Μία ώρα πριν φτάσουμε στη Shanghai αρχίζω εξασκώ τα σκουριασμένα μου Κινέζικα θυμίζοντας στον εαυτό μου τις πιο χρήσιμες φράσεις όπως...

“ που είναι η τουαλέτα..” και

“Μην ανησυχείς έχω εγώ προφυλακτικά “

αγαπημένη επίσης και η φράση “ ΓΟΥΟΝ ΣΙΑΝΓΚΧΙ ΝΙΣΟΥΙΝ ΤΖΑΟ” ( όσοι περιμένετε να το μεταφράσω και να με βρει το Ban στη Κίνα είστε γελασμένοι... αν με βρει το κακό θέλω να είμαι ανάμεσα σε φίλους και γνωστούς.)

Σε αυτή τη πόλη οι μυρωδιές είναι ένα περίεργο πράγμα ... όταν είσαι έξω μυρίζει καυσαέριο και όταν είσαι μέσα ( όπου κι αν είσαι...) μυρίζει τηγανίλα... γενικά θέλει ανεκτική μύτη και γερό στομάχι....

Η πρώτη γνωριμία με βατράχι στο πιάτο είχε ενδιαφέρον

- Τι ήταν αυτό το καυτερό?

• Βάτραχος

• αλήθεια?

• Δε σου άρεσε ?

• Από κάτι ψάρια με γλίτσα που με είχατε ταΐσει τον Ιούλιο καλύτερο...

   

  Μια χαρά το έφαγα και μια χαρά αισθάνθηκα μέχρι που αρχίσαμε πάλι τα "Γκαμπέι" και έγινα ντέφι... Σημειωτέων το δείπνο ήταν για 40 άτομα και μάλιστα επαγγελματικό ... Εγώ κατέληξα πάλι να φύγω βλέποντάς τα όλα σινεμασκόπ...

και ακόμα είναι Τετάρτη .. .μέχρι το Σάββατο ο θεός ( ο δικός μου... ή καλύτερα ο δικός τους... τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα κάποιος κάποιος ουδέτερος... ο Ατούμ – Ρά ας πούμε που ξέρουμε ότι υπάρχει κιόλας... γιατί για τους υπόλοιπους οι απόψεις διίστανται...) να μας φυλάει..

Γίνετε να διακτινιστώ στο γυρισμό και να μην κάνω 22 ώρες ταξίδι???