(ελληνιστί:αφιερωμένο στον Χόρχε)
Όταν μπήκα εδώ μέσα
είπα θα μιλάω μπέσα.
Έχοντας πάντα το "θέμα",
την αποστροφή στο ψέμα.
Έτσι έγιν' η μαντάρα
με τον Jorge και την MPara.
Δεν το έκλεινε το στόμα,
τί δεν έλεγε η βρώμα!
-Χόρχε!Χόρχε!Θέλω αστέρι!
-Τώρα πάρ' ένα μπεγλέρι
-Τί σκληρός που είν' εν μέρει.
’ραγε πώς βρήκε ταίρι?
-Έλα τώρα βρε Χορχίτο,
έχει και ο Μουτσατσίτο!
Έν'αστέρι είν' αυτό
Δεν ζητώ τον ουρανό...
-Όχι!φώναξε ο boss
δεν μπορώ να κάνω αλλιώς
Κάτσε ήσυχη στο blog σου
μην σου σβήσω και το φως!
Χόρχε!Χόρχε!Τότε,θέλω
μοναχά ένα πινέλο.
Για να γράψω την ευχή της
’ντε και καλός πολίτης!!!
Υ.Γ :)
23 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Σκέψεις (λέμε τώρα...), συμβουλές (επίσης λέμε τώρα...), και σχόλια (ααα...όλα κι όλα, αυτό μπορώ να το κάνω!)