο.
Αφιερωμένο σ' αυτούς που είναι ακόμη μικροί σε ηλικία (όπως η alexia - vicky) και προλαβαίνουν το τραίνο.