Το κβαντικό κενό...
Don't settle for the one you can live with, settle for the one you can't live without.
15 Νοεμβρίου 2006, 00:42
Blog-holic?


          Ήταν περίπου πριν από ένα μήνα όταν κάνοντας έναν «υγιεινό», διαδικτυακό περίπατο, έπεσα πάνω στη λέξη “blog”. Για να πω την αλήθεια, το μικρό της μέγεθος, δε μου έδινε κάποιο μήνυμα για την τεράστια έννοια που βρίσκεται από πίσω. Για εγκυκλοπαιδικούς, και μόνο, λόγους, αποφάσισα να μάθω, τι στα κομμάτια είναι αυτό το blog. Ανοίγω το λεξικό. Ψάχνω, ψάχνω, ψάχνω… τίποτα. Πουθενά η λέξη “blog”. Επιχείρησα να βρω λύση, μέσω διαδικτύου. Μετά από λίγη ώρα μαθαίνω ότι η λέξη είναι σύνθετη. Προέρχεται, λέει, από την ένωση των Web + Log ---> Blog. Το τοπίο άρχισε να ξεδιαλύνεται. Web=ιστός, κατ’ επέκταση το «διαδίκτυο». Log=ενημερώνω ημερολόγιο. ’ρα, διαδικτυακό ημερολόγιο. «Ωραίο ακούγεται» σκέφτηκα. Οι πληροφορίες για το blog, πολλές:

Με το blog δημιουργείται ο χώρος της δικής σου έκφρασης στον ηλεκτρονικό κόσμο.

Είναι το δικό σου βήμα στο διαδίκτυο

Είναι το ημερολόγιο του μέλλοντος κλπ κλπ κλπ

 

          Παρά ταύτα, αν συνεχίζεις να είσαι αναποφάσιστος, ο μόνος υπεύθυνος είναι το άλλο κομμάτι του εαυτού σου. Αυτό που αντιτίθεται στην ιδέα του blog και προσπαθεί να ανασυντάξει τις δυνάμεις του για να σε αποτρέψει. Όπως συμβαίνει και με κάθε άλλο δίλλημα, έτσι και τώρα, από το μυαλό σου ξεπηδούν εκείνα τα δύο, μικροσκοπικά ανθρωπάκια που προσπαθούν να σε επηρεάσουν. Ο Υπέρμαχος του Blog (Y.B.), καλείται να υπερασπιστεί τις τοποθετήσεις του, και παράλληλα να αντικρούσει τον Πολέμιο του Blog (Π.B.). Φυσικά, δεν είναι δυνατόν να απουσιάζει ο χαρακτηριστικός διάλογος…:

 

 

Π.Β.: «Μα καλά, τρελαθήκες. Τι είναι πάλι αυτό το blog;»

Υ.Β.: «Ε, δεν είπαμε; Διαδικτυακό ημερολόγιο.»

Π.Β.: «Ε, και τι το θέλες το Διαδικτυακό ημερολόγιο;»

Υ.Β.: «Για να καταγράφω τις σκέψεις μου, να σχολιάζω την καθημερινότητα… κλπ»

Π.Β.: «Γιατί είχες ποτέ σου κανονικό ημερολόγιο;»

Υ.Β.: «Δεν είναι το ίδιο. Με το blog έχεις τη δική σου, ανεξάρτητη, φωνή στο διαδίκτυο. ’σε που αν διαφημίσεις σωστά το blog σου, θα σε μάθει όλος ο κόσμος.»

Π.Β.: «Τι λες ρε; Εδώ δε σε ξέρει η γειτονιά σου κι εσύ θες να σε μάθει όλος ο κόσμος. Είσαι καλά;»

Υ.Β.: «Γιατί, οι άλλοι που γίνονται γνωστοί καλύτεροι είναι; Εδώ έφτιαξε blog ο άλλος, ο πώς τον λένε…, οοο… . Εγώ δε θα φτιάξω;»

Π.Β.: «Σα δε ντρέπεσαι… Αυτά είναι για παιδάκια.»

Υ.Β.: «Δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Ακόμα κι ο (ονόματα δε λέμε), 94 χρονών άνθρωπος και έκανε blog»

Π.Β.: «Ναι… καλά. Όποιος δεν έχει τι να κάνει, κάθεται και φτιάχνει blog»

Y.B.: «Αυτό να το πεις στα εξήντα εκατομμύρια χρηστών που δημιούργησαν blog στο διαδίκτυο. Κοτζάμ, επαγγελματίες μουσικοί, και μάλιστα της διεθνούς μουσικής σκηνής ασχολούνται, κι εγώ θα μείνω απ’ έξω;»

Π.Β.: «Και δε μου λες… Πού θα βρίσκεις το χρόνο να το ανανεώνεις;»

Υ.Β.: «Σιγά μωρέ… Θέληση να έχεις, κι όλα γίνονται.»

Π.Β.: «Αυτά μας τα ‘παν κι άλλοι…»

Υ.Β.: «Ναι, καλά… Τραγούδα»

Π.Β.: «Και άντε, να δεχτώ ότι θα έχεις χρόνο. Θέλω να δω, όμως, τι θα γράφεις. Ουρανοκατέβατα θα σου έρχονται τα άρθρα;»

Υ.Β.: «Μην ανησυχείς, έχω πολλές ιδέες για το blog. Εξάλλου, η καθημερινότητα τρέχει… Όλο και με κάτι θα βρεις να ασχοληθείς.»

 

 

Λίγο η περιέργεια και λίγο οι θέσεις του Υποστηρικτή, με έπεισαν και έφτιαξα κι εγώ το blog μου.

 

         Έλα, όμως, που η μορφή του blog ήταν ωραία… Είχε εικονίτσες φόντου, φιλικά blog, διάφορες διαφημισούλες, σχόλια κλπ. Ε, όσο να ‘ναι, κολλάς… Σα να μην έφταναν όλα αυτά είχαμε και στατιστικά στοιχεία. Επισκέψεις ανά ημέρα, ανά μήνα κλπ

 

           Το άλλο, πού το πας; Μπήκα και στη λογική των premium blogs. Να έχει το blog μουσικό περιεχόμενο, να ανανεώνεται δυο-τρεις φορές την εβδομάδα και να πληροί τις άλλες γνωστές απαιτήσεις.

 

           Για να σοβαρευτώ λίγο… Στην αρχή, όλα ήταν εντάξει. Τα άρθρα μου ήταν στην ώρα τους και το blog βρισκόταν σε εξαιρετική κατάσταση. Εντούτοις, όσο περνούσε ο καιρός τα πράγματα άλλαζαν. ’ργησα να συνειδητοποιήσω ότι τελικά ο στόχος του blog αλλοιώθηκε. Το blog, μου προσέθετε ακόμα ένα άγχος, ακόμα μία υποχρέωση. Ε, όχι… Δε μας έφτανε το βεβαρυμένο καθημερινό πρόγραμμα, κι έπρεπε να προσθέσουμε και το άγχος του blog; Ως εδώ ήταν. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει το blog μου, να πάρει το χαρακτήρα εργασίας. Και επειδή φλερτάρω επικίνδυνα με αυτή την οπτική του blog, το ξεκαθαρίζω από τώρα. Την ώρα που το blog μου κλείνει ένα μήνα ζωής, ανακοινώνω ότι από εδώ και στο εξής θα γράφω όποτε θέλω, όποτε μου αρέσει, όποτε μου τη «δώσει» με απλά ελληνικά. Δεν είμαι διατεθειμένος να μετατρέψω το blog σε υποχρέωση στην οποία θα οφείλω να είμαι συνεπής στο χρόνο ανανέωσης ή να μετατρέψω το blog σε κάτι που δε με ευχαριστεί.

Θα κλείσω αυτή την επιστροφή στα άρθρα με μία μικρή ανακοίνωση προς τα δισεκατομμύρια των θαυμαστών μου:

 

Ενημερώνω ότι το blog θα παραμείνει ενεργό. Απλώς, θα κάνετε τον κόπο, είτε να ενημερώνεστε μέσω e-mail για την ανανέωσή του, είτε με τυχαίες επισκέψεις. Στα όποια σχόλια γράφονται, θα απαντώ άμεσα.

 

 

 

 

 

Αργά ή γρήγορα… θα ξαναγράψω.

4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

thank (15.11.2006)
... σχόλιο .. (για να δουμε .. θα απαντησεις άμεσα ????) ...

- εκφραση σκέψεων δικτυακα vs στην καθημερινότητά μας πχ .. μηπως (οχι παντα, αλλα πολλές φορες) αυτός ο χώρος διεξόδου λειτουργει ανασταλτικά για την έκφραση στο ρίαλ ?

- Ερώτημα (υπαρξιακό). Γράφουμε για 1000 άγνωστους. Με τους παραδίπλα μας τι κάνομυε ? εχουμε μοιραστει γραπτες και προφορικες σκέψεις με άτομα που ειναι κοντα μας ?

και άλλα ...

συνεχισε οποτε θελεις. Ποτε βάρος άκη. Τα είπαμε εξάλλου. :):)
poison_girl (15.11.2006)
Δεν χρειαζεται κανεις να ειναι blog-holic για να εχει blog αρκει να γραφει ομορφα και ενδιαφεροντα πραγματα η θεματα που τον απασχολουν,τον εντυπωσιαζουν,ΣΥΝΤΑΓΕΣ και αλλα τετοια!!!!keep writing....:)
prochatz (15.11.2006)
@thank
Έτσι όπως το βλέπω εγώ, υπάρχουν δύο τινά. Αν ανήκεις σ' αυτούς που δε μοιράζονται τη σκέψη τους με κανένα, παρά μόνο με το απρόσωπο blog, τότε αυτό μπορεί να θεωρηθεί κέρδος. Αν, όμως, το blog τείνει να γίνει η υποκατάσταση των σκέψεων σου στην πραγματικότητα, τότε είναι πρόβλημα. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως, χάνει το real.
prochatz (15.11.2006)
@poison_girl
Παραφράζοντας το γνωστό ρητό, σου λέω ότι:
Blog-holic δε γεννιέσαι, γίνεσαι :)
Εννοώ, ότι όλη αυτή η κατάσταση αρχίζει να θυμίζει υπάλληλο. Θα γράφεις την τάδε ώρα και θα έχεις έτοιμο ένα άρθρο/μια σκέψη/μια παρατήρηση/μια συνταγή [όπως λες κι εσύ :) ], την τάδε ημέρα. Γι' αυτό επιμένω ότι κάποιος οφείλει να γράφει αποκλειστικά και μόνο όταν θέλει να γράψει. Ας μη μετατρέψουμε τη σκέψη μας σε καταναγκαστική εργασία.

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
prochatz
’κης
Φοιτητής


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/prochatz

Τέχνες, θετικές επιστήμες, cartoon και μικρά πράγματα από την καθημερινότητα... υπό το πρίσμα ενός εναλλακτικού τρόπου σκέψης.



Επίσημοι αναγνώστες (1)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links