Επιστροφή

Ηλεκτρονική Έκδοση enet.gr, 18:30 Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Αγχώδης πλειοψηφία στη Βουλή, κραυγαλέα μειοψηφία στην κοινωνία

Κυβερνητική συμμαχία ΠΑΣΟΚ - Ελσας - ΜΑΤ

Επίδειξη κρατικής τρομοκρατίας, για την προάσπιση του Μεσοπρόθεσμου...

Κοινοβούλιο και κοινωνία, σε απόλυτη αντίθεση: Μέσα, 155 βουλευτές είπαν «ναι» στο Μεσοπρόθεσμο, ορισμένοι εξ' αυτών πιεζόμενοι, εκβιαζόμενοι και -εν τέλει- αυτογελοιοποιούμενοι. Έξω, πολλές χιλιάδες διαδηλωτών βροντοφώναξαν «όχι» και η φωνή τους ακούστηκε πιο δυνατά από τον θόρυβο των δυνάμεων καταστολής που είχαν διαταχθεί να επιβάλλουν συνθήκες απροκάλυπτης κρατικής τρομοκρατίας. 
(Αλήθεια, πόσο επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός από το ξόδεμα αμέτρητων δακρυγόνων και χειροβομβίδων «κρότου - λάμψης»; Πόσο κοστίζει στο ήδη λεηλατημένο πορτοφόλι κάθε φορολογούμενου η ακόρεστη χρήση τους από τα ΜΑΤ;)

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει κατορθώσει, σε διάστημα μικρότερο των δυο χρόνων, να πετύχει τα χαμηλότερα ποσοστά κυβερνητικής δημοφιλίας στην χώρα μας, από τότε που ...ανακαλύφθηκαν οι δημοσκοπήσεις.

Η δυσαρμονία της κυβερνητικής πλειοψηφίας (άρα και της σύνθεσης της Βουλής) με το λαϊκό αίσθημα (δηλαδή, το εκλογικό σώμα) είναι προφανέστατη παρά ποτέ. Το πολιτικό θέμα που εγείρεται είναι μείζον.

Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση συνεχίζει απτόητη. Σήμερα πέρασε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, αύριο περνάει και τον Εφαρμοστικό (του Μεσοπρόθεσμου) Νόμο. Με τραύματα έστω. Που δεν αφορούν αποκλειστικά και μόνο στην καταψήφιση από τον κ. Κουρουμπλή (ο μόνος "αντάρτης" που δεν αξίζει το συνοδευτικό "του γλυκού νερού"). Αλλά και στα όσα κωμικοτραγικά διημήφθησαν τις προηγούμενες μέρες. Με τις απανωτές επιχειρήσεις "πειθούς", από κορυφαία κυβερνητικά στελέχη προς ...υποψήφιους απείθαρχους. Με τις ασκήσεις νομοθετικής ακροβασίας από τον μετρ του είδους κ. Βενιζέλο, για τις αποδείξεις και το τέλος επιτηδεύματος. Και με την ωμή παράβίαση του Κανονισμού της Βουλής από τον υποτιθέμενο θεματοφύλακά του, Πρόεδρο του Κοινοβουλίου κ. Πετσάλνικο (υπόλογο για τις -τύπου Μαγγίνα- πολεοδομικές παραβάσεις στο εξοχικό του) ο οποίος επέτρεψε στον κ. Αθανασιάδη να εξηγήσει πώς το περιφερόμενο ανά τα ΜΜΕ "όχι" του, μετατράπηκε σε "ναι". Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας!

Τραυματισμένη λοιπόν στο εσωτερικό της και πλήρως απονομιμοποιημένη στην κοινωνία (έκφραση που χρησιμοποίησε προσφάτως ακόμη και η κ. Αντωνίου, η οποία -παρά τις αντιρρήσεις της- ψηφίζει πάντα "ο,τι πεί το κόμμα), η κυβέρνηση πορεύεται με παρηγοριά την ενθουσιώδη υποδοχή των πεπραγμένων της από τους (ανακουφισμένους, λόγω της υπερψήφισης του Μεσοπρόθεσμου) κ.κ. Μπαρόζο, Μέρκελ, Φαν Ρομπάϊ, Ρεν, Σόιμπλε, Τρισέ, Λαγκάρντ και λοιπούς εταίρους και εταίρες. Από σήμερα, έχει και έναν νέο σύμμαχο: την κ. Ελσα Παπαδημητρίου, μέχρι πρότινος βουλευτή της ΝΔ, αν και -χρόνια τώρα- στενή πολιτική φίλη της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Η πρόεδρος της "Δημοκρατικής Συμμαχίας" δήλωσε παρούσα. Η κ.Παπαδημητρίου πήγε ένα βήμα πιο πέρα: Ψήφισε "ναι". Ισως για να εξασφαλίσει 100% τη διαγραφή της. Και για να δώσει ένα απολύτως ξεκάθαρο μήνυμα συμπόρευσής της με την κυβερνητική πολιτική και τις έξωθεν επιταγές.

Επιπλέον, η κυβέρνηση από σήμερα έχει και έναν νέο εταίρο: Τα ΜΑΤ! Οχι πως υπήρξε ποτέ έστω και υπόνοια ότι οι δυνάμεις καταστολής θα μπορούσαν να διαφοροποιηθούν από την κυβερνητική εξουσία. Αλλίμονο! Θα ξέφευγαν από τον ...θεσμικό τους ρόλο. Μόνο που αυτός ο θεσμικός ρόλος, τις τελευταίες μέρες, αναβαθμίζεται εκ των πραγμάτων. Η ΕΛ.ΑΣ πλέον ασκεί πολιτική. Σχεδιάζει, εφαρμόζει και εκτελεί το ...καθήκον της αντιπαράθεσης με όσους αντιτίθενται στο Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο και την κυβερνητική πολιτική. Με τον τρόπο που εκείνη ξέρει: Συνεχείς και εκτεταμένες επιθέσεις σε διαδηλωτές, άπειρα δακρυγόνα, περισσότερες από ποτέ χειροβομβίδες "κρότου - λάμψης", ξυλοδαρμούς πολιτών, επίδειξη -εν τέλει- κρατικής βίας.

Η ιδιότυπη αυτή κυβερνητική συμμαχία είναι σαφές ότι δεν έχει καμία σχέση με τη λαϊκή εντολή της 4ης Οκτωβρίου 2009. Η αδυναμία κυβερνητικών στελεχών, βουλευτών και άλλων επωνύμων πολιτικών παραγόντων να κάνουν ακόμη και απλές δημόσιες εμφανίσεις, το επιβεβαιώνει εμφατικά.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούν εκλογές. Αν πράγματι τις θέλουν, υπάρχει τρόπος να τις επιβάλλουν. Νόμιμα, θεσμικά και αποτελεσματικά. Γνωρίζουν τον τρόπο. Γνωρίζουν ότι η παραίτηση του συνόλου των βουλευτών τους (μαζί και των αναπληρωματικών) οδηγεί αναπόφευκτα στις κάλπες (έστω κι αν πρόκειται για επαναληπτικές εκλογές). Ο κ. Σαμαράς, η κ. Παπαρήγα και ο κ. Τσίπρας ας το "ζυγίσουν" και ας πράξουν κατά το δοκούν...