Τις τελευταίες μέρες, ξυπνώ πολύ νωρίς. Και όταν λέω νωρίς, εννοώ ...
Πως κι αν ακόμα ανοίξω το παράθυρο, έξω επικρατεί σκοτάδι και στον ουρανό υπάρχουνε ακόμα αστέρια!
Ξυπνώ, και προσπαθώ να ξανακοιμηθώ. Μα όταν όλο σου το σώμα, θέλει να κινηθεί, γιατί σφίζει από ενέργεια, ε, τί να κάνεις; Σηκώνεσαι!
Και πότε άρχισαν όλα αυτά;
Όταν αποφάσισα να μετατρέψω τον πρωινό μου καφέ σε φρέσκο χυμό! Τον οποίο πλέον, ετοιμάζω κάθε πρωί στις 3μιση.
Τέτοιες ώρες είχα να ξυπνήσω από πολύ μικρό κορίτσι, κάποια κολοκαίρια στο χωριό με τη γιαγιά, που σηκωνότανε τόσο νωρίς, και με ξυπνούσε κατά τις 5 με το γνωστό "Ξύπνα τζι εγίνην μεσημέρι!"... Στα χωριά ο μεσημεριάτικος ουρανός είναι άλλο πράμα! Στολισμένος με αστέρια και μια υποψία φεγγαριού...
Σαν αυτόν, που βλέπω τώρα κάθε πρωί που ξυπνώ... Και τέτοιες ώρες, δηλαδή στις 5/6 το απόγευμα, ονειρεύομαι ήδη το κρεββατάκι μου... το οποίο αποφεύγω με κάθε τρόπο, μέχρι τις δέκα... εκεί παραδίδομαι...ως τις 3 και κάτι... και ο κύκλος συνεχίζει....
Όμως!!!!!
Από αύριο, καφές και πάλι καφές!
11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
αρτικ grow-ups as in push-ups Απορίες Απορίες εκτός τόπου και χρόνου αρτίκ επέτειος ημερολογιακά ημερολογιακα ιδεογραφικά Κύπρου εικόνες Κύπρου είκονες μεταφράσεις της Μωβ μορφές Μορφές Παράφωνοι διάλογοι Σκέψεις σΤίχΟι συνείδηση συνταγές Σφηνάκια σφηνάκια Σφηνάκια! τραγούδια για καλημέρα τραγούδια για καληνύχτα τσάγια Τσάγια! τσάγια! Τσάγια Χαμόγελα