Κρύβω μες τα χέρια μου ψυχές και οξυγόνο
Σε άλλη διάσταση θέλω τα πάντα να γυρίζουν
Σε άλλους πλανήτες ας ζει η αγάπη μόνο
Σε δρόμους και σοκάκια που απληστία δε γνωρίζουν
Σφαλίζω τα μάτια μου να δω τη μόνη αλήθεια
Μες το θυμό των συναισθημάτων που ξάφνου γέρασαν
Μια παγωμένη εικόνα χαμόγελου που φωνάζει βοήθεια
Σε σκέψεις, εικόνες, εποχές, φυλαχτά που δεν έπιασαν

Κρύβω μες τα χέρια μου την τελευταία αγκαλιά σου
Την κρατώ σφιχτά σαν το καρδιοχτύπι του θανάτου
Φοβάμαι μήπως ποτέ δεν προλάβω να στη φορέσω
Μα θα γίνω άγγελος με τέλεια φτερά στα όνειρα σου
Κι αν υπάρχει το τέλειο μισό, αν υπάρχει το τέλειο μικρό μου
Θα είσαι εσύ εκείνο που ονόμαζα καιρό παράδεισο μου

Καποτε μου ελεγε ο παππους μου πως η γυναικα ειναι το πραγματικο στηριγμα του καθε σπιτιου.Τωρα ο παππους μου λεει πως οτι κινειται πηδιεται κι οτι στεκεται βαφεται...Ειτε αυτο το ''οτι'' θελει να ονοματιζεται σαν γυναικα ειτε σαν αντρας...Χαλασαμε και αν δεν χαλασαμε εμεις, μεσα στο χαλασμο των γυρω μας ποσο δυσκολο φανταζει να μεινουμε ορθιοι και να χαραξουμε την δικη μας πορεια εναντια στη νεα, πανεμορφη,πολυτελη και τελεια ζωη μας που βαση της εχει το ιντερνετ, την τηλεοραση και ψευτοπροτυπα τυπου γκομενα του πατου Τζουλια Αλεξανδρατου....

Σε θέλω και δε μπορώ
Χωρίς εσένα εγώ να ζήσω
Είμαι ικανή για σένα
Χιλιόμετρα να διανύσω

Απόψε θέλω παγωτό
Να φάω για να δροσιστώ
Με βανίλια και κεράσι
Σοκολάτα ένα σωρό
Κι αν δε καταφέρει
Η λιγούρα να περάσει
Να αγοράσω όλο το φορτηγό

Σε σκέφτομαι και δεν αντέχω
Τρέχουν τα σάλια μου ποτάμι
Ποιον να στείλω τέτοια ώρα
Να πάει λίγο να μου πάρει