Ας αφεθούμε στην σιωπή...
19 Δεκεμβρίου 2007, 00:54
Το θέλω...αλλά δεν μπορώ...
neerie (19.12.2007)
Αν το θέλεις τόσο πολύ...
Να βάλεις σκαμνάκι. Να πάρεις σκάλα. (υποβοηθητικά υλικά)
Να ζητήσεις από κάποιον να σε σηκώσει ψηλά (ανθρώπινη στήριξη)
Να ευχηθείς να έρθει το μπαλόνι λίγο πιο χαμηλά... (θεία στήριξη)
Ή στο κάτω κάτω, αν αυτό το μπαλόνι είναι πολύ ψηλά, βρες ένα άλλο, η πάρε ένα δικό σου και άσε το να πάει όσο ψηλά θες εσύ!
Καλημέραααα :)DEROS (19.12.2007)
Καλημερα ! Δεν υπαρχει δεν μπορω υπαρχει δεν θελω...Να δεχτω πως οσο κι αν θελεις δεν το φτανεις...Ομως υπαρχει λυση, κλεισε τα ματια και σκεψου πως καπου μεσα στην τσεπη σου υπαρχει ενα μικρο μπαλονι που περιμενει την ανασα σου για να φουσκωσει με τα ονειρα σου, καθε μερα κανε και μια μικρη προσπαθεια, ποντο ποντο, και θα δεις πως καποια στιγμη θα τα καταφερεις, θα εχεις το δικο σου μπαλονι που μεσα του θα κρυβοται τα ονειρα σου, και οποιο ονειρο θα θελεις να αγκαλιασεις απλα θα το ανοιγεις, και καθε μερα με ενα καινουργιο ονειρο θα το φουσκωνεις...Μπορω γιατι το θελω...Τα σεβη μου !Blacksad (19.12.2007)
Λοιπόν μια ενδελεχής κριτική: Μια φωτογραφία η οποία περιέχει προσωπική ματιά παραπέμπουσα στην οικογένεια, το μπαλόνι και το παιδάκι συμβολίζουν τη χαμένη αθωότητα και παιδικότητα, το μπλε χρώμα που κυριαρχεί, όντας ψυχρό προκαλεί μια τάση αποστασιοποίησης από το γεγονός καθαυτό και παράλληλα μια προστατευτική ασπίδα του τύπου "κοίτάζετε αλλά μην αγγίζετε"...και επειδή μπορώ να γεμίσω σελίδες με δαύτα βάζω τελεία(δε φταίω εγώ εσύ ζήτησες εποικοδομητική κριτική), καλημέρα ;)johnny8 (19.12.2007)
Επειδή φοβόμαστε την αποτυχία καμιά φορά δεν προσπαθούμε καν. Μη και μας χρεωθεί μια ακόμα αποτυχία.Αλλά δεν πρέπει να είναι έτσι.MISangie (19.12.2007)
Neerie...το μπαλόνι είναι μοναδικό...αυτό πρέπει να φτάσω...και ο τρόπος είναι αυτός που έγραψες...συν λίγη αυτοπεποίθηση...
Deros...Θέλω...αλλά φοβάμαι οτι δεν μπορώ...και κάνω πίσω...
Blacsad...είστε και ψυχολόγος κ.Κώστα...?...:)
johnny...φοβάσαι μήπως δεν μπορέσεις και απογοητεύσεις εκτός απο τον εαυτό σου αυτούς που πιστεύουν σε σένα...PashalinaMakia (19.12.2007)
Ήταν απλά ονειρικό...συγχαρητήρια...Χάθηκα στο μπλέ του μπαλονιού.σκάσε στη μαγουλίτσα του πιτσιρίκου ένα σβουριχτό φιλί..Apataggelos (19.12.2007)
Καταρχήν, η φωτογραφία είναι άπαιχτη... εντυπωσιακό μπλε και εντυπωσιακό χαμόγελο στο προσωπάκι του μικρούλη....
Κατά δεύτερον, συμφωνώ με τη Neerie...
''Αν το θέλεις τόσο πολύ...
Να βάλεις σκαμνάκι. Να πάρεις σκάλα. (υποβοηθητικά υλικά)
Να ζητήσεις από κάποιον να σε σηκώσει ψηλά (ανθρώπινη στήριξη)
Να ευχηθείς να έρθει το μπαλόνι λίγο πιο χαμηλά... (θεία στήριξη)''
Επίσης, συμφωνώ και με εσένα...
''αυτοπεποίθηση...''
Σιγά μη κλάψω λοιπόν... σιγά μη φοβηθώ...
MISangie (19.12.2007)
Pashlaninamakia...ευχαριστώ πολύ...θα του δώσω...:)
Νίκο μου...θα με βοηθήσεις να το πιάσω...?asxetos (19.12.2007)
"...δεν τολμώ καν να απλώσω το χέρι μου...μήπως και..."
μήπως...και...;Tren (19.12.2007)
...κάθομαι και το κοιτάω απ΄τα χαμηλά...μόνο το κοιτάω...και το ονειρεύομαι...
...τι όμορφο που είναι...πόσο πολύ θα ήθελα να το αγγίξω...
...να ξεπεράσω τον εαυτό μου και να το κρατήσω στα χέρια μου...
...σφιχτά...και να μην τ'αφήσω...
:DDDDDDDDDDDDDDDDD .
συγνωμη αλλα.......MISangie (20.12.2007)
asxetos...μήπως και το φτάσω...μήπως τελικά δεν είναι τόσο ψηλά όσο νομίζω...
Tren...συγνώμη αλλά...δεν το κατάλαβα το σχόλιο σου...αν θες να μου το εξηγήσεις...Πάντως χαίρομαι που σε έκανα να γελάσεις...Panos72 (20.12.2007)
Αμα σου κάνω σκαμνάκι να το φτάσεις, μου υπόσχεσαι ότι θα χαμογελάς?MISangie (20.12.2007)
Το υπόσχομαι...:)Apataggelos (20.12.2007)
...gusfunn (30.12.2007)
Μμμ κάπου είδα δυο μπαλόνια που ήταν λίγο ξεφούσκωτα. Περίμεναν λένε ένα χέρι να τα πιάσει να τους δώσει λίγο ώθηση, λίγο απ την ενέργεια του και αυτά λένε θα φουσκώσουν από περηφάνια που κάποιος ασχολήθηκε μαζί τους. Και θα τον πάρουν να πετάξουν ψηλά να του δείξουν τον κόσμο. Θα πετάνε πάντα μαζί για όσο κρατάει η αγάπη και η επαφή…Σσσσσσς MISangie (30.12.2007)
gusfunn...:)gusfunn (30.12.2007)
Καλή χρονιά...
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Το θέλω...αλλά δεν μπορώ...
Θέλω το μπαλόνι...
...είναι ψηλά..δεν μπορώ να το φτάσω...το ξέρω...το βλέπω..
...είναι ψηλά για μένα..δεν έχω φτάσει ποτέ τόσο ψηλά...τώρα θα τα καταφέρω...?
...γιατι...?δεν τολμώ καν να απλώσω το χέρι μου να δοκιμάσω...μήπως και...
...κάθομαι και το κοιτάω απ΄τα χαμηλά...μόνο το κοιτάω...και το ονειρεύομαι...
...τι όμορφο που είναι...πόσο πολύ θα ήθελα να το αγγίξω...
...να ξεπεράσω τον εαυτό μου και να το κρατήσω στα χέρια μου...
...σφιχτά...και να μην τ'αφήσω...
...ζηλεύω αυτούς που τα κατάφεραν...που το έκαναν δικό τους...
...γιατί...?Τι παραπάνω έχουν απο μένα...
...ταλέντο...?Ίσως....ίσως έχουν ικανότητες που δεν έχω...που δεν θα αποκτήσω...
...αν προσπαθούσα...?..αν κοπίαζα...?...αν έδινα όλο μου τον εαυτό..?
...μήπως τότε...?
..μα τι λέω..δεν μπορώ...μόνο το κοιτάω...
...δεν τολμώ καν να απλώσω το χέρι μου...μήπως και...
(φωτογραφία δικιά μου...πόσο εύκολο είναι σ'ένα παιδί να το φέρει κοντά του...)
17 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
neerie (19.12.2007)
Αν το θέλεις τόσο πολύ...
Να βάλεις σκαμνάκι. Να πάρεις σκάλα. (υποβοηθητικά υλικά)
Να ζητήσεις από κάποιον να σε σηκώσει ψηλά (ανθρώπινη στήριξη)
Να ευχηθείς να έρθει το μπαλόνι λίγο πιο χαμηλά... (θεία στήριξη)
Ή στο κάτω κάτω, αν αυτό το μπαλόνι είναι πολύ ψηλά, βρες ένα άλλο, η πάρε ένα δικό σου και άσε το να πάει όσο ψηλά θες εσύ!
Καλημέραααα :)DEROS (19.12.2007)
Καλημερα ! Δεν υπαρχει δεν μπορω υπαρχει δεν θελω...Να δεχτω πως οσο κι αν θελεις δεν το φτανεις...Ομως υπαρχει λυση, κλεισε τα ματια και σκεψου πως καπου μεσα στην τσεπη σου υπαρχει ενα μικρο μπαλονι που περιμενει την ανασα σου για να φουσκωσει με τα ονειρα σου, καθε μερα κανε και μια μικρη προσπαθεια, ποντο ποντο, και θα δεις πως καποια στιγμη θα τα καταφερεις, θα εχεις το δικο σου μπαλονι που μεσα του θα κρυβοται τα ονειρα σου, και οποιο ονειρο θα θελεις να αγκαλιασεις απλα θα το ανοιγεις, και καθε μερα με ενα καινουργιο ονειρο θα το φουσκωνεις...Μπορω γιατι το θελω...Τα σεβη μου !Blacksad (19.12.2007)
Λοιπόν μια ενδελεχής κριτική: Μια φωτογραφία η οποία περιέχει προσωπική ματιά παραπέμπουσα στην οικογένεια, το μπαλόνι και το παιδάκι συμβολίζουν τη χαμένη αθωότητα και παιδικότητα, το μπλε χρώμα που κυριαρχεί, όντας ψυχρό προκαλεί μια τάση αποστασιοποίησης από το γεγονός καθαυτό και παράλληλα μια προστατευτική ασπίδα του τύπου "κοίτάζετε αλλά μην αγγίζετε"...και επειδή μπορώ να γεμίσω σελίδες με δαύτα βάζω τελεία(δε φταίω εγώ εσύ ζήτησες εποικοδομητική κριτική), καλημέρα ;)johnny8 (19.12.2007)
Επειδή φοβόμαστε την αποτυχία καμιά φορά δεν προσπαθούμε καν. Μη και μας χρεωθεί μια ακόμα αποτυχία.Αλλά δεν πρέπει να είναι έτσι.MISangie (19.12.2007)
Neerie...το μπαλόνι είναι μοναδικό...αυτό πρέπει να φτάσω...και ο τρόπος είναι αυτός που έγραψες...συν λίγη αυτοπεποίθηση...
Deros...Θέλω...αλλά φοβάμαι οτι δεν μπορώ...και κάνω πίσω...
Blacsad...είστε και ψυχολόγος κ.Κώστα...?...:)
johnny...φοβάσαι μήπως δεν μπορέσεις και απογοητεύσεις εκτός απο τον εαυτό σου αυτούς που πιστεύουν σε σένα...PashalinaMakia (19.12.2007)
Ήταν απλά ονειρικό...συγχαρητήρια...Χάθηκα στο μπλέ του μπαλονιού.σκάσε στη μαγουλίτσα του πιτσιρίκου ένα σβουριχτό φιλί..Apataggelos (19.12.2007)
Καταρχήν, η φωτογραφία είναι άπαιχτη... εντυπωσιακό μπλε και εντυπωσιακό χαμόγελο στο προσωπάκι του μικρούλη....
Κατά δεύτερον, συμφωνώ με τη Neerie...
''Αν το θέλεις τόσο πολύ...
Να βάλεις σκαμνάκι. Να πάρεις σκάλα. (υποβοηθητικά υλικά)
Να ζητήσεις από κάποιον να σε σηκώσει ψηλά (ανθρώπινη στήριξη)
Να ευχηθείς να έρθει το μπαλόνι λίγο πιο χαμηλά... (θεία στήριξη)''
Επίσης, συμφωνώ και με εσένα...
''αυτοπεποίθηση...''
Σιγά μη κλάψω λοιπόν... σιγά μη φοβηθώ...
MISangie (19.12.2007)
Pashlaninamakia...ευχαριστώ πολύ...θα του δώσω...:)
Νίκο μου...θα με βοηθήσεις να το πιάσω...?asxetos (19.12.2007)
"...δεν τολμώ καν να απλώσω το χέρι μου...μήπως και..."
μήπως...και...;Tren (19.12.2007)
...κάθομαι και το κοιτάω απ΄τα χαμηλά...μόνο το κοιτάω...και το ονειρεύομαι...
...τι όμορφο που είναι...πόσο πολύ θα ήθελα να το αγγίξω...
...να ξεπεράσω τον εαυτό μου και να το κρατήσω στα χέρια μου...
...σφιχτά...και να μην τ'αφήσω...
:DDDDDDDDDDDDDDDDD .
συγνωμη αλλα.......MISangie (20.12.2007)
asxetos...μήπως και το φτάσω...μήπως τελικά δεν είναι τόσο ψηλά όσο νομίζω...
Tren...συγνώμη αλλά...δεν το κατάλαβα το σχόλιο σου...αν θες να μου το εξηγήσεις...Πάντως χαίρομαι που σε έκανα να γελάσεις...Panos72 (20.12.2007)
Αμα σου κάνω σκαμνάκι να το φτάσεις, μου υπόσχεσαι ότι θα χαμογελάς?MISangie (20.12.2007)
Το υπόσχομαι...:)Apataggelos (20.12.2007)
...gusfunn (30.12.2007)
Μμμ κάπου είδα δυο μπαλόνια που ήταν λίγο ξεφούσκωτα. Περίμεναν λένε ένα χέρι να τα πιάσει να τους δώσει λίγο ώθηση, λίγο απ την ενέργεια του και αυτά λένε θα φουσκώσουν από περηφάνια που κάποιος ασχολήθηκε μαζί τους. Και θα τον πάρουν να πετάξουν ψηλά να του δείξουν τον κόσμο. Θα πετάνε πάντα μαζί για όσο κρατάει η αγάπη και η επαφή…Σσσσσσς MISangie (30.12.2007)
gusfunn...:)gusfunn (30.12.2007)
Καλή χρονιά...
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
misangie
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/misangie
Επίσημοι αναγνώστες (11)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Links
misangie
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/misangie
Επίσημοι αναγνώστες (11)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
- Πλάθοντας μια φωτογραφία
- Το πρώτο ρομαντικό weekend
- Μινουέτο
- Το παραλήρημα μιας σάλτσας-Ένας μεγάλος έρωτας
- Στοιχειωμένες αγάπες
- Απλά...μια φωτογραφία και ένα ποίημα
- Το πρώτο ερωτικό δώρο!
- Σιωπή
Δημοφιλέστερα...
- Ανήθικη πρόταση
- Ο τέλειος άντρας!
- Χρόνια πολλά μου είπατε...?
- Μου πήραν και το αστεράκι μου....:(
- Δηλαδή τι?Πρέπει τώρα να αλλάξω την ηλικία στο προφίλ μου?
- Απίστευτο...και όμως αληθινό!
- Γινόμαστε οι γονείς μας...?
- Είμαι επίσημα βατραχάνθρωπος!
Αρχείο...
Links