Καπου υπηρχε ενα μπλογκ.Και καποιος που σε αλλο χρονο εγραφε.Γραφη...Εξωτερικευση των μυχιων.Η κατι σαν κραυγη μεσα στη νυχτα.

Συμμαχος η νυχτα.Δεν χρειαζεται ιδιαιτερο ενδυμα.Ουτε προσχηματα η συμβασεις.

Λογοκρισια στη χειροτερη μορφη της η μερα.

Αυτολογοκριμενη.

Λαχταρισα τα κειμενα που δεν ειναι ευνουχισμενα.Τις σκεψεις τις λευτερες.

Η μερα απαιτει τις συμβασεις της.Τους τυπους της.Ειμαι αυτο που θελω να περασω ,ειμαι αυτο ,που για να σταθω βγαζω προς τα εξω.Η αυτο που εσεις νομιζετε πως βγαινει.

Φενακη .

Η πως η γραφιδες στομωνουν.

Και καπου εκει στο φως της μερας ,ο αλλος εαυτος γινεται Πιραντελικος.

Ετσι ειναι αν ετσι νομιζετε.

Η ετσι πρεπει να κανω για να νομιζετε.

Το ειναι ,που κρυβεται;

Μασκες συμβασης για εαυτους και αλληλους.

Και εις ματην οι εσωτερικες φωνες ζητουν αυτονομια.

Στο ακουσμα ενος τραγουδιου ,στο αδειασμα ενος ποτηριου,στο σκιρτημα ,οταν και αν ακομα υπαρχει.

Το κακο ειναι οτι υπαρχει.

Ακομα και οσους το καταπνιγουν .

Διαολε δεν θελω να πιστεψω στην συμβαση.Στους οποιους διακριτους "ρολους".

Η υποκριτικη ειναι για το σανιδι,οχι για την ζωη.

Η συμβαση θα επρεπε να αφορα μονο στην τεχνη.

Και απο εκεινη, το ετυμο της λεξης, φτασαμε στους συμβιβασμους,οποια καταντια για την εννοια ,την λεξη.

Αντι να σπαει η φορμα ,αντι να ανοιγονται καινουριοι δρομοι,ο φορμαλισμος γινεται τροπος ζωης.

Και δεν μιλας για τα καθηκια.Δεν μιλας για την κτηνωδια μερικων δεκαδων χιλιαδων στον πλανητη,που οριζουν ζωη και θανατο εκατομμυριων ψυχων.

Και δεν μιλας για την κατασταλτικη μηχανη τους.

Ο τελευταιος ραβδουχος θα επρεπε να κρεμαστει απο τα αντερα εκεινου που πρωτος εβαλε το κερδος πανω απο την ιδια την ζωη.

Μηχανισμος και αστυ.

Περασμα απο την μητριαρχια ,στην πατριαρχια.

Καποτε η Τραγωδια αποηχος των καιρων αφηνε μνημεια λογου και εξηγηση των μελλουμενων.

Μα ναι, ποιος καθεται να ασχοληθει με τις "μαλακιες" του φιλολογου;

Και ο Κρεοντας εκτοτε εκλεγεται απο την πελατεια του.

Βοδι βαρυ πατει την γλωσσα,εκτοτε.

Την γλωσσα και τις συνειδησεις,κι οπου δεν φτανει ο βους φτανει ο Σκυθης.

Κι οπου ουτε αυτος,φτανει ο Εφιαλτης.

Και τοτε ειναι χρεια υπαρξης του Αρμοδιου και του Αριστογειτονα.

Αλλα ποιος τον ακουει τον μαλακα το φιλολογο;

Και καπως ετσι φτασαμε μεχρι  εδω,στο φως της μερας ,με τις φενακες τις αυταπατες τις συμβασεις ,τους καθημερινους μικρους θανατους.

Οταν μαχεσαι ακομα κιαν πεσεις δεν εισαι ηττημενος.

Ηττα ειναι η αποδοχη η παραδοχη.

Ηττα ειναι το ευκολο ,το οποιο ευκολο.

Μου την σπαει η διδαχη η στεγνη.

Γνωση ειναι το σπασιμο της φορμας της οποιας φορμας του οποιου ετοιμου.

Της οποιας ευκολιας.Γνωση ειναι η αρνηση της,και η αναζητηση εκεινης που στοχευει  το αυριο.

Εφαλτηριο ειναι οχι λοβοτομη.

Κρεοντες και Σκυθες φοβουνται οσους ονειρευονται,οσους αγρυπνουν.

Καποιοι απο αυτους επεσαν η θα  πεσουν.

Παντα καποιοι γινονται πυρσοι για να φωτισουν τα σκοταδια.

Για την αναζητηση της μερας που δεν θα ειναι σε εισαγωγικα.

Της μερας που δεν θα αποζητα τον μανδυα της σεληνης να σκεφτει.

Γιατι τοτε θα μπορει Να ΖΕΙ στην μερα.