Θα πενθώ πάντα...μ'ακούς;...για σένα

μόνος στον Παράδεισο

Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται

Χωρίς εμάς και τραγουδώ τ'άλλα που πέρασαν

Εαν είναι αλήθεια

....

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο

Μες στους τέσσερις τοίχους,το ταβάνι,το πάτωμα

Να φωνάζω απο σένα και να με χτυπά η φωνή μου

Να μυρίζω απο σένα και ν'αγριεύουν οι άνθρωποι

Επειδή το αδοκίμαστο και το απ'αλλού φερμένο

Δεν τ'αντέχουν οι άνθρωποι και είναι νωρίς,μ'ακούς

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ για σένα και για μένα

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν,μ'ακούς

Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα,μ'ακούς

Ειμ'εγώ,μ'ακούς

Σ'αγαπώ,μ'ακούς

Που μ'αφήνεις,που πας και ποιος,μ'ακούς

Σου κρατεί το χέρι πάνω απ΄τους κατακλυσμούς

Πουθενά δεν πάω,μ'ακούς

Ή κανείς ή και οι δυο μαζί,μ'ακούς

Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και μ'ακούς

Της αγάπης

Μια για πάντα το κόψαμε

Και δεν γίνεται ν'ανθίσει αλλιώς,μ'ακούς

Σ'άλλη γη,σ'άλλο αστέρι,μ'ακούς

Δεν υπάρχει το χώμα δεν υπάρχει ο αέρας

Που αγγίξαμε ο ίδιος,μ'ακούς

Άκου,άκου

Ποιος μιλέι στα νερά και ποιος κλαίει...ακούς;

Είμ'εγώ που φωνάζω,κι ειμ'εγώ που κλαίω,μ'ακούς

Σ'αγαπώ,σ'αγαπώ....μ'ακούς...;

(Αποσπάσματα απ'το καταπληκτικό 'Μονόγραμμα' του Οδυσέα Ελύτη)

                                               Αφιερωμένο σε σένα...