Ένα βόλι απ ατσάλι

Στη μάχη ρίχτηκα νωρίς.

Κι από τα βόλια της ζωής,

το πιο σκληρό με βρήκε.

Ένα βόλι στη καρδιά μου,

γράφει τ’ όνομά σου επάνω.

Σφύριξε μεσ’ τον αέρα,

να ματώσει τα όνειρά μου.

Ένα βόλι απ’ ατσάλι,

με σκουριά απ΄τη ψυχή σου,

μεσ’ τα σπλάχνα σιγοκαίει.

Πως σε λάτρεψα θυμήσου.

Πως σε λάτρεψα θυμήσου.

Κι ήταν όλη η πλάση άδεια.

Έφεγγες σα Παναγία

και σε φίλαγα στα μάτια.

Και σε φίλαγα στα μάτια.

Και μου έλεγες δε φτάνει,

τούτη η γη να μας χωρέσει.

Να σαλπάρουμε για άλλη.