Κρασί μου, κρασάκι μου!!!

Στο χωριό μου στην Κύπρο, χτίζανε τα σπίτια με το κρασί, αφού το νερό ήτανε πάντα σπάνιο...

Στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, ο κόσμος έπινε κρασί όταν δεν υπήρχε αρκετό καθαρό και πόσιμο νερό.

Και για να μη χαλάσει το κρασάκι, το βράζανε μαζί με μπαχαρικά και μέλι...

Έτσι φτάσαμε και στο Glühwein... Ένα νόστιμο, βραστό κρασί, το οποίο απολαμβάνουνε οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι Βορειοευρωπαίοι κατά τη διάρκεια του παγωμένου χειμώνα.

Αυτές τις μέρες, περπατώντας στο κέντρο της οποιασδήποτε γερμανικής πόλης, ψιλοζαλίζεσαι από το άρωμά του. Αν κάνει πολύ κρύο, κάνεις μια στάση σε ένα οποιοαδήποτε από τα σπιτάκια του Χριστουγεννιάτικου μάρκετ και πίνεις ένα φλιτζάνι. Ζεσταίνεσαι, φτιάχνει η διάθεσή σου αν ήτανε χαλασμένη, και μετά προχωράς για το γραφείο, το σπίτι, το πανεπιστήμιο.

Η προετοιμασία του είναι απλή. Σε μια κατσαρόλα χύνεις κόκκινο κρασί, κανέλα, γαρύφαλλα, ζάχαρη ή μέλι,  και ροδέλες παρτοκαλιού ή λεμονιού. Μετά τη βράση, αφαιρείς τα μπαχαρικά.... Και σλουπ σλουπ σλουπ....!

:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) Καλό μας Δεκέμβρη!!!!

μμμμμμμμμμμμμμμΜΜΜΜΜΜΜΜΜμμμμμμμμμΜΜΜΜΜΜμμμμμμμμμμάκια!