.....είναι ένα συμπαθέστατο φαγητό που ονομάζεται έτσι γιατί έχει όλα τα ζαρζαβατικά του κόσμου ανακατεμένα. (Μην πανικοβάλλεστε, δεν είμαι Deontas, να αρχίσω να γράφω για φαγητά που μιλάνε και προβληματίζονται!!!)

Επανέρχομαι στο θέμα... Κάπως έτσι είμαι και εγώ τους τελευταίους μήνες!!! Τουρλού... Χαρούμενη, νευριασμένη, λυπημένη, νευριασμένη, προβληματισμένη, νευριασμένη, σκεπτική, νευριασμένη, μπερδεμένη, νευριασμένη. Ααααα μη ξεχάσω και ιδιαίτερα νευριασμένη.

Με έχει πιάσει υστερία που δουλεύω μέρα νύχτα για ένα κομμάτι ψωμί... Και λέγοντας ψωμί, μου έρχονται στο μυαλό τα κιλά που έχω πάρει τον τελευταίο χρόνο και τα ωραιότατα ρουχαλάκια που αγόρασα πριν κανα μήνα και ΔΕΝ μου κάνουν!!! Εντάξει αυτό λύνεται... Κάνω δίαιτα, και για πρώτη φορά στη ζωή μου έχω κρατηθεί 2 ολόκληρες εβδομάδες...

Όμως αυτό με τη δουλειά δεν λύνεται. Αντί να μειώνεται ο χρόνος εργασίας αυτός αυξάνεται. (Ζητήθηκε από την επιχείρηση, "όταν χρειάζεται" να δουλεύουμε και Κυριακές. Οκ, να το κάνω και αυτό. Σιγά γιατί όχι?? Συνηθισμένα τα βουνά απ' τα χιόνια... Αλλά κάποιος να μου απαντήσει... Εγώ πότε θα ξεκουράζομαι??? Πώς την Δευτέρα θα είμαι ήρεμη και έτοιμη να ασχοληθώ με όλες τις παραξενιές του πελάτη, αν δεν μπορώ να συμμαζέψω τον εαυτό μου???)

Αντί να αυξάνονται οι αποδοχές, αυτές μειώνονται... Όχι δεν μου μείωσαν τον μισθό (ακόμα), απλά μου τον κρατούν παγιωμένο ενώ όλα τα άλλα γύρω μου αυξάνονται!!!

Και θα μου πεις "Γιατί μας πρήζεις κυρά μου??? Αν δεν σου αρέσει, παραιτήσου και βρες κάτι άλλο." Οκ, φιλαράκι, δίκιο έχεις αλλά με αυτήν την οικονομική κρίση που κυριαρχεί και πολλές επιχειρήσεις κλείνουν, θα έπρεπε να είμαι ευχαριστημένη που έχω έστω και μία δουλειά.. (Μία, που λέει ο λόγος, γιατί τα τελευταία χρόνια έχω την ευτυχία να είμαι από τους "τυχερούς" διπλοθεσίτες...)

Η επόμενη λογική ερώτηση που ακολουθεί είναι "Και τι μπορείς να κάνεις γι αυτό???" Απάντηση βρήκα μόνο μία.. Το γάμο. Να παντρευτώ. Αλλά δεν μου πάει ρε γαμώτο, αυτό το στυλάκι... Τι, εγώ να γίνω η "κυρία κάποιου"?? Όχι, δε γίνεται... 30 χρόνια με μεγαλώνουν με την πεποίθηση να γίνω η "κυρία του εαυτού μου" δίπλα σε κάποιον που θα είναι "κύριος του δικού του εαυτού".

Βέβαια για όλες και όλους μας  υπάρχει πάντα "κάποιος/α" που παρακάμπτουμε το "είναι" μας και θέλουμε να γίνουμε "κάποιου/ας".

Έτσι κι εγώ τον βρήκα. Προσπάθησα να του το βγάλω όλο αυτό το θέμα του γάμου και ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής όταν συνειδητοποίησα πως συμφωνεί κι εκείνος. Μου το 'πε. Θέλει. Ήρθε η ώρα του να παντρευτεί και θα το κάνει.... Αλλά είμαι τόσο γκαντεμάκι που πριν προλάβω να του πω πως εννοώ τον μεταξύ μας γάμο, μου ανακοίνωσε τον δικό του. 

Ξανά στο θέμα. Γάμος. Πρέπει να βρω κάποιον που :

• Δεν θα θέλω (η εμπειρία μου μέχρι τώρα, μου έχει δείξει ξεκάθαρα πως θα έχω κάτι, αρκεί να μην το θέλω)
• Να έχει χρήματα (παιδιά, να σταματήσω τη δουλειά είπαμε!!!!)
• Και τέλος να ΜΗΝ ζηλεύει (τι να τα κάνω τα χρήματα, αν πρέπει να βρίσκομαι όλη μέρα στο σπίτι γιατί ο κύριος "τέλειος" με θέλει εκεί μην τυχόν και με κλέψουν...)

Αυτά... Αν έχετε καμιά καλή προσφορά, θα δεχτώ αιτήσεις που πρέπει να περιλαμβάνουν τα παρακάτω δικαιολογητικά:

• Φωτογραφία (Ε, θα ζήσω και μια ζωή μαζί του, να μην μου αρέσει????)
• Εκκαθαριστικό (Ο πιο σίγουρος τρόπος να μάθεις τι δικαιούσαι, μετά το διαζύγιο)
• Βιβλιάρια τραπεζών (Πρέπει να ξέρω ότι υπάρχει μια καβάτζα και δεν θα χρειαστεί να δουλέψω για να μας ζήσω!!!)

Υγ. Ευτυχώς που λείπει ο Kinezas και δεν θα σχολιάσει...

Υγ2. Το ίδιο και ο uNick... χαχαχα

Υγ3. Ο Mprizas δεν λείπει αλλά, δεν διαβάζει μεγάλα κείμενα...

Υγ4. Η φωτογραφία δεν είναι και τόσο άσχετη όσο δείχνει... Πολύ θα ήθελα να κατοικήσω εκεί για κανα χρόνο...

Υγ5. Όπως καταλάβατε είμαι σε υστερία... Όσοι θέλετε να σχολιάσετε αρνητικά και να εκτονωθείτε, πατήστε edw.

Καλό Σκ...