Σηκώθηκα το πρωί απ'το κρεβάτι και έτρεξα στο παράθυρο!

Είχα μια μικρή ελπίδα...μάλλον μια χαζή επιθυμία θα την έλεγα...να ξυπνούσα και όλα γύρω μου να ήταν χιονισμένα!

Ο δρόμος..τα αυτοκίνητα..τα δέντρα...να μην υπήρχε ούτε ένα μικρό γκρίζο σημείο που να χαλούσε την όμορφη λευκή εικόνα που θα απλωνόταν μπροστά μου....

Τίποτα.

Όλα ήταν στην ίδια θέση με την ίδια συνηθισμένη μορφή που είναι πάντα...

Αχ..θέλω τόσο πολύ να χιονίσει!

Η μεγάλη αφιλόξενη πόλη μετατρέπεται σε χαρούμενο χωριό..

Δεν φαίνεται η βρωμιά στους δρόμους...η μαυρίλα στους τοίχους...τα άδεια μπαλκόνια..

Όλα καλύπτονται απ'αυτο το υπέροχο άσπρο πέπλο και φαντάζουν όμορφα..

Ακόμα και η διάθεση των ανθρώπων αλλάζει..

Σου πιάνουν πιο εύκολα συζήτηση...ανοίγονται..χαμογελάνε...

Τα παιδιά παίζουν ξέγνοιαστα(και χαρούμενα που χάνουν το σχολείο)..

Και όλα μοιάζουν να κυλάνε σε πιο αργούς ρυθμούς απ'την απαιτητική καθημερινότητα..

Τουλάχιστον έτσι φαντάζουν στα μάτια μου...

Ελπίζω φέτος να έχουμε χιονισμένα Χριστούγεννα...

(φωτογραφία δικιά μου...(αρχίζει να μου αρέσει πολύ τελικά..))