Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω, γιατί έχω πάρα πολλές εικόνες στο μυαλό μου. Τι καλύτερο από αυτό ε;
Όντως ήταν ένα πανέμορφο βράδυ, προσωπικά ήταν σαν να το είχα ξαναζήσει, μια και ένιωσα πολύ πολύ άνετα με όλους. Βοήθησε και ο πολύ ζεστός (και μεταφορικά και κυριολεκτικά - λόγω του τζακιού), ήσυχος και ...κυμπάρικος χώρος, ενός μαγαζιού που έμοιαζε με ένα σαλόνι. Το σαλόνι ενός σπιτιού, που είχαμε μαζευτεί κάποιοι φίλοι να πιούμε και να τραγουδήσουμε
Πρωταγωνιστής στη σκηνή και στο ...παρασκήνιο, το μεγαλύτερο ...ζεβζέκι της Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος (orpheus)! Αφήστε τον να λέει για μένα και τον Χρήστο (την έκπληξη της βραδιάς!). Ο ίδιος όμως ήταν αυτός που τα οργάνωσε όλα και αυτός που μας ανέβαζε με τη φωνή και την κιθάρα του (μια μαύρη ηλεκτρακουστική Fender!) μαζί με τον πάντα χαμογελαστό dival !
Αν και δεν τραγούδησε τελικά κάτι για τον Πειραιά, η επιλογή των τραγουδιών ήταν άριστη (για τα δικά μου γούστα) και μου άρεσε που άκουσα κομμάτια για πρώτη φορά live. Ο orpheus δεν είναι από τους ανθρώπους που επιλέγουν τα γνωστά χιλιοπαιγμένα τραγούδια, Αντίθετα, ψάχνει και βρίσκει κομμάτια που μας μιλάνε εξίσου, τα οποία όμως χάνονται με τον καιρό από τα ραδιόφωνα.
Η παρέα του MusicHeaven μαζεύτηκε και νομίζω περάσαμε καλά ε;;
Η Κit_Kat, ο christos-reg, ο yiannisyiannis και ο Παναγιώτης (ξέχασα το username του, ρόμπα έγινα πάλι)! Από κοντά και η μικρή Schumacher, η Πέννυ, που αν και δεν χρησιμοποιεί υπολογιστή, αξίζει σίγουρα τον τίτλο του αφανούς επίτιμου μέλους
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη φιλοξενία σας (Orpheus και Πέννυ) και για την "φιλοξενία" σας (Κατερίνα, Χρήστο, Γιάννη).
Και κάτι που δεν ξέρετε: Τελικά ΔΕΝ έφαγα μπουγάτσα με τυρί ! Μια ακόμα αφορμή για να ξανάρθω λοιπόν