Επίκουρου Καθηγητή Καρδιολογίας στο Παν/μιο Αθηνών Θεράποντος Ιατρού του Γέροντος Πορφυρίου

Γράφω αυτή την επιστολή από μια εσωτερική πίεση να μιλήσω για το Γέροντα Πορφύριο. Έζησα τόσα γεγονότα δεκατέσσερα χρόνια κοντά του, ως ένας από τους γιατρούς του, που δεν πρέπει να τα κρύψω από τους αδελφούς μου. Θα διηγηθώ μερικά περιστατικά, που παρουσιάζουν το Γέροντα ως άρρωστο και ως γιατρό. Συγχωρέστε μου τα προσωπικά στοιχεία, που, αν αφαιρεθούν, αλλοιώνουν τα γεγονότα. Ασφαλώς, άλλοι έζησαν άλλες συγκινήσεις κοντά του. Και δεν πρέπει να χαθούν, γιατί αποτελούν σημάδια της αγίας βιοτής του, αποδείξεις της Παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας και υποθήκες για ολόκληρη τη γενιά μας.

Ο Γέροντας ως άρρωστος

Ήταν πραγματικά άρρωστος. Με πλήθος αρρώστιες επάνω του. Τα περισσότερα συστήματα έπασχαν. Προσωπικά διεπίστωσα:

Έμφραγμα μυοκαρδίου (προσθιοδιαφραγματικό με πλαγία ισχαιμία)
Χρονία νεφρική ανεπάρκεια
Έλκος δωδεκαδακτύλου (με επανειλημμένες γαστρορραγίες)
Χειρουργηθέντα καταρράκτη (με αποβολή του φακού και τύφλωση)
Έρπητα ζωστήρα στο πρόσωπο
Σταφυλοκοκκική δερματίτιδα στο χέρι
Βουβωνοκήλη (με συχνή περίσφιγξη)
Χρονία βρογχίτιδα
Αδένωμα της υποφύσεως στο κρανίο.

Και η υπομονή του Ιώβειος. Όταν είχε τον έρπητα σε έξαρση και όλο το δεξιό του πρόσωπο (τριχωτό κεφαλής, παρειά, αυτί, σαγόνι) ήταν μια ανοικτή πληγή, τον ερώτησα πόσο έντονο πόνο αισθάνεται. Μου απάντησε: "Σαν να ακουμπάω το δεξί μου μάγουλο σε τηγάνι με ζεματιστό λάδι". Και ήταν απόλυτα ήρεμος. Δεν άφηνε ούτε υποψία ότι υποφέρει, ούτε ένα βογγητό.

Πολλές φορές, ενώ βρισκόμουνα στο κελλί του και κουβεντιάζαμε, συνέβαινε περίσφιγξη της βουβωνοκήλης του, πάντα επώδυνη. Δεν ζητούσε βοήθεια. Αγωνιζόταν να την ανατάξει μόνος του κάτω από τις κουβέρτες του. Κανείς δεν μιλούσε, ενώ από τα χείλη του ακουγόταν ψιθυριστά, με μια ανεπανάληπτη γαλήνη, το "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ μας".

Μερικοί τον παρεξήγησαν κάποτε, που φίλησαν το χέρι του καλυμμένο από μια γάζα, νομίζοντας ότι σιχαίνεται. Ήταν η εποχή που εμείς το καλύψαμε, γιατί είχε τη σταφυλοκοκκική δερματίτιδα και ήταν ολόκληρο εξελκωμένο.

Στο κελί του στο Μήλεσι . Διακρίνεται το κάλυμα στο χέρι το

Αλλ' η κουβέντα μας ένα βράδυ, μετά την καρδιολογική εξέταση και το τυπικό ηλεκτροκαρδιογράφημα, με συνεκλόνισε. Ούτε φαντάσθηκα ποτέ ότι θα μπορούσε ένας άνθρωπος να αντιμετωπίσει έτσι την αρρώστια του. Μου είπε: "Θα σου εξομολογηθώ κάτι, αλλά να μείνει μυστικό. Έχω καρκίνο στην υπόφυση. Ήδη αισθάνομαι τη γλώσσα μου μεγαλωμένη και δεν γυρίζει καλά μέσα στη στοματική κοιλότητα". Ύστερα μου ανέλυσε ιατρικά και σωστά τη λειτουργία των ενδοκρινών αδένων και κατέληξε: "Πρέπει να ξέρεις ότι όταν ήμουν καλογεράκος -ίσως δεκαέξι χρονών- στο ’γιον Όρος, αισθανόμουνα τόσο ευτυχισμένος, ιδίως μετά τη θεία Κοινωνία, ώστε έβγαινα στο δάσος και με δάκρυα φώναζα: "Δόξα σοι, Κύριε! Ήρθες ολόκληρος μέσα μου, σε μένα το μικρό και αμαρτωλό. Εσύ ο Χριστός μου, που σταυρώθηκες και πόνεσες για μένα και σήκωσες τις αμαρτίες μου. Κι εγώ τι κάνω για σένα; Ποιο πόνο υποφέρω για σένα; Κύριε, στείλε μου ένα καρκίνο! Χριστέ μου, χάρισέ μου ένα καρκίνο, να υποφέρω κι εγώ μαζί Σου". Αυτή την προσευχή την έκανα συνέχεια και μετά το εξομολογήθηκα στους Γεροντάδες μου. Εκείνοι μου σύστησαν να μη το επαναλάβω, γιατί εκπειράζω το Θεό. Ξέρει εκείνος τι θα κάνει. Δεν την ξαναέκανα αυτή την προσευχή. Αλλά τώρα, Γιωργάκη μου, μου τον έστειλε τον καρκίνο. Καταλαβαίνεις την ευεργεσία; Έστω και αργά, θα υποφέρω λίγο μαζί Του.

Έμεινα ενεός. Πρώτη φορά στην ιατρική σταδιοδρομία μου άκουγα τη φράση: "Δόξα τω Θεώ, έχω καρκίνο"! Είχα ξεχάσει ότι μπροστά μου δεν βρισκόταν άνθρωπος κοινός. Ήταν ο Γέροντας Πορφύριος.

Ωστόσο, ποτέ δεν αρνήθηκε την ιατρική βοήθεια των πολλών γιατρών - πνευματικών του παιδιών. Μάλιστα μια μέρα τον ρώτησα: "Γιατί πολλοί πνευματικοί άνθρωποι, κυρίως μοναχοί, αρνούνται την ιατρική βοήθεια, πιστεύοντας ότι θα τους βοηθήσει κατ' ευθείαν η Παναγία;". Μου απάντησε: "Είναι εγωισμός -πονηρή ενέργεια- να νομίζεις ότι ο Θεός θα κάνει, κατ' εξαίρεση από τους πολλούς, θαυματουργική επέμβαση για σένα. Ο Θεός κάμνει θαύματα και τώρα, αλλά εσύ δεν πρέπει να το προσδοκάς για σένα. Είναι εγωιστική εξαίρεση. ’λλωστε και μέσω των γιατρών ο ίδιος ο Θεός ενεργεί. "Ιατρούς και φάρμακα Κύριος έδωκε", λέει η Αγία Γραφή".


Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά,

Τώρα που ακόμη έχω τας φρένας μου σώας, θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα. Και όταν με έστελνε η μητέρα μου να φυλάξω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου, επειδή ήμασταν πτωχοί, είχε πάει στη διώρυγα του Παναμά, για εμάς τα παιδιά του, εκεί που έβοσκα τα ζώα, συλλαβιστά διάβαζα το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον ’γιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές, σαν μικρό παιδί που ήμουνα 12-15 χρόνων, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά. Και θέλοντας να τον μιμηθώ, με πολύ αγώνα, έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους και υποτάχθηκα σε δύο Γέροντες αυταδέλφους, Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο. Μου έτυχε να είναι πολύ ευσεβείς και ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και γι' αυτό, με την ευχή τους, τους έκανα άκρα υπακοή. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ, αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη και προς το Θεό και πέρασα πάρα πολύ καλά.

Αλλά, κατά παραχώρηση Θεού, για τις αμαρτίες μου, αρρώστησα πολύ και οι Γέροντές μου μου είπαν να πάω στους γονείς μου στο χωριό μου εις τον ’γιο Ιωάννην Ευβοίας.

Και ενώ από μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες, όταν ξαναπήγα στον κόσμο, συνέχισα τις αμαρτίες, οι οποίες μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλές. Ο κόσμος όμως με πήραν από καλό και όλοι φωνάζουνε ότι είμαι άγιος. Εγώ όμως αισθάνομαι ότι είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου. Όσα ενθυμόμουνα βεβαίως τα εξομολογήθηκα και γνωρίζω ότι γι' αυτά που εξομολογήθηκα με συγχώρησε ο Θεός, αλλά όμως τώρα έχω ένα συναίσθημα ότι και τα πνευματικά μου αμαρτήματα είναι πάρα πολλά και παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, διότι και εγώ, όταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας. Αλλά όμως, τώρα που θα πάω για τον ουρανό, έχω το συναίσθημα ότι ο Θεός θα μου πη: Τι θέλεις εσύ εδώ; Εγώ ένα έχω να του πω: Δεν είμαι άξιος, Κύριε, για εδώ, αλλά ό,τι θέλει η αγάπη σου ας κάμη για μένα. Από εκεί και πέρα, δεν ξέρω τι θα γίνη. Επιθυμώ όμως να ενεργήση η αγάπη του Θεού.

Και πάντα εύχομαι τα πνευματικά μου παιδιά να αγαπήσουν το Θεό, που είναι το παν, για να μας αξιώση να μπούμε στην επίγειο άκτιστη Εκκλησία του. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε. Εγώ πάντα είχα την προσπάθεια να προσεύχωμαι και να διαβάζω τους ύμνους της Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και τους βίους των Αγίων μας και εύχομαι και εσείς να κάνετε το ίδιο. Εγώ προσπάθησα με τη χάρι του Θεού να πλησιάσω τον Θεό και εύχομαι και σεις να κάνετε το ίδιο.Παρακαλώ όλους σας να με συγχωρέσετε για ό,τι σας στενοχώρησα.

Ιερομόναχος Πορφύριος Εν Καυσοκαλυβίοις τη 4/17 Ιουνίου 1991

ΧΑΙΡΕΤΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΠΑΝΤΟΤΕ!

ΛΕΓΟΜΑΙ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΡΓΥΡΟΣ ΚΑΙ ΖΩ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΩΣ ΙΔΙΩΤΗΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΟΣ. ΤΟ 1987 ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΛΟΓΩ ΕΠΗΡΕΙΑΣ "ΜΑΓΕΙΑΣ" ΑΠΟ ΖΗΛΟΦΘΟΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΘΗΚΑ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΥΡΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΤΑΤΟΪΟΥ ΟΠΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΗΣ ΤΕΩΣ ΥΠ. ΥΓΕΙΑΣ ΕΛΕΓΕ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΠΟΥ ΜΕ ΜΥΗΣΕ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ!!! ΑΛΛΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ (Ι.Χ.) ΚΑΠΟΙΑΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΜΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΕ ΠΗΡΑΝ (ΣΗΚΩΤΟ) ΚΑΙ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟΝ Π. ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ! ΜΟΛΙΣ ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΚΕΛΑΚΙ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΑΚΙ ΤΟΥ ΜΟΥ ΛΕΓΕΙ: «ΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ ΒΡΕ ΝΙΚΟ; ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΦΤΑΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ! ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ ΓΙΑΤΡΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ!» ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΠΗΝΤΗΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΥ ΛΕΓΕΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟΤΕΡΑ: «ΠΟΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΑΩ ΤΟ ΠΕΠΤΙΚΟ! «Α! ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΟΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ», ΜΟΥ ΛΕΓΕΙ! «ΑΠΟ ΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ, ΝΙΚΟ, ΤΟ ΠΕΠΤΙΚΟ;» ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΤΟΥ ΛΕΓΩ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΟΝΟΓΑΣΤΡΙΚΟ ΝΕΥΡΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΑΚΟΜΗ ΟΤΙ ΤΟ ΠΕΠΤΙΚΟ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ! ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ! ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ! ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΑ ΕΚΟΨΑ ΣΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗ, ΠΑΪΣΙΟΥ ΕΝΖΕΠΙΔΗ ΚΑΙ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΣΑΛΙΚΗ ΣΤΑ Λ.Ο.Κ. - ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΙΣΤΗΣ ΕΦΕΔΡΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ!

ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΧΟΥΜΕ!

Tηλ.:6973007017
2631026334(ΙΑΤΡΕΙΟ)
2631055322(ΦΑΞ ΙΑΤΡΕΙΟΥ)

Απολυτίκιον. Ήχος α΄. «Της ερήμου πολίτης.»

Της Ευβοίας τον γόνον, πανελλήνων τον Γέροντα, της Θεολογίας τον μύστην και Χριστού φίλον γνήσιον, Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί, τον πλήρη χαρισμάτων εκ παιδός. Δαιμονώντας γαρ λυτρούται, και ασθενείς ιάται πίστει κράζοντας· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε αγιάσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα.